Ενα ημίχρονο ακόμα (!), στο σύνολο τρία, κράτησε
τελικά ο αγώνας Αρης - Παναθηναϊκός της προηγούμενης αγωνιστικής! Γράφει
ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.
Ο Πανιώνιος υποδύθηκε με επιτυχία τους «κιτρινόμαυρους» της
Θεσσαλονίκης στο πρώτο 45λεπτο στη Νέα Σμύρνη. Ο Ακης Μάντζιος με
διάταξη και τακτική επικεντρωμένη στο να βραχυκυκλώσει στη μεσαία γραμμή
την «πράσινη» κυκλοφορία τα κατάφερε, όμως οι «κυανέρυθροι» δεν είναι
Αρης. Και δεν έχουν την ικανότητα (και τις λύσεις) για να κάνουν τέτοιο
παιχνίδι -και να αντέξουν- επί 90 λεπτά
Ετσι, όσο έτρεχε ο χρόνος στο β' μέρος τόσο ο Παναθηναϊκός απορροφούσε την πίεση, το πρέσινγκ και τα προβλήματα που του είχαν δημιουργηθεί. Για να φτάσουμε στο πέναλτι του Λέτο (καταφανέστατη ανατροπή, απορώ για την ένταση των διαμαρτυριών), το ματς να έρθει στην ισοπαλία και να είναι θέμα χρόνου το πότε θα γείρει υπέρ του «τριφυλλιού». Οπως και συνέβη
Ωστόσο, φανερά το πάθημα του «Κλ. Βικελίδης» δεν έγινε μάθημα στην Παιανία. Ή, αν έγινε, δεν βρέθηκαν τρόποι για να λυθεί η άσκηση. Λέγαμε και την περασμένη εβδομάδα ότι η συνεχής επανάληψη (Κατσουράνης - Ζεκά - Λέτο - Κλέιτον - Κουίνσι) του ίδιου -ιδιόμορφου- μοτίβου ανάπτυξης από τον Παναθηναϊκό ήταν επιτυχής μέχρι να μελετηθεί από τους αντιπάλους. Βέβαια, σε σχέση με τον Αρη υπήρχε μεγάλη βοήθεια και από το δεξί μπακ (Μαρίνος αντί Βύντρα), αλλά δεν έφτανε. Ομάδα με ποιοτικότερες λύσεις από τον Πανιώνιο, αν δεν αλλάξει κάτι ο Φερέιρα (τι ν' αλλάξει, ωστόσο, βάσει απουσιών και ενός Ρούντολφ τραγικού;), θα τον ξαναμπλοκάρει
Κι επειδή παραμνημόνευσα τον Αρη αν και δεν αγωνιζόταν στη Νέα Σμύρνη, να επαναλάβω εκείνο που γράφτηκε μετά το 3-1 επί του Παναθηναϊκού. Οτι, δηλαδή, το ζητούμενο για τους Θεσσαλονικείς θα ήταν να αποδείξουν και στα επόμενα ματς πως εκείνο με τους «πράσινους» δεν ήταν ειδικών συνθηκών. Να συνεχίσουν, κοντολογίς, στα ίδια επίπεδα απόδοσης. Να δείξουν συνέπεια. Ε, δεν την έδειξαν στην Τρίπολη (και δεν μου έκανε και εντύπωση)
ΥΓ.: Νομίζω ότι η «σφαλιάρα» που έφαγε η Ρεάλ το σαββατόβραδο από την Μπαρτσελόνα είναι πιο ηχηρή από οποιαδήποτε άλλη ήττα της τα τελευταία χρόνια από τους Καταλανούς. Πιο ηχηρή και από τις εξάρες και τις πεντάρες. Κι αυτό διότι φέτος πίστευαν όντως ότι μπορούσαν. Είχαν ψηθεί από τις εμφανίσεις και την κατάστασή τους ότι εκμηδένισαν τις διαφορές! Κι όταν προηγείσαι κιόλας στα πρώτα 24 δευτερόλεπτα μέσα στην έδρα σου, τότε η προσγείωση δεν είναι απλώς ανώμαλη. Είναι, ψυχολογικά, αβάσταχτη.
Πηγή: Goal
Ετσι, όσο έτρεχε ο χρόνος στο β' μέρος τόσο ο Παναθηναϊκός απορροφούσε την πίεση, το πρέσινγκ και τα προβλήματα που του είχαν δημιουργηθεί. Για να φτάσουμε στο πέναλτι του Λέτο (καταφανέστατη ανατροπή, απορώ για την ένταση των διαμαρτυριών), το ματς να έρθει στην ισοπαλία και να είναι θέμα χρόνου το πότε θα γείρει υπέρ του «τριφυλλιού». Οπως και συνέβη
Ωστόσο, φανερά το πάθημα του «Κλ. Βικελίδης» δεν έγινε μάθημα στην Παιανία. Ή, αν έγινε, δεν βρέθηκαν τρόποι για να λυθεί η άσκηση. Λέγαμε και την περασμένη εβδομάδα ότι η συνεχής επανάληψη (Κατσουράνης - Ζεκά - Λέτο - Κλέιτον - Κουίνσι) του ίδιου -ιδιόμορφου- μοτίβου ανάπτυξης από τον Παναθηναϊκό ήταν επιτυχής μέχρι να μελετηθεί από τους αντιπάλους. Βέβαια, σε σχέση με τον Αρη υπήρχε μεγάλη βοήθεια και από το δεξί μπακ (Μαρίνος αντί Βύντρα), αλλά δεν έφτανε. Ομάδα με ποιοτικότερες λύσεις από τον Πανιώνιο, αν δεν αλλάξει κάτι ο Φερέιρα (τι ν' αλλάξει, ωστόσο, βάσει απουσιών και ενός Ρούντολφ τραγικού;), θα τον ξαναμπλοκάρει
Κι επειδή παραμνημόνευσα τον Αρη αν και δεν αγωνιζόταν στη Νέα Σμύρνη, να επαναλάβω εκείνο που γράφτηκε μετά το 3-1 επί του Παναθηναϊκού. Οτι, δηλαδή, το ζητούμενο για τους Θεσσαλονικείς θα ήταν να αποδείξουν και στα επόμενα ματς πως εκείνο με τους «πράσινους» δεν ήταν ειδικών συνθηκών. Να συνεχίσουν, κοντολογίς, στα ίδια επίπεδα απόδοσης. Να δείξουν συνέπεια. Ε, δεν την έδειξαν στην Τρίπολη (και δεν μου έκανε και εντύπωση)
ΥΓ.: Νομίζω ότι η «σφαλιάρα» που έφαγε η Ρεάλ το σαββατόβραδο από την Μπαρτσελόνα είναι πιο ηχηρή από οποιαδήποτε άλλη ήττα της τα τελευταία χρόνια από τους Καταλανούς. Πιο ηχηρή και από τις εξάρες και τις πεντάρες. Κι αυτό διότι φέτος πίστευαν όντως ότι μπορούσαν. Είχαν ψηθεί από τις εμφανίσεις και την κατάστασή τους ότι εκμηδένισαν τις διαφορές! Κι όταν προηγείσαι κιόλας στα πρώτα 24 δευτερόλεπτα μέσα στην έδρα σου, τότε η προσγείωση δεν είναι απλώς ανώμαλη. Είναι, ψυχολογικά, αβάσταχτη.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου