Στο ίδιο έργο θεατές για πολλοστή φορά λοιπόν.
Βέβαια, όπως λέει κι ο Στιβ Γιατζόγλου, «για να γίνεις ο βασιλιάς της ζούγκλας, πρέπει να νικήσεις το λιοντάρι», μόνο που στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με δύο λιοντάρια!
Οι «πράσινοι» είναι εκείνοι που χρόνια τώρα έχουν σφυρηλατηθεί με το πνεύμα του νικητή, αλλά από την άλλη και οι «ερυθρόλευκοι» όταν κλήθηκαν να (απο)δείξουν ότι μπορούν να τους εκθρονίσουν από την (κυριολεκτικά) ζούγκλα του καταταλαιπωρημένου ελληνικού μπάσκετ τα κατάφεραν με κορωνίδα, ασφαλώς, των επιτυχιών τους, τα δύο σερί ευρωπαϊκά τρόπαια. Αναμφισβήτητα, το ερυθρόλευκο «μέταλλο» έχει σφυρηλατηθεί κι έχει εμποτιστεί στο DNA της ομάδας.
Το ότι φέτος ο Παναθηναϊκός έχει εξασφαλίσει το απόλυτο πλεονέκτημα στα πλέι οφ ίσως λέει πολλά (ψυχολογία -θεωρητικά τουλάχιστον- με το μέρος του), ίσως όμως να μη λέει και τίποτα. Προγνωστικά δε χωρούν σε τέτοιες «τιτανομαχίες». Πριν από τέσσερα χρόνια, μην ξεχνάμε, οι περισσότεροι υποστήριζαν ότι το 25-1 του Ολυμπιακού στην κανονική περίοδο ήταν το… ορεκτικό για την κατάκτηση του τίτλου. Τελικά, αυτός που πανηγύρισε ήταν ο Παναθηναϊκός! Έναν χρόνο μετά, το «ερυθρόλευκο» 26-0 φάνταζε ακόμα πιο δελεαστικό, αλλά στο τέλος ο Φώτσης κι η παρέα του είχαν διαφορετική γνώμη!
Ο Ολυμπιακός καλείται να καταπολεμήσει το φάντασμα του ΟΑΚΑ, όπου έχει υποστεί ήττες, οι οποίες του κόστισαν τίτλους. Και η πρώτη φετινή ήττα των «ερυθρολεύκων» στην έδρα του «τριφυλλιού» έγινε.
Με αμφότερους τους «αιωνίους» να απουσιάζουν από το φάιναλ φορ ης Ευρωλίγκα, θα ’λεγε κανείς ότι το φετινό πρωτάθλημα φαντάζει ως βάλσαμο στον πληγωμένο εγωισμό των δύο ομάδων. Κι αν δεχθούμε ότι τα λιοντάρια είναι πιο επικίνδυνα όταν είναι πληγωμένα, ας ελπίσουμε ότι το αγωνιστικό θέαμα που θα παρακολουθήσουμε θα είναι αντάξιο των προσδοκιών όλων των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων.
ΥΓ: Η φετινή απώλεια της Ευρωλίγκα από τη Ρεάλ είναι η απόδειξη ότι η έπαρση, ο τσογλανισμός και η αναρχία έχουν καταστρεπτικά αποτελέσματα όσο κι αν το ταλέντο και οι ικανότητες ξεχειλίζουν. Μολονότι η «βασίλισσα» διαθέτει παίκτες αναγνωρισμένης αξίας, κατάφερε να γίνει τόσο αντιπαθητική, ώστε όλοι στον τελικό να είναι με το μέρος της Μακάμπι. Ειλικρινά, παρακολουθώντας τον αγώνα σε εξωτερικό χώρο, δε θυμάμαι άλλη φορά τέτοια υποστήριξη για ξένη ομάδα από Έλληνες μπασκετόφιλους! Ο Μπλατ τους πήρε τα σώβρακα και για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι η ψυχή και όχι τα λεφτά κάνουν τη διαφορά.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου