Ο Μιχάλης Τσόχος αναρωτιέται τι έγινε στην Βοσνία κι' αν αυτή η εμφάνιση ήταν ανεξάρτητη από αυτήν στην Σλοβακία ή από αυτήν με την Βοσνία εντός;
Εχει ήδη γίνει μεγάλη κουβέντα για κάποιες από τις επιλογές του Σάντος στο ματς με την Βοσνία. Μπορώ να πω ότι στις περισσότερες από τις ενστάσεις θα μπορούσα να συμφωνήσω. Ναι, ο Αβράαμ δεν ήταν ακόμη έτοιμος για ένα τόσο καυτό ματς, το ρίσκο επίσης με τον Τζαβέλα ήταν μεγάλο, όπως και το να μην ξεκινήσει ο Μανιάτης, την ενέργεια του οποίου στη μεσαία γραμμή δεν έχει κανείς άλλος Ελληνας μέσος.
Από την άλλη ας δούμε και τις επιλογές για τις οποίες δεν διαφωνεί κανείς. Ηταν καλός ο φορμαρισμένος Τοροσίδης; Οχι, Ο επίσης φορμαρισμένος Σαλπιγγίδης ή ο Παπασταθόπουλος που ήταν σχεδόν αυτονόητες επιλογές ήταν καλοί; Πάλι όχι. Με εξαίρεση τον Καρνέζη και κάποιες καλές ενέργειες του Σαμαρά στο ματς, δεν υπήρξε έστω κι' ένας παίκτης της Εθνικής που να μπορείς να πεις ότι θα του βάλεις καλό βαθμό.
Αρα είναι λίγο υποθετικό να λέμε για κακές επιλογές σε μία ενδεκάδα όταν τουλάχιστον οι εννιά από τους 11 δεν ήταν καθόλου καλοί.
Πολύ κουβέντα έγινε και για την διάταξη. Συμφωνώ ότι το 4-4-2 δεν ήταν η ιδανική επιλογή. Αλλά με αυτήν πορευτήκαμε μόλις 10 λεπτά. Μετά άλλαξε και όταν άλλαξε έγινε η ζημιά. Αρα και αυτή η κριτική στέκει αλλά ως ένα βαθμό.
Εκείνο που δεν άλλαξε και στην Βοσνία είναι όχι το σύστημα ή οι επιλογές, αλλά η απόδοση. Το ίδιο άθλια είχαμε παίξει και στην Σλοβακία. Και εκεί στο πρώτο ημίχρονο το σκορ έπρεπε να είναι τουλάχιστον 2-0, αλλά οι Σλοβάκοι στις 6-7 πολύ καθαρές ευκαιρίες των πρώτων 45 λεπτών δεν τέλειωσαν καμία γιατί απλά δεν είχαν Τζέκο. Αν είχαν, τόσο θα είχε γράψει το κοντέρ και εκεί.
Αλλά και στο Καραϊσκάκη με την Βοσνία και πάλι τίποτα. Ενα δοκάρι του Γκέκα πριν καν το ματς ζεσταθεί για να έχουμε να λέμε ότι αν είχε μπει θα άλλαζε η ροή του ματς και μετά τίποτα. Ούτε φάση. Το απόλυτο 0-0 σε όλο το μεγαλείο του. Τότε το βρίσκαμε θετικό αποτέλεσμα γιατί πιστεύαμε ότι δεν θα ηττηθούμε στην Ζένιτσα. Κι' όμως αν εκείνο το ματς το είχαμε κερδίσει τώρα θα ήμασταν στα ίσα με τους Βόσνιους. Δεν την χάσαμε (αν εν τέλει την χάσαμε) την πρωτιά μόνο στη Ζένιτσα, την χάσαμε και στο Καραϊσκάκη με τους Βόσνιους. Κι' αν από σύμπτωση δεν είχαμε νικήσει τους Σλοβάκους στην έδρα τους, τώρα δεν θα ήμασταν ούτε δεύτεροι στον όμιλο και φαβορί έστω για τα μπαράζ.
Εμένα λοιπόν περισσότερο από την κακή βραδιά προπονητή και παικτών στη Ζένιτσα, περισσότερο και από τις κακές επιλογές ή το λάθος σύστημα, με προβληματίζει ότι όλο αυτό δεν μου μοιάζει απλώς μία κακή βραδιά, αλλά μία κακή πορεία στα προκριματικά. Μία κακή πορεία που αρχίζει να έχει πολλές κακές βραδιές μαζεμένες, κάποιες εκ των οποίων “κρύφτηκαν” από τα καλά (στη Σλοβακία) ή τα δήθεν καλά (στο Καραϊσκάκη με την Βοσνία) αποτελέσματα και που την διαπιστώνουμε όλοι μας τώρα που έρχονται και τα εξ' ορισμού κακά (όπως αυτό στη Ζένιτσα) αποτελέσματα...