"Ρε αδερφέ, τι μας έλεγες ότι είμαστε ισοδύναμοι
με Ρωσία, Γαλλία, Γερμανία, Τουρκία και λοιπές δυνάμεις; Πλάκα μας
έκαναν οι Ρώσοι", μου είπαν 2-3 φίλοι, με αφορμή το 83-67 των Ρώσων επί
της Εθνικής, για όσα είχα γράψει πριν από το Ευρωμπάσκετ.
Γράφει ο Τόλης Κοτζιάς.
Τι είχα γράψει μεταξύ άλλων τότε; «Αλήθεια είναι ότι μπόλικες ομάδες είναι πάνω, κάτω σαν την δική μας. Καμιά, όμως, δεν αποτελεί φόβητρο εκτός από αυτές, που αναφέραμε (σ.σ Ισπανία, Λιθουανία). Δηλαδή η Τουρκία των Τούρκογλου και Ιλιάσοβα, που ήρθε πέρυσι δεύτερη στον κόσμο, μας φοβίζει; Σε καμία περίπτωση και δεν το λέμε αυτό, επειδή τους νικήσαμε στο Μπάμπεργκ με 62-38. Μήπως είναι η Σερβία μεγαθήριο; Επ’ ουδενί. Ούτε η Γαλλία, Ούτε η Ρωσία, με την οποία παίξαμε στην Κύπρο. Ούτε η Κροατία, μα ούτε η Σλοβενία. Όλες αυτές είναι στα δικά μας κυβικά. Μπορούμε κάλλιστα να κερδίσουμε αν αντιμετωπίσουμε κάποια από αυτές, μπορεί και να χάσουμε. Αυτό μπορεί να συμβεί και με την Ισπανία και με την Λιθουανία, αλλά εκεί οι πιθανότητες νίκης (σε νοκ-άουτ ματς) είναι ελάχιστες».
Μπαίνοντας, λοιπόν, στην τελική ευθεία του τουρνουά, επιμένουμε σε αυτό. Και ευελπιστούμε όπως στον δρόμο μας βρεθεί η Γαλλία. Για να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά από την Ρωσία χάσαμε με τον τρόπο, που χάσαμε, γιατί είχαμε χαλαρώσει από την οριστικοποίηση της πρόκρισης λίγες ώρες πριν, αλλά και επειδή ο Ηλίας Ζούρος δεν θα λέγαμε ακριβώς ότι έκανε πειράματα, μάλλον, όμως, αλλιώς θα διαχειριζόταν το ματς, αν θέλαμε πάση θυσία να το κερδίσουμε (σ.σ εννοείται ότι θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει, ακόμη κι αν «καιγόμασταν» για τους δύο βαθμούς).
Εν πάσει περιπτώσει πάμε παρακάτω και δη στον προημιτελικό, όπου παρακαλάμε να βρεθεί η Γαλλία. Αν μας τύχει η Ισπανία, καλύτερα να μην ασχοληθούμε και ας κρατήσουμε δυνάμεις για το κρίσιμο ματς της επομένης.
Η Γαλλία παίζεται και παραπαίζεται και ας είναι μέχρι τώρα αήτηττη. Έχει τον Πάρκερ, που είναι μία ομάδα μόνος του, έχει τον Μπατούμ, που είναι κλάση, έχει τον Ντιαό, που είναι έμπειρος, έχει και τον Νοά, που είναι εξαιρετικός αμυντικός. Και εμείς, όμως, έχουμε όπλα να αντιπαραθέσουμε. Έχουμε τον Ζήση, που χρόνια ολόκληρα βγάζει το ψωμί του σε κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, έχουμε τον Φώτση, ο οποίος με τα σουτ του είναι που σε πονεί και που σε σφάζει, έχουμε τον Μπουρούση, ο οποίος είναι από τους κορυφαίους στο είδος του στην Ευρώπη και σίγουρα από τους πιο ακριβοπληρωμένους, έχουμε και τον Καλάθη, ο οποίος εκτός των άλλων οδήγησε τον Παναθηναϊκό πέρυσι σε κατάκτηση πρωταθλήματος και Ευρωλίγκας. Εντάξει, ξέρουμε ότι το σύνολο μετράει στο μπάσκετ και όχι τα άτομα, αλλά κάναμε αυτή την αντιπαράθεση, γιατί ακούμε συνέχεια από δω και από εκεί συνεχώς για τις απουσίες μας, καθώς και για την έλλειψη ποιότητας από αυτή την Εθνική. Μας συγχωρείτε αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Αν σε κάποιους ή σε πολλούς η Γαλλία μοιάζει πολύ ποιοτικότερη, απλά υπενθυμίζουμε ότι στο μπάσκετ μετράνε πολύ και η τακτική, το μυαλό, η ψυχή. Και από αυτά διαθέτει μπόλικα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Το ότι έχουμε πάρει χρόνια ολόκληρα τον αέρα των Γάλλων, παίζει κι αυτό κάποιο ρόλο, αλλά πολύ μικρό.
Τι είπατε; Όχι δεν ξεκινάμε ως φαβορί, αλλά ούτε κι ως αουτσάιντερ. Κάπου από το ίδιο σημείο θα ξεκινήσουμε με την παρέα του Πάρκερ, ευελπιστώντας εκείνη την βραδιά να δείξουμε το πραγματικό μας πρόσωπο και όχι αυτό, που εμφανίσαμε με την Ρωσία στο δεύτερο μέρος ή με την ΠΓΔΜ. Ο Έλληνας μπορεί πολλά και είναι μία ακόμη ευκαιρία να το αποδείξει το βράδυ της Πέμπτης.
Προυπόθεση, βέβαια, είναι να κερδίσουν σήμερα οι Ισπανοί τους Γάλλους. Λέτε να γίνει καμία στραβή; Δεν νομίζουμε…
Πηγή: superbasket.gr
Τι είχα γράψει μεταξύ άλλων τότε; «Αλήθεια είναι ότι μπόλικες ομάδες είναι πάνω, κάτω σαν την δική μας. Καμιά, όμως, δεν αποτελεί φόβητρο εκτός από αυτές, που αναφέραμε (σ.σ Ισπανία, Λιθουανία). Δηλαδή η Τουρκία των Τούρκογλου και Ιλιάσοβα, που ήρθε πέρυσι δεύτερη στον κόσμο, μας φοβίζει; Σε καμία περίπτωση και δεν το λέμε αυτό, επειδή τους νικήσαμε στο Μπάμπεργκ με 62-38. Μήπως είναι η Σερβία μεγαθήριο; Επ’ ουδενί. Ούτε η Γαλλία, Ούτε η Ρωσία, με την οποία παίξαμε στην Κύπρο. Ούτε η Κροατία, μα ούτε η Σλοβενία. Όλες αυτές είναι στα δικά μας κυβικά. Μπορούμε κάλλιστα να κερδίσουμε αν αντιμετωπίσουμε κάποια από αυτές, μπορεί και να χάσουμε. Αυτό μπορεί να συμβεί και με την Ισπανία και με την Λιθουανία, αλλά εκεί οι πιθανότητες νίκης (σε νοκ-άουτ ματς) είναι ελάχιστες».
Μπαίνοντας, λοιπόν, στην τελική ευθεία του τουρνουά, επιμένουμε σε αυτό. Και ευελπιστούμε όπως στον δρόμο μας βρεθεί η Γαλλία. Για να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά από την Ρωσία χάσαμε με τον τρόπο, που χάσαμε, γιατί είχαμε χαλαρώσει από την οριστικοποίηση της πρόκρισης λίγες ώρες πριν, αλλά και επειδή ο Ηλίας Ζούρος δεν θα λέγαμε ακριβώς ότι έκανε πειράματα, μάλλον, όμως, αλλιώς θα διαχειριζόταν το ματς, αν θέλαμε πάση θυσία να το κερδίσουμε (σ.σ εννοείται ότι θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει, ακόμη κι αν «καιγόμασταν» για τους δύο βαθμούς).
Εν πάσει περιπτώσει πάμε παρακάτω και δη στον προημιτελικό, όπου παρακαλάμε να βρεθεί η Γαλλία. Αν μας τύχει η Ισπανία, καλύτερα να μην ασχοληθούμε και ας κρατήσουμε δυνάμεις για το κρίσιμο ματς της επομένης.
Η Γαλλία παίζεται και παραπαίζεται και ας είναι μέχρι τώρα αήτηττη. Έχει τον Πάρκερ, που είναι μία ομάδα μόνος του, έχει τον Μπατούμ, που είναι κλάση, έχει τον Ντιαό, που είναι έμπειρος, έχει και τον Νοά, που είναι εξαιρετικός αμυντικός. Και εμείς, όμως, έχουμε όπλα να αντιπαραθέσουμε. Έχουμε τον Ζήση, που χρόνια ολόκληρα βγάζει το ψωμί του σε κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, έχουμε τον Φώτση, ο οποίος με τα σουτ του είναι που σε πονεί και που σε σφάζει, έχουμε τον Μπουρούση, ο οποίος είναι από τους κορυφαίους στο είδος του στην Ευρώπη και σίγουρα από τους πιο ακριβοπληρωμένους, έχουμε και τον Καλάθη, ο οποίος εκτός των άλλων οδήγησε τον Παναθηναϊκό πέρυσι σε κατάκτηση πρωταθλήματος και Ευρωλίγκας. Εντάξει, ξέρουμε ότι το σύνολο μετράει στο μπάσκετ και όχι τα άτομα, αλλά κάναμε αυτή την αντιπαράθεση, γιατί ακούμε συνέχεια από δω και από εκεί συνεχώς για τις απουσίες μας, καθώς και για την έλλειψη ποιότητας από αυτή την Εθνική. Μας συγχωρείτε αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Αν σε κάποιους ή σε πολλούς η Γαλλία μοιάζει πολύ ποιοτικότερη, απλά υπενθυμίζουμε ότι στο μπάσκετ μετράνε πολύ και η τακτική, το μυαλό, η ψυχή. Και από αυτά διαθέτει μπόλικα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Το ότι έχουμε πάρει χρόνια ολόκληρα τον αέρα των Γάλλων, παίζει κι αυτό κάποιο ρόλο, αλλά πολύ μικρό.
Τι είπατε; Όχι δεν ξεκινάμε ως φαβορί, αλλά ούτε κι ως αουτσάιντερ. Κάπου από το ίδιο σημείο θα ξεκινήσουμε με την παρέα του Πάρκερ, ευελπιστώντας εκείνη την βραδιά να δείξουμε το πραγματικό μας πρόσωπο και όχι αυτό, που εμφανίσαμε με την Ρωσία στο δεύτερο μέρος ή με την ΠΓΔΜ. Ο Έλληνας μπορεί πολλά και είναι μία ακόμη ευκαιρία να το αποδείξει το βράδυ της Πέμπτης.
Προυπόθεση, βέβαια, είναι να κερδίσουν σήμερα οι Ισπανοί τους Γάλλους. Λέτε να γίνει καμία στραβή; Δεν νομίζουμε…
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου