Το Μουντιάλ βρίσκει τους φιλάθλους καθισμένους
αναπαυτικά στους καναπέδες, τα μέσα ενημέρωσης σε πυρετό και τους
μαγαζάτορες που προμηθεύουν το κοινό φανέλες των ομάδων να βγάζουν σε
λίγες ημέρες τα σπασμένα μιας τετραετίας.
Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας...
Οι τελευταίοι, σε όποια γωνιά του κόσμου κι αν διάλεξαν να στήσουν την επιχείρησή τους, μοιραία έρχονται στη δυσάρεστη θέση να απογοητεύσουν όσους ψάχνουν την έσχατη στιγμή τη γαλάζια φανέλα της Αργεντινής.
Η λατρεία των ποδοσφαιρόφιλων για την ομάδα ενός τόπου που οι άνθρωποι γεννιούνται με το ταγκό και το ποδόσφαιρο στο DNA τους δεν είναι τυχαία κι όποιος ψάχνει την αιτία αρκούν τρεις λέξεις: Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ομως, γιατί ένας τόπος με λαμπερό πρεσβευτή το ποδόσφαιρο να ισοφαρίζει το χλευασμό για την τραγική του οικονομία, η σατιρική διαδικτυακή uncyclopedia να λέει ότι το εθνικό σπορ των Αργεντινών είναι ο χουλιγκανισμός; Προβοκάτσια ή καθ’ υπερβολή ανάδειξη μιας δύσκολης αλήθειας;
Η εγκυρότητα των «Times» της Νέας Υόρκης δεν αφήνει κανένα περιθώριο να διαλέξει ακόμη και ο πλέον φανατικός θαυμαστής των Αργεντινών την πρώτη απάντηση. «Στην Αργεντινή η βία είναι μέρος της ποδοσφαιρικής κουλτούρας», είναι ο τίτλος πρόσφατου ρεπορτάζ που καταγράφει τη σκληρή πραγματικότητα του ποδοσφαίρου, εκεί που το γενικό πρόσταγμα δεν έχουν οι παίκτες, οι φίλαθλοι ή έστω οι ιδιοκτήτες των ομάδων, αλλά οι μπάρα μπράβας, κάποτε συνώνυμοι των οργανωμένων οπαδών των ομάδων της Λατινικής Αμερικής και σήμερα η μαφία των γηπέδων της Αργεντινής.
Τον περασμένο Οκτώβριο, τρεις φίλαθλοι της Σαν Λορένσο ξεγέλασαν τους σεκιουριτάδες του γηπέδου της ομάδας τους κι ενώ η προπόνηση διεξαγόταν κεκλεισμένων των θυρών μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκαν φραστικά στους παίκτες εξαιτίας συνεχόμενων κακών εμφανίσεων. Ο σταρ της ομάδας Τζόναθαν Μποτινέλι μετάνιωσε πικρά την απόφασή του να τους ζητήσει ευγενικά να αποχωρήσουν καθώς τα λόγια του προκάλεσαν τον ξυλοδαρμό του από τους θερμόαιμους οπαδούς!
Η εύκολη εξήγηση για τα διαρκώς αυξανόμενα κρούσματα χουλιγκανισμού στα γήπεδα της Αργεντινής είναι η οικτρή κατάσταση της χώρας και η γενική αύξηση της εγκληματικότητας. Οσοι γνωρίζουν, όμως, από μέσα το ποδόσφαιρο λένε ότι το κακό έχει τις ρίζες του πιο βαθιά, στο συμμοριτοπόλεμο μεταξύ των μπάρα μπράβας κάθε ομάδας για να ελέγξει το εμπόριο των ναρκωτικών ή των όπλων, χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα το ποδόσφαιρο.
Οι μπάρα μπράβας θεωρούνται υπεύθυνοι για την πλειονότητα των 257 σχετιζόμενων με το ποδόσφαιρο θανάτων από το 1924 έως σήμερα, ενώ ο τρόμος εκείνων που θα έπρεπε να είναι οι πρωταγωνιστές των γηπέδων, δηλαδή των παικτών, αποδείχτηκε όταν στο δικαστήριο για τον ξυλοδαρμό του Μποτινέλι οι συμπαίκτες του αρνήθηκαν να κατονομάσουν τους «φίλους» της ομάδας τους.
Η έρευνα των «New York Times», όμως, δεν έμεινε στην απλή καταγραφή των όσων έχουν διώξει τους πραγματικούς φιλάθλους από τα γήπεδα, αλλά προσπάθησε να αποδώσει τις ευθύνες σε όσους αρνούνται να τις αναλάβουν. Πρώτοι στη λίστα; Οι διοικούντες το ποδόσφαιρο που μοιάζουν ανίκανοι εάν όχι ύποπτα διστακτικοί να βάλουν τέλος στη μάστιγα που σκοτώνει την κληρονομιά της Αργεντινής.
Αντί να διδαχθούν από το παράδειγμα της Αγγλίας που έβαλε τέλος στο χουλιγκανισμό, εκείνοι παίρνουν ημίμετρα, όπως η απαγόρευση των μετακινήσεων των οπαδών. Οι μπάρα μπράβας, όμως, δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν στο γήπεδο του αντιπάλου για να τα κάνουν γυαλιά καρφιά και οι οπαδοί της Ρίβερ Πλέιτ το έδειξαν με το χειρότερο τρόπο τον περασμένο Ιούνιο, όταν η εικόνα μανιασμένων χούλιγκαν να καταστρέφουν το ίδιο τους το σπίτι έκανε το γύρο του κόσμου.
«Οι αρχηγοί της ποδοσφαιρικής μαφίας λατρεύονται από τους υπόλοιπους οπαδούς σαν θεοί και στις καρδιές τους πια είναι είδωλα αντίστοιχα του μεγάλου Ντιέγκο. Εκεί ακριβώς επικεντρώνεται και η δύναμή τους. Οι μεγάλοι παίκτες μας φεύγουν για την Ευρώπη κι έτσι οι οπαδοί δεν έχουν είδωλα στο γήπεδο και βρίσκουν άλλα στις εξέδρες», γράφει ο Τύπος της χώρας.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε η Αργεντινή θα ζήσει με τους μπάρα μπράβας για πολλά χρόνια ακόμη. Γιατί αν ακόμη και οι αγανακτισμένοι Ελληνες ζουν με το φόβο μη γίνουν Αργεντινή, πώς θα μπορούσαν οι κορυφαίοι Αργεντινοί να αφήσουν τα ευρώ για να επιστρέψουν στη φτωχή μαμά πατρίδα;
Πηγή: Εξέδρα
Οι τελευταίοι, σε όποια γωνιά του κόσμου κι αν διάλεξαν να στήσουν την επιχείρησή τους, μοιραία έρχονται στη δυσάρεστη θέση να απογοητεύσουν όσους ψάχνουν την έσχατη στιγμή τη γαλάζια φανέλα της Αργεντινής.
Η λατρεία των ποδοσφαιρόφιλων για την ομάδα ενός τόπου που οι άνθρωποι γεννιούνται με το ταγκό και το ποδόσφαιρο στο DNA τους δεν είναι τυχαία κι όποιος ψάχνει την αιτία αρκούν τρεις λέξεις: Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ομως, γιατί ένας τόπος με λαμπερό πρεσβευτή το ποδόσφαιρο να ισοφαρίζει το χλευασμό για την τραγική του οικονομία, η σατιρική διαδικτυακή uncyclopedia να λέει ότι το εθνικό σπορ των Αργεντινών είναι ο χουλιγκανισμός; Προβοκάτσια ή καθ’ υπερβολή ανάδειξη μιας δύσκολης αλήθειας;
Η εγκυρότητα των «Times» της Νέας Υόρκης δεν αφήνει κανένα περιθώριο να διαλέξει ακόμη και ο πλέον φανατικός θαυμαστής των Αργεντινών την πρώτη απάντηση. «Στην Αργεντινή η βία είναι μέρος της ποδοσφαιρικής κουλτούρας», είναι ο τίτλος πρόσφατου ρεπορτάζ που καταγράφει τη σκληρή πραγματικότητα του ποδοσφαίρου, εκεί που το γενικό πρόσταγμα δεν έχουν οι παίκτες, οι φίλαθλοι ή έστω οι ιδιοκτήτες των ομάδων, αλλά οι μπάρα μπράβας, κάποτε συνώνυμοι των οργανωμένων οπαδών των ομάδων της Λατινικής Αμερικής και σήμερα η μαφία των γηπέδων της Αργεντινής.
Τον περασμένο Οκτώβριο, τρεις φίλαθλοι της Σαν Λορένσο ξεγέλασαν τους σεκιουριτάδες του γηπέδου της ομάδας τους κι ενώ η προπόνηση διεξαγόταν κεκλεισμένων των θυρών μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκαν φραστικά στους παίκτες εξαιτίας συνεχόμενων κακών εμφανίσεων. Ο σταρ της ομάδας Τζόναθαν Μποτινέλι μετάνιωσε πικρά την απόφασή του να τους ζητήσει ευγενικά να αποχωρήσουν καθώς τα λόγια του προκάλεσαν τον ξυλοδαρμό του από τους θερμόαιμους οπαδούς!
Η εύκολη εξήγηση για τα διαρκώς αυξανόμενα κρούσματα χουλιγκανισμού στα γήπεδα της Αργεντινής είναι η οικτρή κατάσταση της χώρας και η γενική αύξηση της εγκληματικότητας. Οσοι γνωρίζουν, όμως, από μέσα το ποδόσφαιρο λένε ότι το κακό έχει τις ρίζες του πιο βαθιά, στο συμμοριτοπόλεμο μεταξύ των μπάρα μπράβας κάθε ομάδας για να ελέγξει το εμπόριο των ναρκωτικών ή των όπλων, χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα το ποδόσφαιρο.
Οι μπάρα μπράβας θεωρούνται υπεύθυνοι για την πλειονότητα των 257 σχετιζόμενων με το ποδόσφαιρο θανάτων από το 1924 έως σήμερα, ενώ ο τρόμος εκείνων που θα έπρεπε να είναι οι πρωταγωνιστές των γηπέδων, δηλαδή των παικτών, αποδείχτηκε όταν στο δικαστήριο για τον ξυλοδαρμό του Μποτινέλι οι συμπαίκτες του αρνήθηκαν να κατονομάσουν τους «φίλους» της ομάδας τους.
Η έρευνα των «New York Times», όμως, δεν έμεινε στην απλή καταγραφή των όσων έχουν διώξει τους πραγματικούς φιλάθλους από τα γήπεδα, αλλά προσπάθησε να αποδώσει τις ευθύνες σε όσους αρνούνται να τις αναλάβουν. Πρώτοι στη λίστα; Οι διοικούντες το ποδόσφαιρο που μοιάζουν ανίκανοι εάν όχι ύποπτα διστακτικοί να βάλουν τέλος στη μάστιγα που σκοτώνει την κληρονομιά της Αργεντινής.
Αντί να διδαχθούν από το παράδειγμα της Αγγλίας που έβαλε τέλος στο χουλιγκανισμό, εκείνοι παίρνουν ημίμετρα, όπως η απαγόρευση των μετακινήσεων των οπαδών. Οι μπάρα μπράβας, όμως, δεν χρειάζεται να ταξιδέψουν στο γήπεδο του αντιπάλου για να τα κάνουν γυαλιά καρφιά και οι οπαδοί της Ρίβερ Πλέιτ το έδειξαν με το χειρότερο τρόπο τον περασμένο Ιούνιο, όταν η εικόνα μανιασμένων χούλιγκαν να καταστρέφουν το ίδιο τους το σπίτι έκανε το γύρο του κόσμου.
«Οι αρχηγοί της ποδοσφαιρικής μαφίας λατρεύονται από τους υπόλοιπους οπαδούς σαν θεοί και στις καρδιές τους πια είναι είδωλα αντίστοιχα του μεγάλου Ντιέγκο. Εκεί ακριβώς επικεντρώνεται και η δύναμή τους. Οι μεγάλοι παίκτες μας φεύγουν για την Ευρώπη κι έτσι οι οπαδοί δεν έχουν είδωλα στο γήπεδο και βρίσκουν άλλα στις εξέδρες», γράφει ο Τύπος της χώρας.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε η Αργεντινή θα ζήσει με τους μπάρα μπράβας για πολλά χρόνια ακόμη. Γιατί αν ακόμη και οι αγανακτισμένοι Ελληνες ζουν με το φόβο μη γίνουν Αργεντινή, πώς θα μπορούσαν οι κορυφαίοι Αργεντινοί να αφήσουν τα ευρώ για να επιστρέψουν στη φτωχή μαμά πατρίδα;
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου