Γράφει ο Νίκος Βαγγέλης
“Καταστροφική και οδυνηρή”, χαρακτήρισε την εντός έδρας ήττα
του Παναθηναϊκού από την Άλμπα Βερολίνου, Εστεμπάν Μπατίστα. Μήπως
υπερέβαλε λίγο; Αν και οι “πράσινοι” εξακολουθούν να κρατάνε την τύχη
στα χέρια τους, ο Ουρουγουανός σέντερ ήξερε τι έλεγε…
Όταν είσαι Παναθηναϊκός και παίζεις αγώνα πρόκριση στο ΟΑΚΑ, μπροστά
σε 12.000 θεατές, οφείλεις να είσαι σοβαρός και στα 40 λεπτά του
παιχνιδιού. Να κάνεις τους 9 πόντους διαφοράς, διψήφιους κι όχι να
επιτρέπεις σε μια σαφώς κατώτερη ποιοτικά ομάδα να ελπίζει.
Οι παίκτες του Ντούσκο Ιβάνοβιτς έπρεπε να κάνουν τα αυτονόητα για να
κερδίσουν τους Γερμανούς. Ωστόσο, ούτε αυτά έγιναν. Με εξαίρεση τον
συγκλονιστικό Δημήτρη Διαμαντίδη (ακόμα θα απορείτε με τον τίτλο) και
τον πολύ καλό, Αντώνη Φώτση, οι υπόλοιποι δεν ήξεραν τι σημαίνουν αυτά
τα παιχνίδια. Κάτι που φάνηκε όταν η μπάλα “έκαιγε”.
Όπως ήταν επόμενο, κάποια στιγμή ο Φώτσης κουράστηκε και η… μοναξιά
άρχισε να φαίνεται στο πρόσωπο του αρχηγού, ο οποίος με όπλο το μυαλό
και την εμπειρία του κρατούσε όρθιο τον Παναθηναϊκό, τη στιγμή που το
καλάθι είχε αρχίσει να… μικραίνει επικίνδυνα για τον εξαιρετικό στα
προηγούμενα λεπτά, “Έι Τζέι” Σλότερ.
Ο “3D” βρήκε… ορθόδοξους και ανορθόδοξους τρόπους να σκοράρει, όμως
ήταν αδύνατον να τα καταφέρει μόνος του από τη στιγμή που και η άμυνα
δεν έβρισκε σε καμιά περίπτωση τον τρόπο να συγκρατήσει στα τελευταία
λεπτά τους Γερμανούς. Στην τελευταία φάση έπεσαν όλοι πάνω τους, αυτός
έδωσε εξαιρετικά έξω στον Μπλουμς, ο οποίος δίστασε, έδωσε την έξτρα
πάσα στον Σλότερ και… σίδερο.
Η ήττα από την Άλμπα Βερολίνου δεν ήταν καταστροφική και με διπλό στο
Βελιγράδι η πρόκριση θα έρθει, χωρίς να εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα
των άλλων αγώνων. Αυτό που πρέπει να προβληματίσει είναι η εμφάνιση και
δη το… ξέφραγο αμπέλι των τελευταίων λεπτών. Σε εκείνο το διάστημα ο
Παναθηναϊκός δεν είχε αρχή, μέση και τέλος, δίνοντας τροφή για σκέψεις
στον Ιβάνοβιτς.
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν συγκλονιστικός και πάλεψε μέχρι τελικής
πτώσεως, όμως από μια άποψη κρατούσε όλη την υπόλοιπη ομάδα “όμηρο”. Για
να είμαστε ειλικρινείς, δεν έφταιγε αυτός, αλλά η έλλειψη εμπειρίας και
“μετάλλου” των περισσότερων συμπαικτών του.
Είναι κρίμα να έχεις έναν τέτοιο “εγκέφαλο” στην ομάδα σου και να μην
τον εκμεταλλεύεσαι οπως πρέπει. Ο Διαμαντίδης, πλέον, δεν είναι ο
παίκτης που θα βάλει 20 πόντους, αλλά θα αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του
και θα πάρει 1-2 κρίσιμα σουτ. Όχι, όμως, ολόκληρο το βάρος στις δικές
του πλάτες…
Ο Νίκος Παππάς αγωνίστηκε μόλις 5 λεπτά και με την παρουσία του στα
τελευταία παιχνίδια σίγουρα άξιζε κάτι καλύτερο. Ειδικά από τη στιγμή
που ο Σλότερ “πελαγοδρομούσε” από ένα σημείο του αγώνα και μετά. Θα
μπορούσε να βοηθήσει πολύ τον Διαμαντίδη όταν ο υπόλοιπος Παναθηναϊκός
είχε… κολλήσει στην επίθεση, λόγω της αστοχίας στα μακρινά σουτ.
ΥΓ Μόνο θετικές εντυπώσεις μπορεί να σου προκαλέσει
ένας τόσο ταλαντούχος προπονητής σαν τον Σάσα Ομπράντοβιτς. Χωρίς να
υπάρχει σχεδόν καθόλου ποιότητα στο ρόστερ του, έχει δημιουργήσει μια
καλή, “undersized” ομάδα, η οποία βγάζει μαχητικότητα, ψυχή και αρκετή
συγκέντρωση. Θα ναι άθλος αν προκριθεί στους “8”…
*Πηγή: superbasket.gr*
Παρασκευή 3 Απριλίου 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου