Έγραφα
χθες ότι της ΤΣΣΚΑ ο Παναθηναϊκός της τα έχει κάνει όλα (sic) στην πλήρη
γκάμα των αναμετρήσεων τους στα Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας, αλλά και ο
Ολυμπιακός δεν πηγαίνει πίσω με την Μπαρτσελόνα...Απλώς ενώ οι “πράσινοι” μπορούν να καυχιούνται ότι έχουν την ΤΣΣΚΑ πιστή γκόμενα και διαχρονική πελάτισσα, για τους “ερυθρόλευκους” η Μπαρτσελόνα είναι μια καλή φιλενάδα και αρχής γιγνομένης από απόψε, θα φανεί εάν τα θέλει ο κώλος της!
Αστειεύομαι βεβαίως και συνάμα φαίνομαι ασεβής προς την ομάδα η οποία εκπροσωπεί τον σύλλογο που αυτοσυστήνεται ως “més que un club”, αλλά η πλάκα δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα: μπορεί (σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό και την ΤΣΣΚΑ) ο Ολυμπιακός και η Μπαρτσελόνα να βρίσκονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι σε μια σειρά πλέι οφς, ωστόσο οι στιγμές που μοιράστηκαν στο παρελθόν τους είναι πολλές (για την ακρίβεια 18 με σκορ 13-5 υπέρ των Καταλανών) και ξεχωριστές...
Η Μπαρτσελόνα έχει τη μερίδα του λέοντος στις παρτίδες της με τον Ολυμπιακό, ωστόσο, όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, “ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλά εν τω ευ το πολύ”!
Η αποφθεγματική ρήση του εκ Σταγείρων ορμώμενου φιλόσοφου ισχύει απολύτως στην προκειμένη περίπτωση, καθώς από τις πέντε νίκες των Πειραιωτών, οι τρεις σημειώθηκαν σε αγώνες της πρώτης φάσης και από τις υπόλοιπες δύο η μία σε ημιτελικό (Κωνσταντινούπολη, 2012 με 68-64) και η άλλη σε τελικό (Ρώμη, 1997, με 73-58) του Φάιναλ Φορ. Στον αντίποδα οι “μπλαουγκράνα” έχουν να επιδείξουν την επικράτηση τους στον τελικό του Φάιναλ Φορ του 2010 στο Παρίσι ( 86-68) και στον μικρό τελικό εκείνου του 2009 στο Βερολίνο (95-79), ενώ μετρούν τέσσερις διαδοχικές νίκες, στα Top 16 των σεζόν 2012-13 και 2013-14.
Πλάκα πλάκα οι λεγάμενοι μας πήραν αμπάριζα και μας έχουν ρίξει τόσες απανωτές καρπαζιές, ώστε μπροστά τους αυτές που έτρωγε ο Αλέκος Τζανετάκος (στις παλιές ελληνικές κωμωδίες) από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Κώστα Βουτσά μοιάζουν με χάδια!
Το εννοώ αυτό, διότι σαν να μην έφτανε το 4-0 επί του Ολυμπιακού (μετά τον ημιτελικό της Κωνσταντινούπολης), η Μπαρτσελόνα έχει πετύχει και οκτώ σερί νίκες επί του Παναθηναϊκού, από τον τέταρτο αγώνα της σειράς των πλέι οφς της περιόδου 2012-13 και εντεύθεν!
Πέραν της σφοδρής επιθυμίας του να πετύχει (απόψε ή μεθαύριο) το “break” και να ενισχύσει τη θέση του στη μάχη που έχει ως λάφυρο μια θέση στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης, ο Ολυμπιακός εμφορείται και από ένα άλλο κίνητρο, που βεβαίως είναι ήσσονος σημασίας, αλλά “κουμπώνει” με την τρέχουσα καταλανική επιχείρηση του...
Περί τίνος πρόκειται; Και στους επτά αγώνες που έχουν παίξει στο “Παλαού Μπλαουγκράνα” εδώ και είκοσι δυο χρόνια, οι ερυθρόλευκοι έχουν γνωρίσει την ήττα, με αποτέλεσμα η Μπαρτσελόνα να έχει εξελιχθεί στο στοιχειωμένο απωθημένο τους. Μάλιστα πρόκειται για τη μοναδική διαχρονική αντίπαλο του, η οποία εξακολουθεί να κρατά αλώβητο το κάστρο της, κάθε φορά που ο Ολυμπιακός το επιβουλεύεται και το πολιορκεί!
Κατά καιρούς σε αγώνες της Ευρωλίγκας, ο Ολυμπιακός έχει αλώσει τις έδρες όλων των μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων, όπως του Παναθηναϊκού, της Ρεάλ Μαδρίτης, της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, της Μακαμπί Τελ Αβίβ, της Τάου Βιτόρια, της Σιένα, της Ολύμπια Μιλάνο και πάει λέγοντας: όλες πλην μιας, που είναι αυτή την οποία θα επιδιώξει να εκπορθήσει ή απόψε, ή αύριο ή (εάν τυχόν επιστρέψει εκεί) στις 29 Απριλίου.
Τούτου (του αρνητικού σερί) δοθέντος, ασφαλώς ο Σφαιρόπουλος μπορεί να εκφράζει τον δικό του πόθο και μαζί τον διαχρονικό καημό του Ολυμπιακού, φιλοσοφώντας το όπως στην αρχαία Αθήνα, ο Θεμιστοκλής για τον Μιλτιάδη...
Να λέει δηλαδή “ούκ εά με καθεύδειν το του... Φλεβαράκη τρόπαιον”!
Κυριολεκτώ, διότι μπορεί ως συνεργάτης του Καζλάουσκας στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ, τη σεζόν 2011-12 ο Γιάννης να μη βρέθηκε απέναντι στην Μπαρτσελόνα, αλλά έζησε αυτή την εμπειρία και μάλιστα γεύθηκε το νέκταρ ενός θριάμβου στη Βαρκελώνη, ως μειράκιον στο πλευρό του νυν προπονητή των Τρικάλων!
Ηταν 25 Οκτωβρίου του 2000, όταν στο πλαίσιο της πρώτης φάσης της τότε νεοπαγούς Ευρωλίγκας (μεσούντος του σχίσματος του ευρωπαϊκού μπάσκετ) ο ΠΑΟΚ άλωσε το “Παλαού Μπλαουγκράνα” με 67-58 κι εκτός από τον Σφαιρόπουλο, ο μόνος (στην αποψινή σύναξη) που θα θα θυμάται αυτό το ματς είναι ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο!
Και ποια Μπαρτσελόνα, παρακαλώ; Μια ομάδα που εκτός από τον “La Bomba” είχε στις τάξεις της τον Πάου Γκασόλ, τον Ευθύμη Ρεντζιά, τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, τον Νάτσο Ροντρίγκεθ, τον Ρομπέρτο Ντουένιας και τον Ρόνι Σεϊκέλι στον τελευταίο σταθμό της καριέρας του!
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτόν τον αγώνα:
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Ροντρίγκεθ 2, Σεϊκέλι 19 (7ρ.), Ντε Λα Φουέντε, Ελσον 7, Ντιγκμπέ, Ναβάρο 14, Ντουένιας 8, Ρεντζιάς 2.
ΠΑΟΚ: Κολντεμπέλα 11, Λιαδέλης 21, Σιγάλας 5, Καργκόλ, Κορωνιός 2, Βάις 2, Ράκα 12, Μπλερ 11, Γιαννούλης 3.
Στον αγώνα του δευτέρου γύρου, στις 13 Δεκεμβρίου, οι Καταλανοί άλωσαν την Πυλαία με 102-91 (Λιαδέλης 26, Γιαννούλης 19, Κορωνιός 15, Νταϊνέκο 14- Καρνισόβας 29, Πάου Γκασόλ 24π. και 10ρ., Γιασικεβίτσιους 13) και δυο μήνες αργότερα, ενώ ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να επιζήσει μέσα στα συντρίμμια του Μπατατούδη, παραιτήθηκε ο Φλεβαράκης και ανέλαβε το πηδάλιο έως το τέλος της σεζόν ο Σφαιρόπουλος.
Η πρώτη ελληνική ομάδα που άλωσε το “Παλαού Μπλαουγκράνα” ήταν ο Αρης στις 2 Δεκεμβρίου του 1987, όταν με 45 πόντους του Νίκου Γκάλη επικράτησε της Μπαρτσελόνα με 89-88, σε ένα θρίλερ, που σημαδεύθηκε ανεξίτηλα από τις κραυγές του Φίλιππα Συρίγου...
“Ωωωωω, ωωωω... είναι σφαγή”!
Το τρίτο ελληνικό “διπλό” στη Βαρκελώνη είχε ως δράστη το Περιστέρι, που με προπονητή τον Αργύρη Πεδουλάκη γκρέμισε το οχυρό της Μπαρτσελόνα ακριβώς έναν χρόνο μετά τον ΠΑΟΚ: στις 25 Οκτωβρίου του 2001 με 77-73 (Βόιτσικ 28π. και 10ρ., Ντίνκινς 23, Αντερσεν 9- Γιασικεβίτσιους 19, Οκουλάγια 14, Ρεντζιάς 8).
Ακολούθησε η επέλαση του Παναθηναϊκού, ο οποίος είναι ο πλέον σεσημασμένος θύτης των Καταλανών στα χρονικά των συμμετοχών τους στην Ευρωλίγκα, έχοντας καταγάγει τέσσερις εκτός έδρας νίκες: την Πρωταπριλιά του 2004 με 67-64 (Λάκοβιτς 17, Μουγεζίνοβιτς 15-Μποντιρόγκα 22, Ναβάρο 16), στις 10 Ιανουαρίου του 2008 με 56-55 (Τσαρτσαρής 10π. και 8ρ., Σπανούλης 8, Διαμαντίδης 8 - Γκριμάου 17, Λάκοβιτς 9), στις 24 Μαρτίου του 2011 με 75-71 (Σάτο 18, Διαμαντίδης 17, Μπατίστ 14- Ναβάρο 19, Βάθκεθ 11, Αντερσον 11) και στις 11 Απριλίου του 2013 με 66-65 (Γκιστ 14, Μπράμος 13, Διαμαντίδης 10- Ναβάρο 20, Αμπρινες 10).
Από τις ελληνικές ομάδες που έχουν αντιμετωπίσει εκτός έδρας την Μπαρτσελόνα δεν κατάφεραν να τη νικήσουν ο Ηρακλής σε μία επίσκεψη, ο Πανιώνιος σε μία, η ΑΕΚ σε δύο και ο Ολυμπιακός σε επτά, οπότε είναι απολύτως λογικό να κουβαλάει και αυτή τη φορά το απωθημένο του...
Ποιο είναι αυτό σε μια γλαφυρή εκδοχή; Να ανακαλύψει τη χαμένη Ατλαντίδα!
Αυτό που πέτυχε ο Ιωαννίδης στο έπος της 2ας Δεκεμβρίου του 1987 με τον Αρη, το επιχείρησε δυο φορές ως προπονητής του Ολυμπιακού,αλλά τζίφος. Ο Ολυμπιακός επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Βαρκελώνη στις 15 Δεκεμβρίου του 1993 και όντως το πάλεψε, αλλά δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τον Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο και -σε πείσμα της σπουδαίας εμφάνισης του Ζάρκο Πάσπαλι και του double-double του Ρόι Τάρπλεϊ- γνώρισε την (πρώτη από τις συνολικά οκτώ) ήττα του με σκορ 73-69.
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτό το πρώτο συναπάντημα τους:
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Χιμένεθ 10, Γκαλιλέα, Ρόμπερτς 7, Φουέντες 1, Αντρέου 6, Μάσενμπεργκ 14, Ντίεθ 9, Κρέσπο 5, Αλεμάνι, Σαν Επιφάνιο 21.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Μπακατσιάς 5, Σιγάλας 3, Σταμάτης, Πάσπαλι 29, Νάκιτς 3, Φασούλας 10, Τόμιτς 5, Τάρπλεϊ 14 (12ρ.).
Στα είκοσι ένα χρόνια, που πέρασαν από τότε, ο “ερυθρόλευκοι” πήγαν άλλες έξι φορές στη Βαρκελώνη, αλλά όλες γύρισαν με άδεια χέρια και μιας και αντιμετωπίζουν την Μπαρτσελόνα για πρώτη φορά σε μια σειρά πλέι οφς, όπου η εκτός έδρας νίκη είναι αναγκαία για να προκριθούν, μπορούν να οιστρηλατούνται με το σύνθημα “ή τώρα ή ποτέ”!
Τη σεζόν 1994-95 ηττήθηκαν με 79-64, στο Τop 16 της περιόδου 2002-03 με 80-77, τη σεζόν 1005-06 με 86-70 στην πρώτη φάση και με 76-72 στο Τop 16, πάλι στο Top 16 της σεζόν 2012-13 με 76-68 και στο Top 16 της περιόδου 2013-14 με 70-58.
Ολως παραδόξως, ο μοναδικός αγώνα στον οποίο ο Ολυμπιακός (με προπονητή τον Λευτέρη Σούμποτιτς και παρόντων του Μίλαν Τόμιτς και του τότε 18άχρονου Γιώργου Πρίντεζη ) έφτασε πολύ κοντά στο να κλέψει τη νίκη από την Μπαρτσελόνα και ουσιαστικά έκανε χαρακίρι ήταν στο Τop 16 της σεζόν 2002-03, όταν μάλιστα δεν είχε υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις!
Στις 20 Μαρτίου του 2003, οι “ερυθρόλευκοι” ήλεγχαν από την αρχή το ματς (33-44, 66-75), αλλά στο τελευταίο πεντάλεπτο έπεσαν σε... καταιγίδα, καθώς ο Γιασικεβίτσιους πέτυχε επτά πόντους και μετέτρεψε το σκορ σε 79-7. Την ίδια στιγμή ο Μίλαν Τόμιτς και ο Μορίς Εβανς αστόχησαν σε κρίσιμα σουτ, ενώ ο Χρήστος Χαρίσης με 2/2 βολές μείωσε σε 79-77. Ακολούθησε μία βολή από τον Ροντρίγκο Ντε Λα Φουέντε , ενώ στην εκπνοή δεν βρήκε στόχο σε σουτ τριών πόντων ο Χαρίσης. Χάρη σε αυτή τη λυτρωτική νίκη της η “dream team” της Μπαρτσελόνα (με προπονητή τον Πέσιτς) έμεινε ζωντανή και σε συνδυασμό με το πέρασμα της από τον Κορυδαλλό στις 10 Απριλίου με 58-55 προκρίθηκε στο Φάιναλ Φορ που διεξήχθη στο “Σαν Τζόρντι” και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της!
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων στο ματς της Βαρκελώνης:
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Ροντρίγκεθ 1, Φούσκα 2, Φέμερλινγκ 4, Μποντιρόγκα 20, Ναβάρο 14, Ντουένιας 12 (9ρ.), Γιασικεβίτσιους 18 (6ασ.), Ντε Λα Φουέντε 7, Βαρεζάο 2
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Μπουντούρης 9, Χαρίσης 2, Εβανς 21 (8ρ.), Μάρκοβιτς 3, Πρίντεζης, Γιαννουζάκος 4, Μαντζάνας, Τόμιτς 18, Τζιγκάνοβιτς, Μοράλες 2, Ντ. Τζόνσον 10, Ντε Μιγκέλ 8.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου