Διάβασα διάφορα δημοσιεύματα για την προετοιμασία του Στέφενς και τον ΠΑΟΚ που αυτός ετοιμάζει για τη νέα σεζόν: ομολογώ ότι μου έκανε εντύπωση ότι στη Θεσσαλονίκη τα ραδιόφωνα της οποίας πάντα παρακολουθώ γιατί είναι ζωντανά και με διασκεδάζουν, έχει αρχίσει μια συζήτηση για τους τρόπους του και τις επιλογές του -θεωρώ την κουβέντα κάπως πρώιμη. Προφανώς αυτή ξεκίνησε από τις ανταποκρίσεις των ρεπόρτερ που κάλυψαν την προετοιμασία στην Αυστρία κάνοντας μάλιστα και πολύ καλή δουλειά καθώς υπήρξαν λεπτομερείς και αναλυτικοί. Φυσικά οι ρεπόρτερ έγραψαν αυτό που είδαν με τα μάτια τους κι όταν μιλάνε για «έλλειψη ασκήσεων τακτικής» στην προετοιμασία δεν λένε κάτι που βγάζουν από το κεφάλι τους. Ωστόσο θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση για να μη γίνει και με τον νέο προπονητή του ΠΑΟΚ ό,τι και με τον Τεν Κάτε, ο οποίος κρινόταν με βάση τη δουλειά που έκαναν οι προκάτοχοί του χωρίς σχεδόν κανένας να φροντίσει τότε να ενημερωθεί για τη δική του μεθοδολογία: διευκρινίζω λοιπόν, πως από όσα τουλάχιστον εγώ ξέρω, όλοι σχεδόν οι Ολλανδοί στο διάστημα της προετοιμασίας δεν κάνουν τακτικές ασκήσεις.
Δουλειά
Μπορεί όλοι οι προπονητές να κάνουν την ίδια δουλειά, δεν δουλεύουν όμως όλοι με τον ίδιο τρόπο. Οι Ισπανοί π.χ. που είναι πολύ της μόδας, χρησιμοποιούν στην προετοιμασία την μπάλα από την πρώτη στιγμή, ενώ οι Γερμανοί συνήθως ασχολούνται πιο πολύ με τη φυσική κατάσταση και απαιτούν πολύ τρέξιμο: είμαι βέβαιος ότι ο φίλος μου ο Σταφυλίδης θα λειώνει στα βουνά της Αυστρίας με το υπόλοιπο γκρουπ της Λεβερκούζεν. Οι Ολλανδοί από τη μεριά τους είναι λίγο πιο μυστήρια τρένα. Η συνηθισμένη τους μέθοδος είναι πρώτα να καταλάβουν το υλικό, μετά να χτίσουν αθλητές και να δουν τις όποιες δυνατότητες αντοχής τους και έπειτα να ασχοληθούν με το δέσιμο της ομάδας. Αντίθετα από άλλους, οι Ολλανδοί δουλεύουν το τακτικό κομμάτι στην εβδομαδιαία προπόνηση που σπανίως είναι χαλαρωτική και σχεδόν πάντα χαρακτηρίζεται από ένταση: όταν αρχίσουν τα επίσημα ματς, αφού ο Στέφενς θα έχει μια εικόνα των αντοχών και των δυνατοτήτων τού κάθε παίκτη του, τότε θα αρχίσει να μοιράζει ρόλους και τότε θα αρχίσει και να ζητεί μια πιο ομαδική προσπάθεια στο πρέσινγκ, στην ανάπτυξη, στην άμυνα κτλ. Τώρα θα 'λεγα ότι μαθαίνει την ομάδα αυτός, όπως άλλωστε σωστά είπε και ο Κατσουράνης, που έχει δουλέψει και με τον Τεν Κάτε και κάτι θυμάται: οι προετοιμασίες γίνονται για τους προπονητές και όχι τόσο για τους παίκτες.
Τρόποι
Δεν έχουν άλλωστε ούτε όλοι τα ίδια μυαλά ούτε και τους ίδιους τρόπους. Θυμάμαι ότι ο Σόλιντ χρησιμοποιούσε μπάλα αμέσως και στην πρώτη κιόλας προπόνηση η ομάδα έπαιζε κορόιδο για να συνηθίσει τη λογική του πρέσινγκ. Θυμάμαι ότι ο μακαρίτης ο Πεντράθα δεν έτρεχε τους παίκτες του σχεδόν καθόλου και δοκίμαζε από την πρώτη κιόλας μέρα προσχεδιασμένες φάσεις και τρόπους επίθεσης: ήταν αρχές Ιουλίου και νόμιζες ότι την επομένη ο Ηρακλής έχει ματς! Θυμάμαι ότι κάποτε ο Μπουμπένκο έκανε προετοιμασία στον Πανιώνιο και τρέχανε στο Πήλιο οι παίκτες με ποδήλατα: μου έλεγε μάλιστα κάποιος ότι συζητούσαν αν θα πάρουν μέρος στο πρωτάθλημα ή στον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας!
Ο κάθε προπονητής δουλεύει με τον τρόπο του και ο τρόπος του Στέφενς είναι ολλανδικός και την προπόνησή του είναι σαν να τη βλέπω: ασκήσεις φυσικής κατάστασης, χαλαρές γενικές οδηγίες, «διπλά» χωρίς παρεμβάσεις, αλλά με πολλές σημειώσεις από τον ίδιο, σημειώσεις που αφορούν τους παίκτες. Προφανώς σε μια τέτοιου είδους προετοιμασία όσοι δεν έχουν ανάγκη από ασταμάτητη καθοδήγηση (π.χ. ο Σαλπιγγίδης) θα 'ναι καλύτεροι από όσους περιμένουν οδηγίες (όπως π.χ. υποθέτω ότι συμβαίνει με τον Κάτσε).
Προσεχώς
Διαβάζω τις δηλώσεις του: αν προσέξετε μέχρι τώρα, όλες σχεδόν οι αναφορές του Στέφενς αφορούν τη νοοτροπία, τη διάθεση, την όρεξη, τη θέληση για συνεργασίες των παικτών του -υπάρχουν ελάχιστες αναφορές στην ομάδα και την πρόοδο ή την ετοιμότητά της. Ο Ολλανδός, όπως κάνουν συνήθως οι Ολλανδοί και γι' αυτό καμιά φορά γίνονται και σκληροί ή αντιπαθητικοί, αξιολογεί (σκεπτόμενος και δυνατά καμιά φορά) για την ώρα ό,τι βρήκε. Το πώς θα το μεταβάλει θα το δούμε προσεχώς.
Καταστροφείς
Βρiσκω πολλές ομοιότητες ανάμεσα στο πάθημα της Εθνικής Νέων στο ποδόσφαιρο, που αποκλείστηκε στο Μουντιάλ της Τουρκίας στους «16» από το Ουζμπεκιστάν, και στο ανάλογο της μπασκετικής Εθνικής Νέων που αποκλείστηκε στα προημιτελικά του Πανευρωπαϊκού από τους Ισπανούς, χάνοντας ένα σίγουρο μετάλλιο: και οι δυο ομάδες έκαναν το δύσκολο, δηλαδή πήραν την πρωτιά στον όμιλό τους δείχνοντας τις δυνατότητές τους, και τα χάλασαν όλα κόντρα σε ομάδες του χεριού τους. Μη σας ξεγελά το γεγονός ότι οι Νέοι του μπάσκετ αποκλείστηκαν από τους Ισπανούς: αν δεν είχαν χάσει βλακωδώς μια μέρα πριν από τους χειρότερούς τους Τούρκους, δεν θα είχαν πέσει στον κακό μας δαίμονα που λέγεται Ισπανία στα προημιτελικά. Τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στο μπάσκετ οι Νέοι μας έχασαν ματς στα οποία ήταν φαβορί αδιαφιλονίκητα -πιθανότατα γιατί πίστευαν ότι τα έχουν κερδίσει πριν αυτά ξεκινήσουν.
Δεν εiναι μόνο η αδυναμία να διαχειριστούν τον τίτλο του φαβορί το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση: εξίσου σημαντικός λόγος αυτών των αθλητικών καταστροφών είναι ότι οι μικροί βιάζονται λίγο να μεγαλώσουν -ή για την ακρίβεια το σύμπαν που τους περιβάλλει τους τραβάει από το μανίκι μετά από μια επιτυχία! Σε αυτό το σύμπαν περιβάλλονται, περισσότερο από δημοσιογράφους που μπορεί να υπερπροβάλλουν τα μικρά τους κατορθώματα, γονείς και ατζέντηδες που βιάζονται να τους δουν να εξαργυρώνουν την οποία επιτυχία. Όταν βάλεις στο μυαλό ενός 19χρονου παιδιού την ιδέα ότι κάνοντας μια νίκη ακόμα θα λύσει το πρόβλημα της ζωής του γιατί θα βρει κάποιον να του δώσει ένα συμβόλαιο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, το υποβάλλεις σε μια διαδικασία άγχους για την οποία είναι ανέτοιμο. Άσε που μπορεί πριν αρχίσει το ματς -ειδικά αυτό κόντρα στον χειρότερο στα χαρτιά αντίπαλο- να φαντασιώνει μεγαλεία και συμβόλαια.
Στην Ελλάδα ατζέντηδες είναι λίγοι. Καταστροφείς αθλητών υπάρχουν αντιθέτως πολλοί…
Διόρθωση
Από τους δικηγόρους του Μάκη Ψωμιάδη ενημερώθηκα ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως πόρισμα στον έλεγχο των οικονομικών του πελάτη τους που να τον καθιστά ύποπτο για φορολογικό ή οικονομικό αδίκημα από το 2004 και μετά και ειδικά την περίοδο που υποτίθεται ότι στοιχημάτιζε παρανόμως σε ματς της ομάδας του. Η μόνη φορολογική παράβαση που έχει εντοπιστεί αφορά δραστηριότητες του Σταυρού Ψωμιάδη τον καιρό που ήταν πρόεδρος της Καβάλας, αλλά και σ' αυτή την περίπτωση αυτή δεν έχει σχέση με στοιχηματισμό. «Ο μόνος λόγος που ο Ψωμιάδης παραμένει προφυλακισμένος», ειπώθηκε χαρακτηριστικά, «είναι γιατί δεν μπορεί να βρεθεί κάποιος άλλος να παίξει τον ρόλο του ενόχου στα μάτια της κοινής γνώμης»…
Πηγή: Sportday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου