Για την ενδεκάδα που παρέταξε ο Μίχαλ Πρόμπιερζ
κόντρα στον Ολυμπιακό, όντας μόλις 24 ώρες στη Θεσσαλονίκη έχω αρκετές
ενστάσεις, όπως φαντάζομαι και αυτοί που βρέθηκαν το Σάββατο το βράδυ
στο Κλεάνθης Βικελίδης και όλοι οι υπόλοιποι που παρακολούθησαν τον …
Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος...
Για την ενδεκάδα που παρέταξε ο Μίχαλ Πρόμπιερζ κόντρα στον Ολυμπιακό, όντας μόλις 24 ώρες στη Θεσσαλονίκη έχω αρκετές ενστάσεις, όπως φαντάζομαι και αυτοί που βρέθηκαν το Σάββατο το βράδυ στο Κλεάνθης Βικελίδης και όλοι οι υπόλοιποι που παρακολούθησαν τον αγώνα από την τηλεόραση. Για μένα αν θέλετε, το μεγαλύτερο ρίσκο ήταν που κάθισε ο Πολωνός στον πάγκο. Ρίσκο που δεν δίστασε να πάρει ο ίδιος με την άγνοια κινδύνου του πρωτάρη και που πλήρωσε τελικά ο ΑΡΗΣ. Είναι η αρχή όμως και φυσικά έχει την πίστωση χρόνου ο 39χρονος και φυσικά την διακοπή των δυο εβδομάδων να μάθει την ομάδα του.
Θα σταθώ σε ένα συμπέρασμα περισσότερο, που προκύπτει αβίαστα μετά και το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο Μίχαλ Πρόμπιερζ έχει πολύ δουλειά μπροστά του για να παρουσιάσει κάτι που θα είναι ομάδα και όχι φυσικά αυτό το… κάτι σαν ομάδα που είδαμε για 7ο στη σειρά παιχνίδι.
Μέσα σε 70΄ μπροστά στα μάτια του νέου τεχνικού των κιτρίνων ξεδιπλώθηκαν όλες οι παθογένειες του φετινού ΑΡΗ. Αν είχε ένα μπλοκάκι, νομίζω ότι δεν θα του έφτανε. Φοβερά αμυντικά κενά, αποστάσεις στις γραμμές, απουσία πλάνου, ούτε ένας αυτοματισμός, έλλειψη αλληλοκάλυψης, παντελής απουσία ανάπτυξης παιχνιδιού που να ξεκινάει από την άμυνα, συν την φοβερή αδυναμία στα στημένα (τρία γκολ ήταν αυτά) και την ψυχολογία στο ναδίρ. Φυσικά υπάρχουν κι άλλα. Απλά σημείωσα αυτά που… βγάζουν μάτι.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν απογοητεύτηκε από αυτά που είδε ο Πρόμπιερζ. Και να συνέβη δεν πρόκειται να το μοιραστεί δημόσια. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να κρατήσω την υπόσχεσή του ότι θα δουλέψει σκληρά για να αλλάξει την εικόνα, έχοντας πίστη στο υλικό.
Θαυματοποιός δεν είναι ο Πολωνός. Έχει όμως την όρεξη, την φιλοδοξία και την τεράστια επιθυμία να πετύχει. Δυστυχώς δεν έχει τον χρόνο. Ο ΑΡΗΣ έχει μείνει πολύ πίσω στο πρωτάθλημα και έχει τέσσερα ματς μπροστά από τα οποία πρέπει ούτε λίγο ούτε πολύ να πάρει το απόλυτο ή τουλάχιστον να έχει τις λιγότερες απώλειες για να ξαναμπεί στο κόλπο και να μην μπλέξει σε περιπέτειες. Αναφέρομαι στα δυο σερί εκτός έδρας με ΟΦΗ και Πανιώνιο αλλά και τα εξής αναβολής με Δόξα και Λεβαδειακό.
Οποιαδήποτε απώλεια από εδώ και πέρα θα είναι σαν… μαχαιριά και οφείλουν άπαντες να συνειδητοποιήσουν την κρισιμότητα της κατάστασης και τα ανάγκη να επικρατήσει συσπείρωση, ανασύνταξη και να σημάνει επιτέλους η αντεπίθεση. Τα τσεκούρια του πολέμου και της κακόπιστης κριτικής (η καλόπιστη είναι καλοδεχούμενη) ας μείνουν για την ώρα θαμμένα.
Πηγή: allaboutaris.com
Για την ενδεκάδα που παρέταξε ο Μίχαλ Πρόμπιερζ κόντρα στον Ολυμπιακό, όντας μόλις 24 ώρες στη Θεσσαλονίκη έχω αρκετές ενστάσεις, όπως φαντάζομαι και αυτοί που βρέθηκαν το Σάββατο το βράδυ στο Κλεάνθης Βικελίδης και όλοι οι υπόλοιποι που παρακολούθησαν τον αγώνα από την τηλεόραση. Για μένα αν θέλετε, το μεγαλύτερο ρίσκο ήταν που κάθισε ο Πολωνός στον πάγκο. Ρίσκο που δεν δίστασε να πάρει ο ίδιος με την άγνοια κινδύνου του πρωτάρη και που πλήρωσε τελικά ο ΑΡΗΣ. Είναι η αρχή όμως και φυσικά έχει την πίστωση χρόνου ο 39χρονος και φυσικά την διακοπή των δυο εβδομάδων να μάθει την ομάδα του.
Θα σταθώ σε ένα συμπέρασμα περισσότερο, που προκύπτει αβίαστα μετά και το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο Μίχαλ Πρόμπιερζ έχει πολύ δουλειά μπροστά του για να παρουσιάσει κάτι που θα είναι ομάδα και όχι φυσικά αυτό το… κάτι σαν ομάδα που είδαμε για 7ο στη σειρά παιχνίδι.
Μέσα σε 70΄ μπροστά στα μάτια του νέου τεχνικού των κιτρίνων ξεδιπλώθηκαν όλες οι παθογένειες του φετινού ΑΡΗ. Αν είχε ένα μπλοκάκι, νομίζω ότι δεν θα του έφτανε. Φοβερά αμυντικά κενά, αποστάσεις στις γραμμές, απουσία πλάνου, ούτε ένας αυτοματισμός, έλλειψη αλληλοκάλυψης, παντελής απουσία ανάπτυξης παιχνιδιού που να ξεκινάει από την άμυνα, συν την φοβερή αδυναμία στα στημένα (τρία γκολ ήταν αυτά) και την ψυχολογία στο ναδίρ. Φυσικά υπάρχουν κι άλλα. Απλά σημείωσα αυτά που… βγάζουν μάτι.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν απογοητεύτηκε από αυτά που είδε ο Πρόμπιερζ. Και να συνέβη δεν πρόκειται να το μοιραστεί δημόσια. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να κρατήσω την υπόσχεσή του ότι θα δουλέψει σκληρά για να αλλάξει την εικόνα, έχοντας πίστη στο υλικό.
Θαυματοποιός δεν είναι ο Πολωνός. Έχει όμως την όρεξη, την φιλοδοξία και την τεράστια επιθυμία να πετύχει. Δυστυχώς δεν έχει τον χρόνο. Ο ΑΡΗΣ έχει μείνει πολύ πίσω στο πρωτάθλημα και έχει τέσσερα ματς μπροστά από τα οποία πρέπει ούτε λίγο ούτε πολύ να πάρει το απόλυτο ή τουλάχιστον να έχει τις λιγότερες απώλειες για να ξαναμπεί στο κόλπο και να μην μπλέξει σε περιπέτειες. Αναφέρομαι στα δυο σερί εκτός έδρας με ΟΦΗ και Πανιώνιο αλλά και τα εξής αναβολής με Δόξα και Λεβαδειακό.
Οποιαδήποτε απώλεια από εδώ και πέρα θα είναι σαν… μαχαιριά και οφείλουν άπαντες να συνειδητοποιήσουν την κρισιμότητα της κατάστασης και τα ανάγκη να επικρατήσει συσπείρωση, ανασύνταξη και να σημάνει επιτέλους η αντεπίθεση. Τα τσεκούρια του πολέμου και της κακόπιστης κριτικής (η καλόπιστη είναι καλοδεχούμενη) ας μείνουν για την ώρα θαμμένα.
Πηγή: allaboutaris.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου