Έπρεπε σήμερα να είναι αργία σε όλο τον κόσμο. Ανήμερα της επετείου των 1ων Σύγχρονων Ολυμπιακών οι πολυεθνικές όφειλαν να την έχουν κηρύξει ημέρα εορτής των κερδών τους για τα τελευταία πενηνταβάλε χρόνια, απλά και μόνο εξαιτίας της ιδέας ενός ισχυρογνώμονα ανθρώπου, με καταγωγή από την Γαλλία και αγάπη για το… αρχαίο πνεύμα αθάνατο.
Στις 6 Απριλίου έγινε η τελετή έναρξης των 1ων Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτών που μετά διακόπηκαν δις λόγω πολέμων, που ανέστησαν την ιδέα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας στο μυαλό του σημερινού πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Αυτών που επέστρεψαν στην Ελλάδα και την Αθήνα το 2004. Που καταχρέωσαν την Ελλάδα και τους Ελληνες. Που άφησαν πίσω τους ένα Καλλιμάρμαρο κόσμημα τότε και καμιά δεκαριά κοσμήματα-χωματερές το 2004. Που ανέδειξαν έναν υπερήρωα με τσαρούχια, τον Σπύρο Λούη και έκαναν περήφανους τους απογόνους του. Που έκαναν σύγχρονους ήρωες να πάθουν τροχαίο… Που γενικά έβαλαν την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη το 1896 και στο ΔΝΤ το 2010.
Τότε όλα ήταν απλά και αληθινά
Στο Καλλιμάρμαρο το εμπορικό πνεύμα τότε δεν ήταν το πρώτο και σημαντικότερο αλλά, όλο και κάποιος θα είχε δει λίγο μακρύτερα από τα κοντά παντελονάκια των αθλητών που μόνη τους λαχτάρα ήταν να δουν εαυτόν στο βάθρο ή ακόμη… χειρότερα απλά να τερματίζει.
Εκείνη την μέρα φυσικά ούτε ο Πιέρ ντε Κουπερντέν «έβλεπε» πόσα δισεκατομμύρια θα έβγαζαν στο πέρασμα του χρόνου οι «αθάνατοι» της ΔΟΕ, ούτε ποια πολιτικά παιχνίδια θα έπαιζε ο τελευταίος πρόεδρος Ζακ Ρογκ και -κυρίως- ο προκάτοχός του, ο εκλιπών Χουάν Αντόνιο Σάμαρανγκ.
Ο πιο επιτυχημένος αθλητής των 1ων Αγώνων αναδείχθηκε ο Γερμανός παλαιστής και γυμναστής Καρλ Σούμαν. Φυσικά δεν πήρε ούτε την δόξα του -επί δεκαετίες ρέκορντμαν της πάλης και μετέπειτα μέλους της Δούμας- Αλεξάντερ Καρέλιν, ούτε τα εκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες που έχει λάβει ο Αμερικανός κορυφαίος ολυμπιονίκης του Πεκίνο το 2008 Μάικλ Φελπς.
The Opening ceremony
Η έναρξη (opening ceremony) πραγματοποιήθηκε στις 6 Απριλίου 1896 ή αν προτιμάτε 25 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο και ήταν η Δευτέρα του Πάσχα. H είσοδος ήταν ελεύθερη και δεν υπήρχε… dj. Με τα ζωνάρια σφιχτά λόγω λιτότητας – όχι όπως νομίζουμε πως είναι τώρα- οι Αθηναίοι κατέκλεισαν το Παναθηναϊκό Στάδιο. Επίσημα καταγράφεται πως έφτασαν τους 80.000 θεατές. Μεταξύ των, ο βασιλεύς Γεώργιος Α', η σύζυγός του βασίλισσα Όλγα και οι γιοι τους. Μετά την ομιλία του προέδρου της οργανωτικής επιτροπής, διαδόχου Κωνσταντίνου, ο βασιλιάς κήρυξε την έναρξη των Αγώνων λέγοντας: «Κηρύσσω την έναρξη των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Ζήτω το Έθνος, ζήτω οι Έλληνες».
Εν έτη 2004 οι τελευταίες λέξεις θα έπρεπε να είχαν αντικατασταθεί από τα ονόματα επιχειρηματιών και πολυεθνικών (εξού και η προτεινόμενη μέρα αργίας). Αλλά είμαστε κράτος παραδόσεων. Next time, ίσως.
Χωρίς οικονομικό σκάνδαλο!
Σε επίπεδο οργανωτικής επιτροπής το πρόβλημα ήταν απλό: Οι κανονισμοί. Έπρεπε να θεσπιστούν όλοι από την αρχή. Σε επίπεδο συμμετοχών, όποιος ξένος βρίσκονταν τυχαία στην πόλη και επιθυμούσε να αγωνιστεί –δεν ήταν και σπάνιο φαινόμενο ο αθλητής την εποχή εκείνη- το έκανε. Δεν υπήρχε βέβαια ολυμπιακό χωριό ή ολυμπιακά γεύματα. Παρότι τότε υπήρχε αναγκαιότητα ελεύθερης στέγασης και διατροφής και δεν ήταν απλά για να μην χαλάει το οικογενειακό κλίμα των αποστολών ή η αυτοσυγκέντρωσή τους. Φυσικά δεν διατίθεντο και δωρεάν προφυλακτικά- ω τι όνειδος θα ήτο δια την εποχήν!
Τα οικονομικά των Αγώνων αυτών στερούνταν ενός βασικού «προσόντος»: Του σκανδάλου. Δεν υπήρξε κάποιο –τουλάχιστον δεν μαθεύτηκε κάποιο τέτοιο. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος, κατάφερε να συγκεντρώσει με δωρεές 330.000 δραχμές και εκδόθηκε σειρά γραμματοσήμων που απέφερε 400.000 δραχμές. Από το.... ticketing ( = τις πωλήσεις των εισιτηρίων) συγκεντρώθηκαν άλλες 200.000 δραχμές.
Τέλος, το άγαλμα του Γεώργιου Αβέρωφ στην είσοδο του Παναθηναϊκού Σταδίου κόστισε στον ίδιο τον τιμώμενο περί τις 920.000 δραχμές. Τόσο ήταν το κόστος ανακατασκευής του Σταδίου, το οποίο κλήθηκε να αναλάβει κατόπιν παράκλησης του Κωνσταντίνου. Αυτό ήταν και το μόνο ολυμπιακό έργο.
Λίγα και καλά τα σπορ
Σε εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες διεξήχθησαν τα εξής εννέα –και όχι 39- αθλήματα:
Στίβος, Ποδηλασία, Ξιφασκία, Γυμναστική, Άρση βαρών, Πάλη, Κολύμβηση, Αντισφαίριση, Σκοποβολή
Τα venues της εποχής (αθλητικές εγκαταστάσεις για όσους ξέχασαν τα πάντα μετά το 2004) ήταν πέραν του Παναθηναϊκού Σταδίου (Στίβος , Γυμναστική, Άρση βαρών και Πάλη) , το Ποδηλατοδρόμιο Νέου Φαλήρου (στην θέση σημερινού γηπέδου Καραϊσκάκη), το Ζάππειο Μέγαρο για την ξιφασκία, Σκοπευτήριο Καλλιθέας, Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών και ο Κόλπος Ζέας όπου διεξήχθη η κολύμβηση, παρουσία 20.000 θεατών!
Οι Ολυμπιονίκες
Τιμή και δόξα λοιπόν αγωνιζόμενους και τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιονίκες (φωτό Λεωνίδας Πύργος) τους οποίους μπορείτε να θυμηθείτε εδώ. (αγγλιστί στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης).
Η μία όψη από τα ασημένια μετάλλια που απονεμήθηκαν στους Ολυμπιονίκες. Στην άλλη όψη απεικονίζονταν ο Δίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου