Η ΕΠΟ αποφασίζει να βάλει λουκέτο στα πρωταθλήματα, με το πρόσχημα της επίθεσης στον Ζωγράφο, αδιαφορώντας για την συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων και των ποδοσφαιριστών που ήθελαν να γίνει η σέντρα. Και λέω πρόσχημα επειδή δεν είδα την ποδοσφαιρική ομοσπονδία να ευαισθητοποιείται σε παρόμοια περιστατικά που έχουν συμβεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Και μην κάνετε το λάθος να πείτε, ότι το ξύλο που έφαγε ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, γιατί αυτή η... δεξαμενή (ούτε καν κουβάς) έχει ξεχειλίσει εδώ και πολλά χρόνια, με δεκάδες επιθέσεις, εμπρησμούς, απειλές και υποδείξεις σε παράγοντες, διαιτητές, δημοσιογράφους!
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Σούπερ Λίγκα, με τον Πρόεδρο της να παραιτείται, αντί να δίνει μάχη για την επανέναρξη του πρωταθλήματος. Το μόνο που τελικά ενδιέφερε τον Αγραφιώτη, όπως δείχνουν οι πράξεις του, ήταν να αντιπαρατεθεί με τον Παναθηναϊκό κι όχι να βρει κοινό έδαφος για συζήτηση και διάλογο με όλες τις ομάδες, προκειμένου να προστατευτεί ο προϊόν! Οταν η Σούπερ Λίγκα αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα, απλώς δεν τα παρατάς και φεύγεις. Δίνεις τον αγώνα σου, προσπαθείς να βελτιώσεις τα πράγματα και μετά αποχωρείς...
Αλλά φαίνεται ότι το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν η αδιανόητη παράγραφο στην επιστολή που εστάλη στις ομάδες ζητώντας την υπογραφή τους, για να μην γίνεται κριτική και σχολιασμός στις διαιτητικές αποφάσεις, λες και οι ρέφερι έχουν το αλάθητο! Σε μια δημοκρατική κοινωνία, που στο στόχαστρο μπαίνουν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως την δικαιοσύνη, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να μην γίνεται κριτική στους διαιτητές, αποδεικνύοντας τελικά ότι κάποιοι από αυτούς μόνο τη δουλειά τους δεν κάνουν!
Και φυσικά, μέσα σε όλο αυτό το ζοφερό σκηνικό, εξέχουσα θέση έχουν οι παράγοντες, που κλέβουν την παράσταση ακόμα και από τους ποδοσφαιριστές και δίνουν την εντύπωση ότι συνεχίζουν τον «πόλεμο» όχι για την εξυγίανση του χώρου, αλλά για το ποιος θα επικρατήσει. Οι καταγγελίες του Δημήτρη Μελισσανίδη ήταν πραγματικά εντυπωσιακές και επιβάλλεται η άμεση επέμβαση της δικαιοσύνης για να πιστοποιηθεί ότι είναι αληθινές και αν τελικά ισχύουν στην πράξη, να αναζητήσει τους ενόχους, όπως είναι το καθήκον της.
Ωστόσο μάλλον περιμένω πολλά, καθώς η δικαιοσύνη δείχνει να κινείται στους δικούς της, αρκετά καθυστερημένους και όχι αποτελεσματικούς ρυθμούς. Εχουν περάσει περισσότερα από τρία χρόνια από την αποκάλυψη του τεράστιου σκανδάλου των στημένων αγώνων και πέρα από καμιά δεκαριά, μαζί με τον Μάκη Ψωμιάδη που δικάστηκαν, για τους υπόλοιπους περίπου 100 εμπλεκόμενους στην υπόθεση, συνεχίζεται ακόμα η έρευνα!
Και φυσικά, όπως έγραψε εδώ στο gazzetta.gr, ο Μιχάλης Τσόχος: No justice, no football!. Χωρίς δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει ποδόσφαιρο από τη στιγμή που έχουν γίνει όλες αυτές οι απίστευτες καταγγελίες για τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα και ουδείς αναλαμβάνει την «καυτή πατάτα» να καθαρίσει τον χώρο.
Και κάπου εκεί στη γωνία βρίσκεται ο ανυποψίαστος φίλαθλος, που τα κοιτάει όλα αυτά με ανοιχτό το στόμα! Είναι ο φίλαθλος που θα τον εγκαλέσουν οι ομάδες εάν δεν θα πάει στο γήπεδο να πληρώσει το εισιτήριο, είναι ο ίδιος φίλαθλος που μαζί με το παιδί του δεν θα μπορεί να αναπνεύσει από τα δακρυγόνα που θα ρίξουν τα ΜΑΤ σε κάποιους χουλιγκάνους που θα τα σπάνε, ο ίδιος άνθρωπος που σταμάτησε να αγοράζει εφημερίδες λόγω της οπαδικής αντιπαράθεσης.
Είναι ο απλός άνθρωπος που αποτελεί, όμως την συντριπτική πλειοψηφία και απλώς γύρισε οριστικά την πλάτη σε αυτό το πράγμα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου