Αρχικά μίλησε για τις ακαδημίες του Πειραϊκού που ο ίδιος έχει αναλάβει:
«Ασχολούμαι με ακαδημίες στην Αθήνα, και την ομάδα του Πειραϊκού . Έχω αναλάβει και την προπονητική αλλά και τα διοικητικά της ομάδας. Η ακαδημία απαρτίζεται από αρκετά παιδιά. Έχω αποφασίσει ότι αυτός είναι ο χώρος που με εκφράζει».
Για το αν επιθυμεί να βρεθεί σε κάποιον πάγκο μιας ομάδας:
«Όταν βλέπω κάποια παιχνίδια λέω ότι θα μπορούσα να είμαι κι εγώ σε κάποιον πάγκο. Όταν όμως βάζω κάτω τα πράγματα σκέφτομαι ότι δε θα είναι έτσι τα πράγματα όπως εγώ τα θέλω. Εδώ έχω βρει αυτό που μου αρέσει, την προπονητική σε εφηβικό επίπεδο και αυτό με γεμίζει».
Το πρώτο του σχόλιο για τον τελικό του 1991 ήταν:
«Τότε ήμουν 18 ετών, το θυμάμαι σαν όνειρο. Υπήρχε ένταση την ώρα που μπαίναμε στο γήπεδο. Όταν μπήκαμε για ζέσταμα δεν αναγνώριζα σε ποιο γήπεδο είμαι. Είχα ανατριχιάσει και εγώ και οι συμπαίκτες μου. Δεν έβλεπες καρέκλες. Όταν έχεις τέτοιο κόσμο σου δίνει δύναμη. Όταν η αδρεναλίνη είναι ανεβασμένη νιώθεις πανίσχυρος. Επειδή ήταν η πρώτη επαφή σε τέτοιο τελικό, είχαμε αυτοπεποίθηση».
Για τα πέντε φάουλ των Φασούλα και Παπαχρόνη:
«Δεν σκεφτόμασταν κάτι, προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε την κατάσταση. Ο καθένας προσπαθούσε να κάνει ότι μπορούσε».
Συνεχίζοντας αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που θυμάται από τον τελικό αλλά και στην επιστροφή της αποστολής στη Θεσσαλονίκη:
«Στο τέλος του αγώνα θυμάμαι ότι μπήκε ένας φίλος μας πριν δύο δευτερόλεπτα και παραλίγο να τιμωρηθούμε και να χάσουμε το παιχνίδι. Του έριξε μια κλωτσιά ο Σάκοτα για να βγει έξω. Μου έχει μείνει χαραγμένη η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Ο αεροδιάδρομος ήταν μαύρος. Κατεβήκαμε από το αεροπλάνο και ήταν λες και κολυμπάγαμε, μας πήγαινε ο κόσμος όπου ήθελε».
Για το αν ο ΠΑΟΚ "έχτισε" πάνω σε αυτήν την επιτυχία:
«Έκτισε σε αυτή την επιτυχία. Για κάποια χρόνια ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να πάρει τα «σκήπτρα» από τον Άρη. Έκανε προσπάθειες ο Βεζυρτζής, φέραμε τον κόσμο στο γήπεδο, τον κρατήσαμε και τον κάναμε περήφανο. Του δώσαμε μια περηφάνια να είμαστε οι πρώτοι στην Ευρώπη, πρώτοι στην Ελλάδα και αυτό μας ευχαρίστησε».
Για τον τωρινό ΠΑΟΚ και το ότι στηρίζεται σε Έλληνες αλλά και τους Πρέλεβιτς, Σταυρόπουλο:
«Χαίρομαι που είναι στην ομάδα (σ.σ. οι Πρέλεβιτς και Σταυρόπουλος). Ξέρουν μπάσκετ και προσπαθούν. Ξέρουν από πίεση. Υπάρχουν παικταράδες που είναι 16-17 ετών και μπορούν να αποδώσουν πολύ περισσότερο από ξένους παίκτες. Κάποιοι ξένοι παίκτες είναι αμφιλεγόμενοι. Μιλάω με τον Μπάνε για το τι παιδιά βλέπω. Θέλω να βοηθάω τα παιδιά, να τα στέλνω στη Θεσσαλονίκη. Εύχομαι ο ΠΑΟΚ να είναι καλά. Θα χαίρομαι με τις χαρές του ΠΑΟΚ και θα λυπάμαι με τις λύπες».πηγή: metrosport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου