O
Oλυμπιακός υπενθύμισε χθες ότι θα πάρει καιρό μέχρι να απαλλαγεί –αν
απαλλαγεί- από τις παιδικές του ασθένειες. Ο Παναθηναϊκός απέδειξε για 4η συνεχόμενη εβδομάδα ότι βρίσκεται πιο κοντά στους μνηστήρες, παρά στην πλέμπα.
Είτε τροχάδην είτε βάδην, οι ομάδες μας θα περάσουν στον β’ γύρο και θα συμμετάσχουν, για πολλοστή χρονιά, στην κούρσα των διεκδικητών. Δεν θα χρειαστεί αυτή τη φορά να φάνε τη γαλοπούλα με την ψυχή στα δόντια. Ο Ολυμπιακός πάει για 10-0 και ο Παναθηναϊκός για άνετη πρόκριση με απόσταση αρκετών βημάτων από τις ομάδες που θα μείνουν έξω.
Το επόμενο ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος, στα τέλη του Δεκέμβρη, θα τους βρει απερίσπαστα αφοσιωμένους στη μεταξύ τους τιτανομαχία. Όχι ότι έδωσαν ποτέ προτεραιότητα στην Ευρώπη…
Ο πρωταθλητής εμφανίστηκε στην Πολωνία χωρίς τον πολύτιμο Φώτση, είχε άκεφο τον συνήθως αξιόπιστο Μπατίστα και ξεκίνησε με χάντικαπ 7 πόντων: 9-2 στο τρίτο λεπτό. Αντέδρασε με σιγουριά ομάδας μεγάλης, πολύ μεγαλύτερης από αυτό που προοιώνιζαν οι Κασσάνδρες του Σεπτεμβρίου. Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός που ...δεν θα έκανε ούτε νίκη στον Όμιλο;
Ο Τζέιμς Γκιστ άφησε πίσω του την κακή εμφάνιση της Βαρκελώνης, ο Νίκος Παππάς παρέλαβε τη σκυτάλη από τον άτονο Σλότερ, ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης έφαγε (όπως αναμενόταν) τη θέση του Ράιτ και έγινε ιδανικός υποστηρικτής του Μπατίστα και ο ισχυρός επέβαλε τον νόμο του εν ριπή οφθαλμού.
Η αρχική χαλαρότητα επέβαλε υπερβολική δόση Διαμαντίδη, αλλά ο αρχηγός έβγαλε ολόκληρο το πρώτο 20λεπτο, απνευστί, δίχως να αντικατασταθεί και δίχως να ζοριστεί. Ποιος περίμενε να τον δει τόσο ανθεκτικό, τον ίδιο που πέρυσι αγκομαχούσε, σε ηλικία 34 ετών και 6 μηνών;
Η πολυσυζητημένη επιμονή του Ιβάνοβιτς στον τομέα της φυσικής κατάστασης εξελίσσεται σε βαρύ χαρτί του φετινού Παναθηναϊκού. Ο Διαμαντίδης αποσύρθηκε για πρώτη φορά στο 25ο λεπτό, αλλά ο ρυθμός ουδέποτε μειώθηκε.
Ο Παππάς, των 27 λεπτών και των 14 πόντων, ήταν ο τέταρτος MVP πίσω από τους προφανείς Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη και τον Διαμαντίδη. Οσο παρακολουθούσα την παράσταση του αναγεννημένου Λουκά, θυμόμουν την τρύπα που υπήρχε στα μετόπισθεν του Μπουρούση στο Μουντομπάσκετ και μελαγχολούσα…
Οι καλύτερες νίκες είναι εκείνες που παράλληλα προσφέρουν τροφή για σκέψη. Το 6-0 του Ολυμπιακού δεν είναι τόσο βροντερό όσο ακούγεται, αλλά αγώνες σαν τον χθεσινό ισοδυναμούν με λουκούλλειο γεύμα για το μυαλό του Γιάννη Σφαιρόπουλου.
Το δεύτερο ημίχρονο απέναντι στη Βαλένθια ήταν κακός οιωνός και ταυτόχρονα επιχείρημα στη φαρέτρα των επιφυλακτικών. Ναι μεν χειροκροτήθηκε η αυτοπεποίθηση με την οποία χειρίστηκαν οι «κόκκινοι» το -10 του 33ου λεπτού, αλλά δεν θα έπρεπε ποτέ να φτάσουν ως εκεί.
Τα λάθη που έδωσαν στους Ισπανούς την πρωτοβουλία, απρόσεκτες πάσες στη σέντρα, δεν αρμόζουν σε ομάδα με τόσο ικανούς και έμπειρους χειριστές. Ακόμα και όταν η πιεστική άμυνα έδειξε τον τρόπο (με μπροστάρη τον ιλιγγιωδώς βελτιωμένο Σλούκα), η μεθοδικότητα πήγε περίπατο και ο αυτόματος πιλότος παλιών, κακών ημερών ξαναβγήκε απρόσκλητος στην επιφάνεια.
Εγραφα την προηγούμενη εβδομάδα, ότι θεωρώ ανορθόγραφη την ομάδα που επιχειρεί περισσότερα τρίποντα παρά δίποντα. Στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Βαλένθια, ο Ολυμπιακός είχε 21 και 10 αντίστοιχα. Στο δεύτερο, 13 και 16. Βλέπετε τη διαφορά ή να φωνάξω οφθαλμίατρο;
Η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, οι εμπνεύσεις του Σπανούλη και οι αυτοματισμοί που φέρνουν σε απόσταση βολής τους ψηλούς χάρισαν στον Ολυμπιακό 9+7 καρφώματα τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Η άφιξη του θαυμάσιου Ντάρντεν τον έκανε ακόμα πιο αθλητικό και εκρηκτικό.
Και όμως, η υπομονή χάθηκε ανεξήγητα και οι συνεργασίες έδωσαν τη θέση τους σε αυτοσχεδιασμούς και σε μακρυνά σουτ με αβέβαιο αποτέλεσμα. Πριν οι Αγραβάνης, Λαφαγιέτ βάλουν δύο απανωτά στο 65-70, ο Ολυμπιακός του β’ ημιχρόνου μετρούσε 0/11 τρίποντα. Αμέσως μετά, επιχείρησε άλλα δύο, όλα άστοχα, δώρα για την άμυνα της Βαλένθια.
Στο μεταξύ, η ίδια τροφοδοτούσε συστηματικά τον ψηλό της (Ντούμπλιεβιτς) και αξιοποιούσε το μυαλωμένο παιχνίδι της με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Το πορτοκαλί φάντασμα της 1ης αγωνιστικής δεν μοιάζει σε τίποτε με την ενισχυμένη ομάδα που εμφανίστηκε χθες στο ΣΕΦ.
Για καλή τύχη του Ολυμπιακού, η μπάλα πήγε στα σωστά χέρια όταν οι δέκα μπήκαν στην τελική ευθεία. «Εσκάνδαλο», φώναζε ο Ισπανός σπήκερ όταν είδε τον Βασίλη Σπανούλη να σουτάρει αμαρκάριστος, στο 73-75. Ο αρχηγός παγιδεύτηκε από την άμυνα του Περάσοβιτς μετά την ανάπαυλα, αλλά είχε εξαπολύσει τις προειδοποιητικές βολές του στο οργιαστικό πρώτο ημίχρονο.
Όταν ο Σπανούλης έβαλε εκείνο το τζορντανικό στο ξεκίνημα, ο σχολιαστής της ισπανικής τηλεόρασης πετάχτηκε πάνω σαν ηλεκτρισμένος: «¡¡¡Que barbaridad!!!» Βαρβαριδάδ δεν λέτε τίποτε, σενιόρ. Ούτε φέτος σκοπεύουν οι ομάδες μας να γίνουν χαλί για τις δικές σας.
Είτε τροχάδην είτε βάδην, οι ομάδες μας θα περάσουν στον β’ γύρο και θα συμμετάσχουν, για πολλοστή χρονιά, στην κούρσα των διεκδικητών. Δεν θα χρειαστεί αυτή τη φορά να φάνε τη γαλοπούλα με την ψυχή στα δόντια. Ο Ολυμπιακός πάει για 10-0 και ο Παναθηναϊκός για άνετη πρόκριση με απόσταση αρκετών βημάτων από τις ομάδες που θα μείνουν έξω.
Το επόμενο ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος, στα τέλη του Δεκέμβρη, θα τους βρει απερίσπαστα αφοσιωμένους στη μεταξύ τους τιτανομαχία. Όχι ότι έδωσαν ποτέ προτεραιότητα στην Ευρώπη…
Ο πρωταθλητής εμφανίστηκε στην Πολωνία χωρίς τον πολύτιμο Φώτση, είχε άκεφο τον συνήθως αξιόπιστο Μπατίστα και ξεκίνησε με χάντικαπ 7 πόντων: 9-2 στο τρίτο λεπτό. Αντέδρασε με σιγουριά ομάδας μεγάλης, πολύ μεγαλύτερης από αυτό που προοιώνιζαν οι Κασσάνδρες του Σεπτεμβρίου. Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός που ...δεν θα έκανε ούτε νίκη στον Όμιλο;
Ο Τζέιμς Γκιστ άφησε πίσω του την κακή εμφάνιση της Βαρκελώνης, ο Νίκος Παππάς παρέλαβε τη σκυτάλη από τον άτονο Σλότερ, ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης έφαγε (όπως αναμενόταν) τη θέση του Ράιτ και έγινε ιδανικός υποστηρικτής του Μπατίστα και ο ισχυρός επέβαλε τον νόμο του εν ριπή οφθαλμού.
Η αρχική χαλαρότητα επέβαλε υπερβολική δόση Διαμαντίδη, αλλά ο αρχηγός έβγαλε ολόκληρο το πρώτο 20λεπτο, απνευστί, δίχως να αντικατασταθεί και δίχως να ζοριστεί. Ποιος περίμενε να τον δει τόσο ανθεκτικό, τον ίδιο που πέρυσι αγκομαχούσε, σε ηλικία 34 ετών και 6 μηνών;
Η πολυσυζητημένη επιμονή του Ιβάνοβιτς στον τομέα της φυσικής κατάστασης εξελίσσεται σε βαρύ χαρτί του φετινού Παναθηναϊκού. Ο Διαμαντίδης αποσύρθηκε για πρώτη φορά στο 25ο λεπτό, αλλά ο ρυθμός ουδέποτε μειώθηκε.
Ο Παππάς, των 27 λεπτών και των 14 πόντων, ήταν ο τέταρτος MVP πίσω από τους προφανείς Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη και τον Διαμαντίδη. Οσο παρακολουθούσα την παράσταση του αναγεννημένου Λουκά, θυμόμουν την τρύπα που υπήρχε στα μετόπισθεν του Μπουρούση στο Μουντομπάσκετ και μελαγχολούσα…
Οι καλύτερες νίκες είναι εκείνες που παράλληλα προσφέρουν τροφή για σκέψη. Το 6-0 του Ολυμπιακού δεν είναι τόσο βροντερό όσο ακούγεται, αλλά αγώνες σαν τον χθεσινό ισοδυναμούν με λουκούλλειο γεύμα για το μυαλό του Γιάννη Σφαιρόπουλου.
Το δεύτερο ημίχρονο απέναντι στη Βαλένθια ήταν κακός οιωνός και ταυτόχρονα επιχείρημα στη φαρέτρα των επιφυλακτικών. Ναι μεν χειροκροτήθηκε η αυτοπεποίθηση με την οποία χειρίστηκαν οι «κόκκινοι» το -10 του 33ου λεπτού, αλλά δεν θα έπρεπε ποτέ να φτάσουν ως εκεί.
Τα λάθη που έδωσαν στους Ισπανούς την πρωτοβουλία, απρόσεκτες πάσες στη σέντρα, δεν αρμόζουν σε ομάδα με τόσο ικανούς και έμπειρους χειριστές. Ακόμα και όταν η πιεστική άμυνα έδειξε τον τρόπο (με μπροστάρη τον ιλιγγιωδώς βελτιωμένο Σλούκα), η μεθοδικότητα πήγε περίπατο και ο αυτόματος πιλότος παλιών, κακών ημερών ξαναβγήκε απρόσκλητος στην επιφάνεια.
Εγραφα την προηγούμενη εβδομάδα, ότι θεωρώ ανορθόγραφη την ομάδα που επιχειρεί περισσότερα τρίποντα παρά δίποντα. Στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Βαλένθια, ο Ολυμπιακός είχε 21 και 10 αντίστοιχα. Στο δεύτερο, 13 και 16. Βλέπετε τη διαφορά ή να φωνάξω οφθαλμίατρο;
Η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, οι εμπνεύσεις του Σπανούλη και οι αυτοματισμοί που φέρνουν σε απόσταση βολής τους ψηλούς χάρισαν στον Ολυμπιακό 9+7 καρφώματα τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Η άφιξη του θαυμάσιου Ντάρντεν τον έκανε ακόμα πιο αθλητικό και εκρηκτικό.
Και όμως, η υπομονή χάθηκε ανεξήγητα και οι συνεργασίες έδωσαν τη θέση τους σε αυτοσχεδιασμούς και σε μακρυνά σουτ με αβέβαιο αποτέλεσμα. Πριν οι Αγραβάνης, Λαφαγιέτ βάλουν δύο απανωτά στο 65-70, ο Ολυμπιακός του β’ ημιχρόνου μετρούσε 0/11 τρίποντα. Αμέσως μετά, επιχείρησε άλλα δύο, όλα άστοχα, δώρα για την άμυνα της Βαλένθια.
Στο μεταξύ, η ίδια τροφοδοτούσε συστηματικά τον ψηλό της (Ντούμπλιεβιτς) και αξιοποιούσε το μυαλωμένο παιχνίδι της με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Το πορτοκαλί φάντασμα της 1ης αγωνιστικής δεν μοιάζει σε τίποτε με την ενισχυμένη ομάδα που εμφανίστηκε χθες στο ΣΕΦ.
Για καλή τύχη του Ολυμπιακού, η μπάλα πήγε στα σωστά χέρια όταν οι δέκα μπήκαν στην τελική ευθεία. «Εσκάνδαλο», φώναζε ο Ισπανός σπήκερ όταν είδε τον Βασίλη Σπανούλη να σουτάρει αμαρκάριστος, στο 73-75. Ο αρχηγός παγιδεύτηκε από την άμυνα του Περάσοβιτς μετά την ανάπαυλα, αλλά είχε εξαπολύσει τις προειδοποιητικές βολές του στο οργιαστικό πρώτο ημίχρονο.
Όταν ο Σπανούλης έβαλε εκείνο το τζορντανικό στο ξεκίνημα, ο σχολιαστής της ισπανικής τηλεόρασης πετάχτηκε πάνω σαν ηλεκτρισμένος: «¡¡¡Que barbaridad!!!» Βαρβαριδάδ δεν λέτε τίποτε, σενιόρ. Ούτε φέτος σκοπεύουν οι ομάδες μας να γίνουν χαλί για τις δικές σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου