Ένα Grexit που πέρασε... σύριζα δίπλα μας!!

Ο Μιχάλης Τσαμπάς γράφει για την 2η ευκαιρία του Αλέξη Τσίπρα και για την... τελευταία ευκαιρία της πληγωμένης Ελλάδας να αλλάξει!  

Η ζωή συνήθως δίνει και δεύτερη ευκαιρία. Αυτό συμβαίνει και στην πολιτική. Ο Αλέξης Τσίπρας την πρώτη ευκαιρία του την πέταξε στα... σκουπίδια. Θα μπορούσε να πετύχει μια συμφωνία «10 φορές» πιο ήπια από αυτή τελικά που πήρε το πρωί της Δευτέρας μετά την δραματική και πολύωρη σύνοδο των Βρυξελλών.
Τελικά εκείνη την στιγμή είχε προτιμήσει να βάλει το κόμμα μπροστά από όλα. Προτίμησε ένα δημοψήφισμα που... ακυρώθηκε πριν καν φτάσουμε στην κάλπη μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει κάτι που ξέρει όλη η Ελλάδα. Ότι ήταν και παραμένει πανίσχυρος στην κεντρική πολιτική σκηνή. Τόσο μέσα στο κόμμα του, όσο και γενικότερα.
Άκουσε τους συνεργάτες του, που προφανώς το... διάβασαν λάθος όλο το αφήγημα. Έτσι χάθηκαν δύο (και παραπάνω πλέον) πολύτιμες εβδομάδες, με το χρέος να εκτοξεύεται, τις τράπεζες να βάζουν λουκέτο, το capital control να κάνει την εμφάνιση του στην καθημερινότητα μας, την αγορά να... πεθαίνει και μαζί της και ο τουρισμός.
Κι όλα αυτά για να ρίξει ο «πανηγυρτζής» Έλληνας «μια-δυο» στροφές παραπάνω στο Σύνταγμα και να κάνει η Ζωή το κομμάτι της στην Βουλή και οι διάφοροι «Λεουτσάκοι και Φωτίου» στα πάνελ!
Φυσικά το επιχείρημα ότι «με δυνατό ΟΧΙ θα φέρω συμφωνία σε 48 ώρες και θα διαπραγματευτώ καλύτερα» πήγε στράφι. Λίγο πριν πάμε στα πέναλτι, στο τελευταίο λεπτό της παράτασης ήρθε η συμφωνία αυτή και με τους χειρότερους όρους.

Κι αυτό γιατί απέναντι του ο Έλληνας Πρωθυπουργός, αλλά και ο Ευκλέιδης Τσακαλώτος που σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα έκανε μια τόσο μεγάλη προσπάθεια, είχαν ως συνομιλητές αληθινούς «οικονομικούς δολοφόνους» με ξεκάθαρο στόχο την εξόντωση μιας χώρας.
Αν σε όλο αυτό προσθέσουμε τα πολλά, μαζεμένα και παιδαριώδη λάθη που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και κυρίως το τελευταίο 15νθημερο καταλαβαίνει κανείς πόσο κοντά έφτασε η Ελλάδα στην... απομόνωση της. Στην εξαθλίωση της.
Με δηλώσεις περί χορών με νταούλια και ακτιβιστική διάθεση πολιτική δεν γίνεται. Ούτε συμφωνίες όταν απέναντι σου έχεις «μουντζαχεντίν» τύπου Μέρκελ και Σόιμπλε. Έστω και στο... παρά ένα ο Τσίπρας προτίμησε να κατέβει από τα σύννεφα που βρίσκοταν τόσο καιρό, αφήνοντας εκεί άλλους συντρόφους του από τον ΣΥΡΙΖΑ, που με ή χωρίς πρόθεση ακόμη και τώρα του έδειχναν το μονοπάτι της δραχμής.
Κάποιοι γιατί προφανώς έχουν άγνοια το τι θα σήμαινε αυτό. Κάποιοι άλλοι γιατί γνωρίζουν πολύ καλά...
Αυτή την φορά (στην 2η ευκαιρία που λέγαμε πιο πάνω) ο Έλληνας Πρωθυπουργός... ψήφισε ως Έλληνας Πρωθυπουργός. Ψήφισε Ελλάδα και όχι συνιστώσες. Με τον ορατό κίνδυνο πλέον να... διαλύσει ο ίδιος το κόμμα που το πήρε από το 3% και το οδήγησε στην «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση.

Ήδη μια εξουσιοδότηση διαπραγμάτευσης ζήτησε και οι απώλειες ήταν μεγάλες και ηχηρές. Οπότε είναι έτοιμος στις ψηφοφορίες των επόμενων ημερών να δει κι άλλα στελέχη του κόμματος του να διαφοροποιούνται με ότι σημαίνει αυτό. Ο ίδιος όμως πλέον οφείλει και είναι αποφασισμένος να προχωρήσει μπροστά. Να κρατήσει όρθια την χώρα και να μπορέσει να της αλλάξει και ρότα!
Πιθανότατα όταν στις λίγες ελεύθερες ώρες που έχει να βρεθεί σπίτι του, κοιτάζοντας τον καθρέφτη και κάνοντας αυτοκριτική να βλέπει ξεκάθαρα τα μεγάλα λάθη του. Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου ο ίδιος είχε ως ισχυρά όπλα στην φαρέτρα του (και επικοινωνιακά) τον Γιάννη Βαρουφάκη και την Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Τον πρώτο μάλιστα τον χαρακτήρισε «κεφάλαιο για την χώρα» στην πρόσφατη παρουσία του στην εκπομπή «Ενικός» στο Star. Τελικά αυτό το... κεφάλαιο πήδηξε πρώτο από το καράβι της πολιτικής (έχει ενδιαφέρον η επόμενη παρουσία του στην Βουλή) για το καράβι της Αίγινας, ενώ η Πρόεδρος της Βουλής εδώ και πολύ καιρό σήκωσε... μπαϊράκι εναντίον του Πρωθυπουργού.
Αφού πρώτα σε μια εποχή που το απαιτούμενο ήταν και είναι η ενότητα «κατάφερε» συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ να τσακωθεί με όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου, πλην Χρυσής Αυγής! Πλέον η πρωτοφανής στα χρονικά σκέψη για «πρόταση μομφής» τα λέει ολα.

ADVERTISEMENT

Ο Τσίπρας για να αποφύγουμε το Grexit, που έμοιαζε βέβαιο, πήρε μια επώδυνη απόφαση. Ιστορική. Γενναία για πολλούς φίλους αλλά και «εχθρούς». Με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει και για την φιλόδοξη προσωπική του πολιτική καριέρα.
Εκεί που όλοι λέγαμε ότι «θα κυβερνήσει για 20 χρόνια» δεν αποκλείεται να έχει την... τύχη του Γιώργου Παπανδρέου! Όμως αν οι χειρισμοί του είναι σωστοί ίσως επιβεβαιωθεί και η πρώτη εκδοχή. Ζήτημα τόλμης και ικανότητας είναι. Αλλά και στήριξης που αυτή την στιγμή την έχει δεδομένα από τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Εξάλλου αυτή δεν είναι στιγμή για να βρούμε ξανά... Τσολάκογλου, Γερμανοτσολιάδες, Λογοθετόπουλους, ταγματασφαλίτες, εθνικούς μειοδότες που θα κρεμαστούν στο Σύνταγμα κι άλλες τέτοιες βλακείες που ακούστηκαν όλα αυτά τα χρόνια κι από επίσημα χείλη εντός Βουλής για μερικά... ψηφαλάκια παραπάνω.
Άλλωστε τους επόμενους μήνες και χρόνια στις πολλές ανοιγμένες πληγές στο σώμα του Έλληνα θα ανοίξουν άλλες τόσες. Ίσως και πιο οδυνηρές, αφού μιλάμε για το πλέον σκληρό μνημόνιο από τα προηγούμενα δύο.
Ίσως όμως, το ξαναλέω ΙΣΩΣ υπάρχει πραγματικά Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ πια για σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Για αλλαγές. Για ανάσα. Για να αλλάξει όλη η χώρα. Η σκέψη της, η νοοτροπία της. Κάπου εκεί ανάμεσα στα πολλά μέτρα, υπάρχει κι ένα αναπτυξιακό πακέτο που κάτι θα φέρει αν αξιοποιηθεί σωστά και στον τομέα της ανεργίας που έχει διαλύσει ολόκληρο το κράτος.
Οι δύσκολες μέρες συνεχίζονται. Ίσως να αποφύγαμε την οριστική εξόντωση, αλλά το... αιματοκύλισμα συνεχίζεται. Κουράγιο σε όλους μας.

ΥΓ. Βλέποντας την σκληρή στάση Σόιμπλε και το πόσο επέμενε προς την κατεύθυνση του Grexit (το πλάνο για να πετάξει την Ελλάδα εκτός αποκαλύφθηκε με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο), αποδεικνύεται περίτρανα πλέον πως μάλλον κι αυτός την βραδιά του δημοψηφίσματος ήταν με τους «νικητές». Για τον δικό του λόγο...

*Πηγή: gazzetta.gr*