Η εθνική φοράει την αμυντική πανοπλία της, οι σουτέρηδες ακονίζουν τα χέρια τους και ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Μάλκοβιτς και Μπλατ, αλλά και για τον άγνωστο και εξαιρετικό Κόκοσκοφ!
Ο φίλος μου ο (Ιταλός δημοσιογράφος, από το περιοδικό Superbasket)
Στέφανο Βαλέντι ανέβασε σήμερα το πρωί στον τοίχο του, στο Facebook, ένα
εξόχως αυτοσαρκαστικό μήνυμα: "Ιn partenza per Vilnius. Comincia l'
altro Europeo. O, meglio, l' Europeo degli altri", που σε απλά ελληνικά
σημαίνει "Στην αναχώρηση για το Βίλνιους. Αρχίζει το άλλο Ευρωμπάσκετ.
Η, καλύτερα, το Ευρωμπάσκετ των άλλων"!
Η πάλαι ποτέ κραταιά Ιταλία δεν βρίσκεται ανάμεσα στους άλλους, σε αντίθεση με την Ελλάδα, που (μπορεί να μην κοκορεύεται για τρεις NBAers και να έχασε δύο εκ των τριών φιλικών αγώνων από τους "ατζούρι", αλλά) είναι απίκο! Μια εθνική που βρίσκεται ήδη στο Βίλνιους και σε μια εβδομάδα από σήμερα φιλοδοξεί να μας στείλει (όπως ο απογοητευμένος Ιταλός φιλαράκος μου) ένα μήνυμα ότι μετακομίζει στο Κάουνας. Αυτό, άλλωστε, είναι το σκοπούμενο στη συγκεκριμένη αποστολή: πρώτα η οκτάδα, εν συνεχεία η εξάδα (που σφραγίζει το πασαπόρτι για το Προολυμπιακό Τουρνουά) και...
Βάζω επίτηδες τα αποσιωπητικά και επιφυλάσσομαι για το τρίτο σκέλος των στόχων της εθνικής όχι μόνο διότι η κουβέντα για τη διεκδίκηση ενός μεταλλίου είναι άκαιρη, αλλά κι επειδή δεν θέλω να το... γρουσουζέψω! Δεν είμαι προληπτικός, απλώς σέβομαι τα γούρια του Γιώργου Κολοκυθά, ο οποίος (απ' ό,τι έμαθα) συνεχίζει απτόητος τη φάμπρικα που άνοιξε το 2005, φεύγοντας από το γήπεδο στο ημίχρονο όλων των αγώνων. Πάλι καλά, διότι βλέπει τουλάχιστον το πρώτο ημίχρονο, ενώ πέρυσι στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας δεν εμφανιζόταν καν στο γήπεδο ή σε δημόσιους χώρους και νομίζαμε ότι τον κατάπιε η γης!
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr
Η πάλαι ποτέ κραταιά Ιταλία δεν βρίσκεται ανάμεσα στους άλλους, σε αντίθεση με την Ελλάδα, που (μπορεί να μην κοκορεύεται για τρεις NBAers και να έχασε δύο εκ των τριών φιλικών αγώνων από τους "ατζούρι", αλλά) είναι απίκο! Μια εθνική που βρίσκεται ήδη στο Βίλνιους και σε μια εβδομάδα από σήμερα φιλοδοξεί να μας στείλει (όπως ο απογοητευμένος Ιταλός φιλαράκος μου) ένα μήνυμα ότι μετακομίζει στο Κάουνας. Αυτό, άλλωστε, είναι το σκοπούμενο στη συγκεκριμένη αποστολή: πρώτα η οκτάδα, εν συνεχεία η εξάδα (που σφραγίζει το πασαπόρτι για το Προολυμπιακό Τουρνουά) και...
Βάζω επίτηδες τα αποσιωπητικά και επιφυλάσσομαι για το τρίτο σκέλος των στόχων της εθνικής όχι μόνο διότι η κουβέντα για τη διεκδίκηση ενός μεταλλίου είναι άκαιρη, αλλά κι επειδή δεν θέλω να το... γρουσουζέψω! Δεν είμαι προληπτικός, απλώς σέβομαι τα γούρια του Γιώργου Κολοκυθά, ο οποίος (απ' ό,τι έμαθα) συνεχίζει απτόητος τη φάμπρικα που άνοιξε το 2005, φεύγοντας από το γήπεδο στο ημίχρονο όλων των αγώνων. Πάλι καλά, διότι βλέπει τουλάχιστον το πρώτο ημίχρονο, ενώ πέρυσι στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας δεν εμφανιζόταν καν στο γήπεδο ή σε δημόσιους χώρους και νομίζαμε ότι τον κατάπιε η γης!
Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου