Είναι βέβαιο 100% ότι κάθε ποδοσφαιριστής, κρίνεται πρώτα και κυρίως από την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα βέβαια, για να κάνεις την διαφορά, χρειάζεται ήθος και προσωπικότητα, κάτι το οποίο για να «βγάλεις», πρέπει και να ξέρεις να μιλάς. Να εκφράζεσαι..
Τον Τζαβέλλα αν δεν τον γνωρίσεις και ειδικά αν τον παρακολουθείς ως… αντίπαλος, είναι εύκολο να τον παρεξηγήσεις και να σου γίνει αντιπαθής.
Κακά τα ψέματα είναι οξύθυμος! Εύκολα «αρπάζεται» και δυστυχώς στην Ελλάδα όταν παίζεις ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ (ειδικά σε αγώνες πρωταθλήματος) δεν γίνεται να μην εκνευριστείς. (Η πλάκα είναι ότι σε αυτή την συνέντευξη δεσμεύτηκε ότι θα κρατάει την ψυχραιμία του. Αυτή θα είναι μεγαλύτερη έκπληξη, ακόμη και αν φέτος οι Έλληνες διαιτητές δώσουν παραπάνω από ένα πέναλτι και μία κόκκινη, στον Ολυμπιακό).
Από εκεί και πέρα στον ΠΑΟΚ, μπήκε στο στόχαστρο του κόσμου σε δύο υποθέσεις που αφορούσαν τον Αναστασιάδη. Ο παίκτης μίλησε γι’ αυτές και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. Ήταν τότε μία περίοδο όπου το κοινό έψαχνε «φταίχτες», «θύματα», κάποιον να στραφεί εναντίον του για την κακή πορεία, του προφέρθηκε «εύκολα» ο Τζαβέλλας και τώρα αυτό δεν «γυρίζει» έτσι απλά, μια και η λάσπη μένει. Ο ποδοσφαιριστής είναι υποχρεωμένος με την απόδοση στο γήπεδο, να δείξει ποιος είναι.
Ένα μόνο πράγμα για το θέμα στο Καραϊσκάκη: Θυμίζουμε ότι ο Αναστασιάδης για εκείνη την περίπτωση, παραδέχθηκε ότι έκανε λάθος!
Κατά τα άλλα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν τα υπόλοιπα που είπε ο Τζαβέλλας. Πώς επιχειρηματολόγησε για τη νέα προσπάθεια, τι είπε για το πλάνο που δεν είχε ο ΠΑΟΚ, για το τι σημαίνει «ομάδα» και πολλά άλλα. Τη συνέντευξη του Τζαβέλλα βέβαια, πρέπει κάποιος να την δει ή να την ακούσει, γιατί ο τρόπος, η επιχειρηματολογία, το πώς με σωστά Ελληνικά και χωρίς διακοπές ή λάθη, εξηγεί όσα λέει, δύσκολα αποτυπώνεται σε ένα κείμενο.
Κακά τα ψέματα μας λείπουν αυτές οι συνεντεύξεις. Λείπουν τέτοιοι ποδοσφαιριστές. Δυστυχώς οι περισσότεροι φοβούνται να μιλήσουν και να εκφραστούν, αυτό τους οδηγεί σε μία τακτική να λένε τα ίδια και τα ίδια και κάπως έτσι ο κόσμος αποκτά κακή άποψη για τους παίκτες.
Στον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, οι συνεντεύξεις που πάντα είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν:
Του Γκαρσία. (Πολύ άμεσος, έστω και αν ήταν λακωνικός).
Του Κονσεϊσάο (Κατασταλαγμένος).
Του Ίβιτς. (Αποφασισμένος και απόλυτος).
Προφανώς ο Κατσουράνης, λόγω εμπειρίας.
Τους έβλεπες, τους άκουγες και αισθανόσουν αμέσως ότι η ομάδα έχει προσωπικότητα. (Ίσως ξεχνάμε 2-3 ακόμη. Παραπάνω όμως δεν ήταν).
Τώρα, (πέρα από τον Τζαβέλλα) ο Αθανασιάδης όσο μεγαλώνει τόσο και βελτιώνεται, ενώ από τους μικρούς του ΠΑΟΚ, εκείνος που έκανε και κάνει την διαφορά στον τρόπο έκφρασης και στην επιχειρηματολογία, ήταν και είναι ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης.
ADVERTISEMENT
* Μόλις την Κυριακή εκφράζαμε τον προβληματισμό μας για τον Λούκας:
Γράφαμε εδώ στο gazzetta: ««Και τι κάνεις τώρα με αυτόν; Τον εμπιστεύεσαι στα πρώτα κρίσιμα ματς; Πώς θα τα αντιμετωπίσει; Τον Λούκας αυτό το διάστημα τον «παίζεις» τριπλή και τον χάνεις; Τι θέλει; Τι σκέφτεται; Ποιες είναι οι προθέσεις του αυτή την στιγμή σε σχέση με τον ΠΑΟΚ και τι θεωρεί… προσωπικό του καλό, σε σχέση με την πορεία της ομάδας και τους στόχους της;».
Όποιος είναι κοντά σε μία ομάδα και βλέπει, αφουγκράζεται, μαζεύει όλα τα στοιχεία, εύκολα μπορεί να βγάλει συμπεράσματα, ακόμη και να κάνει μικρές προβλέψεις.
Ο Τούντορ τον «έστειλε», το κακό είναι ότι στο βρώμικο παιχνίδι του Ισπανού έχει παρασυρθεί ο Περέιρα και ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει εκ των πραγμάτων (τώρα που δεν έχει και τον Κλάους) σημαντικό ποιοτικό αλλά ΚΑΙ αριθμητικό, πρόβλημα στην επίθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου