Είναι κάτι που τείνει να γίνει μόδα στο San Siro τα τελευταία χρόνια η
αλλαγή προπονητή. Ο Μιχαΐλοβιτς έγινε ο 4ος αλενατόρε τις τελευταίες
τρεις σεζόν και η Μίλαν με την πρόσληψή του έσπασε ένα δικό της ρεκόρ.
Για πρώτη φορά στην ιστορία πληρώνει συμβόλαιο για τρεις προπονητές,
αφού Κλάρενς Ζέεντορφ και Πίπο Ιντζάγκι λαμβάνουν ακόμα μέρος του μισθού
τους. Το όνομα του Σέρβου φέρνει αμέσως στο μυαλό τις εκπληκτικές
εκτελέσεις φάουλ, που τον έκαναν πρώτο σκόρερ όλων των εποχών στην Serie
A αλλά και... τσαμπουκάδες αφού ο Σίνισα δεν ήταν και το καλύτερο παιδί
όταν έπαζε μπάλα. Στο 2000 έβαλε στο cv του ρατσιστική επίθεση σε βάρος
του Πατρίκ Βιεϊρά και το 2003 είχε 'φάει' 8 αγωνιστικές για κλωτσιά και
φτύσιμο στον Αντριάν Μούτου. Οι 7 φορές πρωταθλητές Ευρώπης του
προσέφεραν συμβόλαιο για δύο χρόνια και μαζί του μπαίνουν σε μία εποχή
στην οποία το κλαμπ δείχνει διάθεση να επιστρέψει ξανά σε ανταγωνιστικό
επίπεδο.
Υστερα από θητεία σε Μπολόνια, Κατάνια, Φιορεντίνα, Εθνική Σερβίας και την παρουσία στην Σαμπντόρια τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, ο 46χρονος με εμπειρία 156 αγώνων στην Serie A και 11 στο Coppa Italia, πιάνει δουλειά σε ένα γήπεδο που γνωρίζει από την παρουσία του στην Ιντερ. Πέρα από το ότι ζούσε στο Μιλάνο για δύο χρόνια (2004-2006) η μοναδική σχέση που είχε ο τεχνικός από το Βούκοβαρ με την Μίλαν ήταν ότι είχε συμπαίκτη σε Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου και Εθνική Γιουγκοσλαβίας τον επί χρόνια σταρ των Ροσονέρι, Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του στο calcio ήταν με την Λάτσιο με την οποία κατέκτησε τίτλους εντός και εκτός Ιταλίας.
Στην Μίλαν πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει στην ομάδα τις επιτυχίες του παρελθόντος έπειτα από δύο σεζόν που βρήκαν τον σύλλογο σε 8η και 10η θέση, εκτός Ευρώπης και 30+ πόντους από την Γιουβέντους. Αυτός ήταν σαφώς ένας λόγος για τον οποίο οι Ροσονέρι απομάκρυναν από τον πάγκο τον legend του κλαμπ, Πίπο Ιντζάγκι. Σε αυτό το διάστημα, ο Superpippo νίκησε στο 34% των αγώνων του, ποσοστό που είναι το χειρότερο επί εποχής Σίλβιο Μπερλουσκόνι, οπότε ο τελευταίος έδιωξε από πάνω του κάθε υποψία τύψης για την απόλυση.
Ο Μιχαΐλοβιτς έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον Ιντζάγκι σαν τεχνικός και φέτος οδήγησε τους Μπλουτσερκιάτι στην 7η θέση. Κάθε καινούρια αρχή φέρνει ενθουσιασμό, όμως για την Μίλαν η αλλαγή προπονητή δεν αρκεί από μόνη της για να φτιάξει τα πράγματα και να επιστρέψει στους τίτλους, κάτι που έγινε για τελευταία φορά το 2011 με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στον πάγκο. Παρότι η αντικατάσταση του Ζέεντορφ με τον Πίπο ήταν λάθος, αυτή η κίνηση μοιάζει να είναι σωστή, αφού ο Σέρβος και έτοιμος προπονητής είναι και δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Αυτή απόφαση ενισχύεται από τα δεδομένα που υπήρχαν όταν επιλέχθηκε ο Σίνισα, αφού ο Μοντέλα δεν ήταν ελεύθερος, ο Σάρι ήταν ρίσκο και οι Πραντέλι-Σπαλέτι έχουν μείνει αρκετό καιρό εκτός ιταλικού ρυθμού.
Η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας που βγάζει στη δουλειά του είναι κάτι που θα βοηθήσει την Μίλαν. Γιατί ο Σέρβος είναι από τους προπονητές που τα παίρνουν στο κρανίο, που έχουν μέσα τους τη νοοτροπία νικητή. Ενα από τα χαρακτηριστικά που έκαναν τον Αντόνιο Κόντε να έχει τεράστιες επιτυχίες με την Γιουβέντους στην Serie A και που έκαναν τον Ράφα Μπενίτεθ να μην έχει καμία σχέση με τον πρωταθλητισμό. Ο «Μίχα» είναι από αυτούς που νευριάζουν πέρα από τα όρια της δουλειά τους όταν η ομάδα χάνει και έτσι πρέπει να είναι ο αλενατόρε ενός top club. Στο φετινό Derby della Lanterna κόντρα στην Τζένοα, ο αμυντικός της Σαμπ, Βάσκο Ρετζίνι, ήταν πολύ... χαλαρός στην τελευταία φάση σε σημείο που έκανε παιδικό λάθος το οποίο λίγο έλειψε η ομάδα του να πληρώσει με ήττα. Ο Μιχαΐλοβιτς μπήκε μέσα και τον χτύπησε...
Οι παραδόσεις είναι για να σπάνε ακούμε πολύ συχνά σήμερα και είναι η αλήθεια ότι ο καθένας μπορεί να το βλέπει όπως θέλει, όμως η ιστορία της Μίλαν δεν είναι καλή με τους μη Ιταλούς προπονητές. Εξτρα κίνητρο ή όχι, αν ο Μιχαΐλοβιτς κατακτήσει τίτλο με τους Ροσονέρι θα είναι μόλις ο τρίτος ξένος κόουτς που το καταφέρνει, ενώ αυτό συνέβη για τελευταία φορά πριν 35 χρόνια. Ο Αγγλος, Χέρμπερτ Κίλπιν, εκ των ιδρυτών του συλλόγου και προπονητής στα πρώτα χρόνια της ιστορίας του, κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1901 και το 1906 και μοναδικός μέχρι σήμερα που τον ακολούθησε ήταν ο παλιός επιθετικός-θρύλος, Νιλς Λίντχολμ. Ο Σουηδός οδήγησε την Μίλαν στο Scudetto του 1979.
Σίγουρα υπάρχει και κάτι αρνητικό που μπορεί να πει κάποιος για την επιλογή της Μίλαν και αυτό είναι ότι ο Σέρβος δεν έχει δουλέψει ποτέ στο κορυφαίο επίπεδο και δεν έχει δουλέψει ποτέ επί σειρά ετών μία ομάδα. Οι ομάδες που προπόνησε δεν είχαν στόχο το πρωτάθλημα, ούτε καν την έξοδο στο Champions League, όμως ο «Μίχα» δείχνει πρόοδο στην καριέρα του στην οποία σήμερα κάνει το μεγάλο βήμα. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα προπονητών που έχοντας δείξει έργο με μικρά κλαμπ, πετυχαίνουν αμέσως σε μεγάλες ομάδες και ο Μιχαΐλοβιτς έχει δείξει καλά τεχνικά πράγατα και χαρακτηριστικά leader. Κανείς δεν ξεχνάει ότι η Μίλαν δεν είναι Σαμπντόρια όμως οι Ροσονέρι βρίσκονται σε στάδιο ανακαίνισης και η προϋπηρεσία του αλενατόρε δεν πρέπει να είναι από μόνη της ανησυχητική.
Αλλωστε για αυτό, μιλάει από μόνο του το δημιουργημά του. Μία δυσκολοκατάβλητη και μαχητική Σαμπντόρια με αριθμούς που συγκρίνονται με τις ομάδες που έκαναν το '1-2' στην Serie A. Ο Σέρβος δημιούργησε ένα σύνολο με fighters που αμύνονταν σταθερά και έδιναν αξία σε κάθε γκολ που ερχόταν, ενώ για να το πετύχει αυτό, ο τρόπος δεν ήταν πάντα ο ίδιος αφού πέρα από το 4-3-3 χρησιμοποίησε τα συστήματα 4-3-1-2 και 4-2-3-1, ακόμα και το 3-5-2. Στο Marassi οι Μπλουτσερκιάτι είχαν μόλις 2 ήττες, όσες είχε η 2η Ρόμα, ενώ μοναδική με λιγότερες ήταν η πρωταθλήτρια, Γιουβέντους, που δεν έχασε καμία φορά στο Τορίνο.
Στο σπίτι της, η «Σαμπ» δέχθηκε 15 γκολ, με τους Μπιανκονέρι (11) και τους Τζαλορόσι (14) να είναι μοναδικές ομάδες που έχασαν λιγότερες φορές. Οσον αφορά τις συνολικές ήττες, ναι, η Σαμπντόρια εκτός από Γιούβε (3) και Ρόμα (6) είναι η μοναδική που έχει μονοψήφιο αριθμό (8) και με 42 γκολ παθητικό έκανε φινάλε ως η 5η καλύτερη άμυνα εντός-εκτός έδρας ύστερα από την πρώτη τριάδα της λίγκας (Γιουβέντους 24, Ρόμα 31, Λάτσιο 38) και την Κιέβο Βερόνα (41).
Αυτή είναι η τελευταία δουλειά που άφησε ο Μιχαΐλοβιτς και που οφείλει να βελτιώσει στην Μίλαν η οποία ύστερα από χρόνια δείχνει να θέλει να βάλει ξανά ακριβά υλικά στα θεμέλιά της...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Υστερα από θητεία σε Μπολόνια, Κατάνια, Φιορεντίνα, Εθνική Σερβίας και την παρουσία στην Σαμπντόρια τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, ο 46χρονος με εμπειρία 156 αγώνων στην Serie A και 11 στο Coppa Italia, πιάνει δουλειά σε ένα γήπεδο που γνωρίζει από την παρουσία του στην Ιντερ. Πέρα από το ότι ζούσε στο Μιλάνο για δύο χρόνια (2004-2006) η μοναδική σχέση που είχε ο τεχνικός από το Βούκοβαρ με την Μίλαν ήταν ότι είχε συμπαίκτη σε Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου και Εθνική Γιουγκοσλαβίας τον επί χρόνια σταρ των Ροσονέρι, Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του στο calcio ήταν με την Λάτσιο με την οποία κατέκτησε τίτλους εντός και εκτός Ιταλίας.
Στην Μίλαν πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει στην ομάδα τις επιτυχίες του παρελθόντος έπειτα από δύο σεζόν που βρήκαν τον σύλλογο σε 8η και 10η θέση, εκτός Ευρώπης και 30+ πόντους από την Γιουβέντους. Αυτός ήταν σαφώς ένας λόγος για τον οποίο οι Ροσονέρι απομάκρυναν από τον πάγκο τον legend του κλαμπ, Πίπο Ιντζάγκι. Σε αυτό το διάστημα, ο Superpippo νίκησε στο 34% των αγώνων του, ποσοστό που είναι το χειρότερο επί εποχής Σίλβιο Μπερλουσκόνι, οπότε ο τελευταίος έδιωξε από πάνω του κάθε υποψία τύψης για την απόλυση.
Ο Μιχαΐλοβιτς έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον Ιντζάγκι σαν τεχνικός και φέτος οδήγησε τους Μπλουτσερκιάτι στην 7η θέση. Κάθε καινούρια αρχή φέρνει ενθουσιασμό, όμως για την Μίλαν η αλλαγή προπονητή δεν αρκεί από μόνη της για να φτιάξει τα πράγματα και να επιστρέψει στους τίτλους, κάτι που έγινε για τελευταία φορά το 2011 με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στον πάγκο. Παρότι η αντικατάσταση του Ζέεντορφ με τον Πίπο ήταν λάθος, αυτή η κίνηση μοιάζει να είναι σωστή, αφού ο Σέρβος και έτοιμος προπονητής είναι και δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Αυτή απόφαση ενισχύεται από τα δεδομένα που υπήρχαν όταν επιλέχθηκε ο Σίνισα, αφού ο Μοντέλα δεν ήταν ελεύθερος, ο Σάρι ήταν ρίσκο και οι Πραντέλι-Σπαλέτι έχουν μείνει αρκετό καιρό εκτός ιταλικού ρυθμού.
Η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας που βγάζει στη δουλειά του είναι κάτι που θα βοηθήσει την Μίλαν. Γιατί ο Σέρβος είναι από τους προπονητές που τα παίρνουν στο κρανίο, που έχουν μέσα τους τη νοοτροπία νικητή. Ενα από τα χαρακτηριστικά που έκαναν τον Αντόνιο Κόντε να έχει τεράστιες επιτυχίες με την Γιουβέντους στην Serie A και που έκαναν τον Ράφα Μπενίτεθ να μην έχει καμία σχέση με τον πρωταθλητισμό. Ο «Μίχα» είναι από αυτούς που νευριάζουν πέρα από τα όρια της δουλειά τους όταν η ομάδα χάνει και έτσι πρέπει να είναι ο αλενατόρε ενός top club. Στο φετινό Derby della Lanterna κόντρα στην Τζένοα, ο αμυντικός της Σαμπ, Βάσκο Ρετζίνι, ήταν πολύ... χαλαρός στην τελευταία φάση σε σημείο που έκανε παιδικό λάθος το οποίο λίγο έλειψε η ομάδα του να πληρώσει με ήττα. Ο Μιχαΐλοβιτς μπήκε μέσα και τον χτύπησε...
Οι παραδόσεις είναι για να σπάνε ακούμε πολύ συχνά σήμερα και είναι η αλήθεια ότι ο καθένας μπορεί να το βλέπει όπως θέλει, όμως η ιστορία της Μίλαν δεν είναι καλή με τους μη Ιταλούς προπονητές. Εξτρα κίνητρο ή όχι, αν ο Μιχαΐλοβιτς κατακτήσει τίτλο με τους Ροσονέρι θα είναι μόλις ο τρίτος ξένος κόουτς που το καταφέρνει, ενώ αυτό συνέβη για τελευταία φορά πριν 35 χρόνια. Ο Αγγλος, Χέρμπερτ Κίλπιν, εκ των ιδρυτών του συλλόγου και προπονητής στα πρώτα χρόνια της ιστορίας του, κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1901 και το 1906 και μοναδικός μέχρι σήμερα που τον ακολούθησε ήταν ο παλιός επιθετικός-θρύλος, Νιλς Λίντχολμ. Ο Σουηδός οδήγησε την Μίλαν στο Scudetto του 1979.
Σίγουρα υπάρχει και κάτι αρνητικό που μπορεί να πει κάποιος για την επιλογή της Μίλαν και αυτό είναι ότι ο Σέρβος δεν έχει δουλέψει ποτέ στο κορυφαίο επίπεδο και δεν έχει δουλέψει ποτέ επί σειρά ετών μία ομάδα. Οι ομάδες που προπόνησε δεν είχαν στόχο το πρωτάθλημα, ούτε καν την έξοδο στο Champions League, όμως ο «Μίχα» δείχνει πρόοδο στην καριέρα του στην οποία σήμερα κάνει το μεγάλο βήμα. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα προπονητών που έχοντας δείξει έργο με μικρά κλαμπ, πετυχαίνουν αμέσως σε μεγάλες ομάδες και ο Μιχαΐλοβιτς έχει δείξει καλά τεχνικά πράγατα και χαρακτηριστικά leader. Κανείς δεν ξεχνάει ότι η Μίλαν δεν είναι Σαμπντόρια όμως οι Ροσονέρι βρίσκονται σε στάδιο ανακαίνισης και η προϋπηρεσία του αλενατόρε δεν πρέπει να είναι από μόνη της ανησυχητική.
Αλλωστε για αυτό, μιλάει από μόνο του το δημιουργημά του. Μία δυσκολοκατάβλητη και μαχητική Σαμπντόρια με αριθμούς που συγκρίνονται με τις ομάδες που έκαναν το '1-2' στην Serie A. Ο Σέρβος δημιούργησε ένα σύνολο με fighters που αμύνονταν σταθερά και έδιναν αξία σε κάθε γκολ που ερχόταν, ενώ για να το πετύχει αυτό, ο τρόπος δεν ήταν πάντα ο ίδιος αφού πέρα από το 4-3-3 χρησιμοποίησε τα συστήματα 4-3-1-2 και 4-2-3-1, ακόμα και το 3-5-2. Στο Marassi οι Μπλουτσερκιάτι είχαν μόλις 2 ήττες, όσες είχε η 2η Ρόμα, ενώ μοναδική με λιγότερες ήταν η πρωταθλήτρια, Γιουβέντους, που δεν έχασε καμία φορά στο Τορίνο.
Στο σπίτι της, η «Σαμπ» δέχθηκε 15 γκολ, με τους Μπιανκονέρι (11) και τους Τζαλορόσι (14) να είναι μοναδικές ομάδες που έχασαν λιγότερες φορές. Οσον αφορά τις συνολικές ήττες, ναι, η Σαμπντόρια εκτός από Γιούβε (3) και Ρόμα (6) είναι η μοναδική που έχει μονοψήφιο αριθμό (8) και με 42 γκολ παθητικό έκανε φινάλε ως η 5η καλύτερη άμυνα εντός-εκτός έδρας ύστερα από την πρώτη τριάδα της λίγκας (Γιουβέντους 24, Ρόμα 31, Λάτσιο 38) και την Κιέβο Βερόνα (41).
Αυτή είναι η τελευταία δουλειά που άφησε ο Μιχαΐλοβιτς και που οφείλει να βελτιώσει στην Μίλαν η οποία ύστερα από χρόνια δείχνει να θέλει να βάλει ξανά ακριβά υλικά στα θεμέλιά της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου