Ανεξάρτητα από το αν ενοχλεί ή όχι, μου είναι αδιάφορο, έχω
γράψει ότι πολλοί από αυτούς που διοίκησαν τον Αρη τα τελευταία 15
χρόνια, κατάντησαν την ομάδα τους… άφιλη, δεν σεβάστηκαν την ιστορία
της, δεν τίμησαν τους ανθρώπους που έγραψαν αυτή την ιστορία.
Υπήρξε μια μεγάλη περίοδος, στη διάρκεια αυτών των 15 τελευταίων
χρόνων, που ο Αρης δεν είχε ως σημείο αναφοράς το παρελθόν του, αλλά
κάποια άλλα πράγματα που τα έβαζε πιο πάνω από την ιστορία του.
Βέβαια, όλοι ξέρουμε γιατί συνέβη αυτό, αλλά και πολλά άλλα τρελά κι
απίστευτα στον Αρη. Συνέβη επειδή υπήρχαν αδύναμοι παράγοντες,
εξαρτημένοι, καθοδηγούμενοι από μηχανισμούς που δεν ενδιαφερόταν για την
πρόοδο του Αρη, αλλά για την επιβολή απόψεων και την εξυπηρέτηση
προσωπικών συμφερόντων.
Μου ήρθαν όλα αυτά στο μυαλό με αφορμή την άρση της διαγραφής του Νίκου Χρηστίδη από το μητρώο μελών του ερασιτέχνη Αρη.
Γνώριζα το βάρος που κουβαλούσε ο σπουδαίος αυτός τερματοφύλακας, την
πικρία για το γεγονός ότι παρά την δικαίωσή του από τα δικαστήρια, που
αποφάνθηκαν ότι δεν υπήρξε θέμα δωροδοκίας του στο περίφημο εκείνο
παιχνίδι Αρης-Ολυμπιακός 2-4 το 1973, όπως τον κατηγόρησε ο Καμπάνης,
κανείς ποτέ στην αγαπημένη του ομάδα δεν νοιάστηκε να αποκαταστήσει την
αδικία και εντός της οικογενείας του.
Κι ο Χρηστίδης, που ποτέ αυτά τα χρόνια δεν ζήτησε από κανέναν στον
Αρη να νοιαστεί και να λύσει αυτό το θέμα, ως… άμυνα για να
αντιμετωπίσει αυτό που τόσο τον πονούσε, ούτε καν περνούσε έξω από το
«Κλεάνθης Βικελίδης».
Αισθανόταν ότι δεν έχει θέση εκεί όπου δεν τον ήθελαν, ασχέτως αν οι
περισσότεροι δεν ήξεραν καν ότι υπήρχε τέτοιο θέμα. Δεν το έβλεπε έτσι ο
Χρηστίδης, δεν τον ένοιαζε αν ξέρει ο κόσμος ή όχι για την διαγραφή
του, για τον δικαστικό αγώνα προκειμένου να δικαιωθεί και να είναι
εντάξει με την συνείδησή του και την αξιοπρέπειά του.
Αυτό που τον ανάγκαζε να κρατάει αποστάσεις από την αγαπημένη του
ομάδα, ήταν η διαγραφή του. «Είναι τυπικό το θέμα», έλεγαν κάποιοι.
«Όχι», απαντούσε ο Χρηστίδης. «Για μένα είναι θέμα ουσίας», συμπλήρωνε.
Ευτυχώς, όχι μόνο για τον Χρηστίδη, αλλά για την ιστορία του Αρη, που
ο βετεράνος τερματοφύλακας βρέθηκε στον δρόμο του Αλεξ Κάλας, επειδή ο
χρηματοδότης της ποδοσφαιρικής ομάδας ζήτησε να τον συναντήσει.
Δεν ήξερε, φυσικά, το πρόβλημα του Χρηστίδη. Το ανέφεραν κάποιοι από
αυτούς που ήταν στην παρέα τους. Ο Κάλας ξαφνιάστηκε, το ίδιο και ο
Λεωνίδας Μπακούρας που ήταν μαζί τους.
Την επόμενη κιόλας μέρα το μετέφεραν στον πρόεδρο του ΑΣ Αρης, Τάσο Οικονόμου, και έτσι αντιμετωπίστηκε και λύθηκε άμεσα.
Το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι η ταχύτατη αντίδραση Κάλας και
Οικονόμου, αλλά ο τρόπος σκέψης, η νοοτροπία, ο σεβασμός που επέδειξαν,
πράγματα που τόσο είχαν λείψει από αυτούς που διοικούσαν τον Αρη και
τώρα φαίνεται πως υπάρχουν πάλι.
*Πηγή: metrosport.gr*
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου