Ο Ότο θα κάνει τη διαφορά;

Ο Αλέξης Σπυρόπουλος γράφει στο gazzetta.gr για την αποστολή του Ότο Ρεχάγκελ στη χώρα μας και για την επίδραση του στους Έλληνες.

Οι Ελληνες δεν ψηφίζουν στις γερμανικές εκλογές. Αλλά στις γερμανικές εκλογές ψηφίζουν οι Ελληνες της Γερμανίας. Ο Οτο Ρέχαγκελ είναι σαφές ότι απεστάλη αυτό το τριήμερο στους Ελληνες της Ελλάδας, για να το μάθουν οι Ελληνες της Γερμανίας. Οπότε ανακύπτει, εδώ, το ενδιαφέρον ερώτημα. Ποιους θεωρεί το επιτελείο των επικοινωνιολόγων της Μέρκελ ηλίθιους, και ποιους πανηλίθιους; Οι ηλίθιοι είναι οι Ελληνες της Ελλάδας; Οι πανηλίθιοι, οι Ελληνες της Γερμανίας; Το αντίστροφο;

Τέτοια τρικ θα έπιαναν, ίσως, μισόν αιώνα πίσω. Στην Ελλάδα της αθωότητας. Του εύκολου ζήτω. Γενικώς, η διπλωματία των σπορ αντιστοιχεί σ’ εκείνη την εποχή. Των σίξτις. Σήμερα, ο κόσμος είναι πολύ πιο άγριος. Κι οι άνθρωποι, πολύ πιο αγριεμένοι για να τους σερβίρουν στην TV χονδροειδείς σαχλαμάρες, υπό μορφήν χαριτωμενιάς, και να τις καταπίνουν αμάσητες. Ένα άλλο ενδιαφέρον ερώτημα είναι, αμείβει γενναιόδωρα η φράου το επιτελείο της για να της προτείνουν, κι εκείνη να υιοθετεί, αυτά τα άγαρμπα κόλπα; Οσα και να τους δίνει, πολλά τους δίνει!

Ο δημόσιος λόγος του Οτο για το «ελληνικό δράμα» θα είχε, οπωσδήποτε, μια κάποια αξία. Είναι προσωπικότητα, αναμφισβήτητα. Θα διείσδυε. Δεν τον ακούσαμε ποτέ, αυθορμήτως, αυτά τα τρία χρόνια από τότε που έπαψε να είναι (και να πληρώνεται πλουσιοπάροχα ως) προπονητής της Εθνικής. Ο δημόσιος λόγος του Οτο, τώρα κατά παραγγελίαν των επιτελαρχών της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας στο πλαίσιο μιας γελοίας «τηλεοπτικής» ατζέντας τριών ημερών, έχει μηδενική αξία. Ποιος περιμένουν ότι θα τον ακούσει; Κι όποιος τον ακούσει, τι περιμένουν ότι θα πιστέψει;

Τον Ρέχαγκελ, παιδί, τον χάραξαν οι ανηλεείς βομβαρδισμοί του Εσεν. Εφηβο, τον συγκλόνισε το «θαύμα της Βέρνης». Μια μικρογραφία, η κατάκτηση εκείνου του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1954, του «γερμανικού θαύματος». Νέος, φυσιολογικά, έγινε οπαδός του Αντεναουερ. Και μέλος της ένωσης που ο Αντεναουερ ίδρυσε, της CDU. Μεγαλώνοντας, παρέμεινε. Απλώς, από μέλος έγινε διάσημο μέλος. Φίλος του Κολ. Πλέον, πρεσβευτής «καλής θελήσεως» της Μέρκελ. Τι πρεσβεύει όμως, ως πρεσβευτής που αίφνης αναγορεύτηκε, για το…καλό μας; Κάτι διαφορετικό, απ’ το πώς αντιλαμβάνονται το καλό μας η Μέρκελ κι ο Σόιμπλε; Δεν (μας) το είπε! Αλλ’ εδώ δεν πρεσβεύει κάτι διαφορετικό, για την Ευρώπη και το καλό της, η Σοσιαλδημοκρατία της Γερμανίας. Ο Ότο θα κάνει τη διαφορά;

Εννέα χρόνια προπονητής, ο Οτο δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ασχολήθηκε, αυστηρά και μόνο, με τη δουλειά του στην Εθνική Ανδρών. Εννέα χρόνια, ο Οτο δεν έζησε στην Ελλάδα. Μόνο πηγαινοερχόταν, για τις υποχρεώσεις του στην Εθνική Ανδρών. Εννέα χρόνια, δεν είχε την τριβή με τους Ελληνες. Μόνο χρησιμοποιούσε την επαγγελματική επιτυχία του στην Εθνική Ανδρών των Ελλήνων, για ν’ ανορθώνει το προφίλ του και να το φιλοτεχνεί στα μάτια των Γερμανών.

Τη μία φορά, δε, που μας θυμήθηκε μετά ταύτα, τον Φεβρουάριο του 2011 όταν ο Πιλάβιος βρήκε στη Λάρισα την ευκαιρία να τον τιμήσει στο φιλικό Ελλάδα-Καναδάς, ο πραγματικός λόγος της άφιξης ήταν ότι τον ειδοποίησαν για τη φορολογική εκκρεμότητά του...κι έτρεξε. Τουλάχιστον, την έχει τακτοποιήσει. Και πιστεύουν στο Βερολίνο ότι θα πιστέψουμε, οι Ελληνες, πως αίφνης ο Οτο το πήρε ζεστά κι ασχολείται με την υπόθεση της Ελλάδας; Απ’ όσα πρόλαβα να δω και ν’ ακούσω, πιθανότατα δεν το πιστεύει…ούτ’ ο ίδιος.

Ο,τι κάνει στην Αθήνα, είναι αγγαρεία μετ’ αναψυχής. Και ο Λίνεν, Γερμανός είναι. Και ο Λίνεν, έχει αρθρώσει δημόσιο λόγο. Ο λόγος του Λίνεν, όμως, είχε ουσία. Ο,τι είπε για το ελληνικό ζήτημα, για το ευρωπαϊκό ζήτημα, είναι φανερό ότι το είπε απ’ την καρδιά. Απ’ τα πιστεύω. Και το είπε, ο Εβαλντ, μονάχος. Όχι επειδή κάποιος τον έβαλε να το πει. Ο εντεταλμένος Οτο, με τον Φούχτελ για υποβολέα, βαριέται χαρακτηριστικά. Ο δημόσιος λόγος του είναι μια στεγνή κι ανώδυνη, μια μηχανική και αποστεωμένη, έκθεση ιδεών. Μαθητή δημοτικού να ‘βαζες, πάλι καλύτερα θα την εξέφραζε. Πλάκα θα ‘χει, ύστερα να πάει καμιά βόλτα (να τους εξηγήσει κι εκεί πώς η Μέρκελ με τον Σόιμπλε αντιλαμβάνονται το καλό τους) ίσαμε την Κύπρο…
πηγή: gazzetta.gr