Για να υπάρξει ματς όπως αυτό που ολοκληρώθηκε στο ΣΕΦ μεταξύ
Ολυμπιακού και ΑΕΚ τη φετινή περίοδο έπρεπε να συμβούν πολλά πράγματα
ταυτόχρονα. Και συνέβησαν…
Μία από τις πιο κακές βραδιές του Ολυμπιακού, μία από τις καλύτερες της ΑΕΚ και ντέρμπι το ματς για 39’. Σε καμία περίπτωση δε θέλω να υποτιμήσω την προσπάθεια των παικτών που ίδρωσαν τις φανέλες τους είτε ερυθρόλευκες, είτε κιτρινόμαυρες. Από μαχητικότητα, άλλο τίποτα. Ο Μενσά Μπονσού έμοιαζε με ταύρο, ο Βασίλης Σπανούλης σα να έπαιζε τελικό Ευρωλίγκας και οι υπόλοιποι παρά την όποια αναποτελεσματικότητά τους, προσπαθούσαν. Ασχέτως αν αυτή τους η προσπάθεια δεν ήταν αρκετή.
Ο Ολυμπιακός μπήκε χαλαρός στο παρκέ και φάνηκε από τη διάθεση του στην άμυνα. Οι 39 πόντοι του ημιχρόνου είναι πολλοί, οι 77 στο 40λεπτο επίσης είναι πολλοί για μία τόσο «φημισμένη» άμυνα.
Όσο το ματς κυλούσε και η ΑΕΚ ανάσαινε στον αυχένα του Ολυμπιακού, αύξανε τις όποιες ελπίδες της. Κομβικό όμως σημείο το διάστημα στην τρίτη περίοδο στην οποία έτρεξε σερί 0-12 και μετέτρεψε το 53-44 σε 53-56. Δεν τα παράτησαν οι φιλοξενούμενοι και έδειξαν πως δε θα τα παρατούσαν ποτέ με αποτέλεσμα να κυλήσει το παιχνίδι με αυτόν τον τρόπο μέχρι τέλους.
Ο Μενσά Μπονσού ανάγκασε πολλούς να τον πιάσουν στο στόμα τους… Ο Άγγλος σέντερ έκανε πλάκα στους Ντάνστον και Χάντερ. Σκόραρε με πλάτη, με σουτ από μέση απόσταση, μετά από επιθετικό ριμπάουντ. Όπως ήθελε.
Είδε κι απόειδε ο Σφαιρόπουλος και έριξε μέσα τον Καββαδά στο 34’ με τον Ελληνα σέντερ να μένει στο παρκέ μέχρι τέλους όχι για τους 2 κρίσιμους πόντους ούτε για τα 4 ριμπάουντ, αλλά για την εκπληκτική του άμυνα πάνω στον Μπονσού. Με εξαίρεση μία φάση που τον πέρασε σε ένας εναντίον ενός από την κορυφή, ο Καββαδάς έκανε τα πάντα τέλεια και αποδείχθηκε σημαντικός για τη νίκη.
Δε θα ήταν εκτός λογικής να ανέφερα πως κερδισμένες ήταν και οι δύο ομάδες. Ο μεν Ολυμπιακός έδωσε ένα ματς επιπέδου Ευρωλίγκας και διατήρησε τον ρυθμό του αφού θα ξανά παίξει σε 8 μέρες (Ουνικάχα εντός).
Η δε ΑΕΚ έφτιαξε κι άλλο την ψυχολογία της, «έψησε» ακόμη περισσότερο τον κόσμο της πως κάτι καλό γίνεται και στην τελική όταν έρθει η ώρα των play offs όπου θα χρειαστεί να κάνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μία εκτός έδρας νίκη σε Πυλαία ή Αλεξάνδρειο αν θέλει να μπει τετράδα, κατάλαβε πως διαθέτει την ποιότητα να το πετύχει.
(Σωστά καταλάβατε πως δύσκολα την βλέπω να προλαβαίνει την τετράδα στη regular season).
ΥΓ: Ο Μενσά Μπονσού είναι ένας ποιοτικός παίκτης για ομάδα όπως η ΑΕΚ που παίζει ένα ματς την εβδομάδα. Σε ομάδα που καλείται Δευτέρα και Πέμπτη να νικάει όπως ο Ολυμπιακός, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μπορεί να ανταποκριθεί ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ (το τονίζω).
ΥΓ 2: Για να κάνει αυτά που κάνει ο Βασίλης Σπανούλης, πρέπει και οι συμπαίκτες του να είναι άξιοι. Πολλές φορές (κι εγώ) αποθεώνουμε τον Σπανούλη (δικαίως) παραμελώντας να κάνουμε το ίδιο και με τους συμπαίκτες του οι οποίοι κάνουν τη δουλειά του αρχηγού τους ευκολότερη ή τον καλύπτουν στην κακή του βραδιά. Μεγάλη κουβέντα αυτή την οποία θα αναλύσουμε σε επόμενο blog.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Μία από τις πιο κακές βραδιές του Ολυμπιακού, μία από τις καλύτερες της ΑΕΚ και ντέρμπι το ματς για 39’. Σε καμία περίπτωση δε θέλω να υποτιμήσω την προσπάθεια των παικτών που ίδρωσαν τις φανέλες τους είτε ερυθρόλευκες, είτε κιτρινόμαυρες. Από μαχητικότητα, άλλο τίποτα. Ο Μενσά Μπονσού έμοιαζε με ταύρο, ο Βασίλης Σπανούλης σα να έπαιζε τελικό Ευρωλίγκας και οι υπόλοιποι παρά την όποια αναποτελεσματικότητά τους, προσπαθούσαν. Ασχέτως αν αυτή τους η προσπάθεια δεν ήταν αρκετή.
Ο Ολυμπιακός μπήκε χαλαρός στο παρκέ και φάνηκε από τη διάθεση του στην άμυνα. Οι 39 πόντοι του ημιχρόνου είναι πολλοί, οι 77 στο 40λεπτο επίσης είναι πολλοί για μία τόσο «φημισμένη» άμυνα.
Όσο το ματς κυλούσε και η ΑΕΚ ανάσαινε στον αυχένα του Ολυμπιακού, αύξανε τις όποιες ελπίδες της. Κομβικό όμως σημείο το διάστημα στην τρίτη περίοδο στην οποία έτρεξε σερί 0-12 και μετέτρεψε το 53-44 σε 53-56. Δεν τα παράτησαν οι φιλοξενούμενοι και έδειξαν πως δε θα τα παρατούσαν ποτέ με αποτέλεσμα να κυλήσει το παιχνίδι με αυτόν τον τρόπο μέχρι τέλους.
Ο Μενσά Μπονσού ανάγκασε πολλούς να τον πιάσουν στο στόμα τους… Ο Άγγλος σέντερ έκανε πλάκα στους Ντάνστον και Χάντερ. Σκόραρε με πλάτη, με σουτ από μέση απόσταση, μετά από επιθετικό ριμπάουντ. Όπως ήθελε.
Είδε κι απόειδε ο Σφαιρόπουλος και έριξε μέσα τον Καββαδά στο 34’ με τον Ελληνα σέντερ να μένει στο παρκέ μέχρι τέλους όχι για τους 2 κρίσιμους πόντους ούτε για τα 4 ριμπάουντ, αλλά για την εκπληκτική του άμυνα πάνω στον Μπονσού. Με εξαίρεση μία φάση που τον πέρασε σε ένας εναντίον ενός από την κορυφή, ο Καββαδάς έκανε τα πάντα τέλεια και αποδείχθηκε σημαντικός για τη νίκη.
Δε θα ήταν εκτός λογικής να ανέφερα πως κερδισμένες ήταν και οι δύο ομάδες. Ο μεν Ολυμπιακός έδωσε ένα ματς επιπέδου Ευρωλίγκας και διατήρησε τον ρυθμό του αφού θα ξανά παίξει σε 8 μέρες (Ουνικάχα εντός).
Η δε ΑΕΚ έφτιαξε κι άλλο την ψυχολογία της, «έψησε» ακόμη περισσότερο τον κόσμο της πως κάτι καλό γίνεται και στην τελική όταν έρθει η ώρα των play offs όπου θα χρειαστεί να κάνει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μία εκτός έδρας νίκη σε Πυλαία ή Αλεξάνδρειο αν θέλει να μπει τετράδα, κατάλαβε πως διαθέτει την ποιότητα να το πετύχει.
(Σωστά καταλάβατε πως δύσκολα την βλέπω να προλαβαίνει την τετράδα στη regular season).
ΥΓ: Ο Μενσά Μπονσού είναι ένας ποιοτικός παίκτης για ομάδα όπως η ΑΕΚ που παίζει ένα ματς την εβδομάδα. Σε ομάδα που καλείται Δευτέρα και Πέμπτη να νικάει όπως ο Ολυμπιακός, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μπορεί να ανταποκριθεί ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ (το τονίζω).
ΥΓ 2: Για να κάνει αυτά που κάνει ο Βασίλης Σπανούλης, πρέπει και οι συμπαίκτες του να είναι άξιοι. Πολλές φορές (κι εγώ) αποθεώνουμε τον Σπανούλη (δικαίως) παραμελώντας να κάνουμε το ίδιο και με τους συμπαίκτες του οι οποίοι κάνουν τη δουλειά του αρχηγού τους ευκολότερη ή τον καλύπτουν στην κακή του βραδιά. Μεγάλη κουβέντα αυτή την οποία θα αναλύσουμε σε επόμενο blog.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου