Όταν αυτός ο δικτάτορας διαθέτει την ιδιόρρυθμη προσωπικότητα του Μπενίτο Μουσολίνι, καταλαβαίνετε πόσο μπορεί να ξεφύγουν τα πράγματα. Σαν σήμερα, 10 Ιουνίου 1934, ο "Ντούτσε" είχε πετύχει τον σκοπό του. Η Ιταλία, διοργανώτρια του 2ου Μουντιάλ, ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια έχοντας νικήσει στον συγκλονιστικό τελικό την Τσεχοσλοβακία με 2-1 στην παράταση! Ο μεγαλομανής δικτάτορας της Ιταλίας άφησε τη σφραγίδα του στο τουρνουά, μια και έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει την εθνική ομάδα της χώρας του να φτάσει στην κορυφή. Το σχέδιό του τέθηκε σε εφαρμογή με το που ανέλαβε τη διοργάνωση (το 1932), όταν θέσπισε φασιστικό νόμο ο οποίος αναγνώριζε ως... επαναπατρισθέντες τους Λατινοαμερικάνους που πήγαιναν στην Ιταλία και τους έδινε την υπηκοότητα! Έτσι, η «Σκουάντρα Ατζούρα» ενισχύθηκε εν μία νυκτί με πολύ σπουδαίους παίκτες της εποχής, όπως οι Αργεντίνοι Λουιζίτο Μόντι, Ραϊμούντο Όρσι, Ενρίκε Γκουάιτα, Ατίλιο Ντεμαρία και ο Βραζιλιάνος Ανφιλοτζίνο Γκουαρίζι!
Η Ιταλία διέθετε ούτως ή άλλως σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όπως ο θρυλικός Τζουζέπε Μεάτσα, ο Άντζελο Σκιάβιο και ο Ουμπέρτο Καλιγκάρις, αλλά με την ενίσχυση των "οριούντι" (όπως έλεγαν στα ιταλικά τους "ομογενείς") γινόταν ακόμα πιο ισχυρή. Όμως, στο γήπεδο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν εύκολα. Οι "Ατζούρι" απέκλεισαν δύσκολα την Ισπανία στα προημιτελικά (1-1 και 1-0 στον επαναληπτικό) και την Αυστρία (1-0) στα ημιτελικά, φτάνοντας στον τελικό της 10ης Ιουνίου απέναντι στην ισχυρή Τσεχοσλοβακία. Το παιχνίδι ήταν σκληρό, με τους Τσεχοσλοβάκους να προσπαθούν να παίξουν πιο ορθόδοξα και να έχουν μία ελαφρά πρωτοβουλία. Η πρωτοβουλία αυτή μετουσιώθηκε σε γκολ στο 71', όταν ο Άντονιν Πουτς -ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει στο τερέν ύστερα από έναν τραυματισμό- σκόραρε με δυνατό σουτ. Ο Μουσολίνι έβλεπε ότι αυτό που τόσο ονειρευόταν, δηλαδή τον εαυτό του να απονέμει το "Ζιλ Ριμέ" στους συμπατριώτες του, κινδύνευε να καταρρεύσει. Για καλή του τύχη, όμως, ο Όρσι εκμεταλλεύθηκε σύγχυση στην άμυνα της Τσεχοσλοβακίας στο 81' και έφερε τον τελικό στα ίσα. Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν ευοίωνα για την Ιταλία στην παράταση, κυρίως λόγω του τραυματισμού του Μεάτσα, ο οποίος έμενε στο γήπεδο επειδή δεν επιτρέπονταν ακόμα οι αλλαγές.
Κι όμως, αυτό το φαινομενικό μειονέκτημα αποτέλεσε "κλειδί" για τη νίκη των "Ατζούρι". Οι Τσεχοσλοβάκοι άφηναν επίτηδες αμαρκάριστο τον σταρ της Ιντερ, βλέποντας ότι ήταν τραυματίας κι έτσι όταν η μπάλα έφτασε στα πόδια του, στο 95', αυτός έβγαλε ανενόχλητος μια ωραία σέντρα για τον Γκουάιτα. Ο τελευταίος πάσαρε στον Σκιάβιο κι αυτός με δυνατό σουτ νίκησε τον Πλάνιτσκα "γράφοντας" το 2-1 για την Ιταλία. Ο Μουσολίνι απένειμε το τρόπαιο στους παίκτες του Βιτόριο Πότζο, οι οποίοι έγιναν ήρωες για το ιταλικό έθνος. O Λουιζίτο Μόντι έγραψε ιστορία ως ο μόνος παίκτης με συμμετοχή σε δύο τελικούς με διαφορετικές ομάδες (είχε παίξει και σ' αυτόν του '30 με την Αργεντινή).
Όσο για τους Τσεχοσλοβάκους, έμειναν με την ικανοποίηση ότι ανέδειξαν τον πρώτο σκόρερ του τουρνουά, τον Όλντριχ Νέγιεντλι (5 γκολ), αλλά και με παράπονα για τη διαιτησία του τελικού. Φήμες έλεγαν, μάλιστα, ότι ο Σουηδός διαιτητής Ιβάν Έκλιντ, είχε συναντηθεί με τον δικτάτορα πριν τον ημιτελικό της Ιταλίας με την Αυστρία, τον οποίο επίσης είχε διευθύνει.
Ιταλία - Τσεχοσλοβακία 2-1 (στην παράταση)
Σκόρερ: 81' Όρσι, 95' Σκιάβιο - 71' Πουτς
Ιταλία (Βιτόριο Πότζο): Κόμπι, Μοντζέλιο, Αλεμάντι, Φεράρις, Μόντι, Μπερτολίνι, Γκουάιτα, Μεάτσα, Σκιάβιο, Φεράρι, Όρσι.
Τσεχοσλοβακία (Κάρελ Πετρού): Πλάνιτσκα, Τστιρζόκι, Ζένισεκ, Κόσταλεκ, Τσάμπαλ, Κρτσιλ, Γιούνεκ, Σβόμποντα, Σομπότκα, Νέγιεντλι, Πουτς. sporday gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου