4-4-2- εναντίον 4-3-3!!

Μια πραγματικά εντυπωσιακή συζήτηση, έλαβε χώρα σε κανάλι της Αγγλίας ανάμεσα σε κορυφαίους προπονητές και παλιούς παίκτες της Premiership πριν λίγες μέρες. Τα ονόματα; Δεν χρειάζονται συστάσεις και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν ως προς την ποδοσφαιρική τους κατάρτιση. Καλεσμένοι ήταν οι Άλεξ Φέργκιουσον, Χάρυ Ρεντναπ, Κενυ Νταλγκλις και Άλαν Πάρντιου. Το θέμα; 4-4-2 ή 4-3-3;

Μετά την έκπληξη μου που έβλεπα μια τηλεοπτική εκπομπή να επικεντρώνεται σε ένα καθαρά τακτικό θέμα του ποδοσφαίρου, συγκεντρώνοντας μάλιστα τέτοιου βεληνεκούς ονόματα για ομιλητές και την σκέψη ότι μόνο στην Αγγλία θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί.
Διαβάστε κάποιες σκέψεις από όσες ακούστηκαν: «Είναι δύο διαφορετικά συστήματα, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες όσον αφορά την τακτική» Σημείωσε αρχίζοντας ο Φεργκιουσον «Η τακτική δεν υπαγορεύει όμως πάντα τον τρόπο που θα αγωνιστείς, το 4-3-3 και η παραλλαγή του 4-5-1 θεωρητικά σου λένε ότι θα παίξεις ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, θα ελέγξεις το κέντρο, θα πιέσεις κάθετα. Το 4-4-2 και 4-2-3-1 έχει παίκτες σε γραμμή (σ.σ. εννοεί παίκτες τον ένα πίσω από τον άλλο) και σου δίνει την δυνατότητα να περάσεις την μπάλα μπροστά πιο γρήγορα και να παίξεις με πολύ μεγάλο πλάτος», συμπλήρωσε.
«Εξαρτάται πολύ από τι παίκτες έχεις» είπε ο Ρεντναπ «Αμα έχεις τον Ροϋ (σ.σ. αναφέρθηκε στον Ροϋ Κιν που είχαν δει πιο πριν σε κάποια βίντεο που παιζόταν κατά την διάρκεια της εκπομπής και οι καλεσμένοι ανέλυαν) παίζεις και 4-1-5!» είπε χαριτολογώντας «Πραγματικά, παίκτες σαν τον Ροϋ και τον Στήβεν (σ.σ. Στήβεν Τζέραρντ) καθιστούν την χρήση 3ου χαφ περιττή.»
Ο Άλαν Πάρντιου μίλησε περισσότερο για το θέμα της εμπέδωσης των συστημάτων από τους παίκτες: «Στην Αγγλία παιζόταν πολύ το 4-4-2, όταν πας σε μια ομάδα στο νησί ξέρεις ότι ακόμα και αν δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τακτική (οι παίκτες) ξέρουν να παίξουν ένα κλασσικό 4-4-2. Το παίζουν ακόμα και στα σχολικά πρωταθλήματα, λογικό είναι. Δυσκολευτήκαμε πολύ να υιοθετήσουμε νέες τακτικές στο ποδόσφαιρο σαν έθνος.» τόνισε μέσα σε κλίμα συγκατάβασης από τους άλλους.

"Στην Αγγλία παιζόταν πολύ το 4-4-2, όταν πας σε μια ομάδα στο νησί ξέρεις ότι ακόμα και αν δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με τακτική (οι παίκτες) ξέρουν να παίξουν ένα κλασσικό 4-4-2. Το παίζουν ακόμα και στα σχολικά πρωταθλήματα"...

Όταν ο δημοσιογράφος ερωτήθηκε πως θα μπορούσε μια ομάδα που παίζει το 4-4-2 να είναι πιο πιεστική στο κέντρο, όλοι συμφώνησαν ότι θα έπρεπε να απαντήσει ο Κένυ Νταλγκλίς που έπαιξε, στα χρόνια που ήταν ποδοσφαιριστής, πολλές φορές αυτόν τον ρόλο. «Ο deep lying forward (σ.σ. περιφερειακός επιθετικός) πρέπει να πιέζει από πίσω την κατοχή της μπάλας στην άμυνα. Είναι πολύ σημαντικό εγώ ακόμα ακούω τις φωνές, των προπονητών μου, πίεσε πίσω! Πίεσε πίσω! Ακόμα και όταν βλέπω παιχνίδια στην τηλεόραση!»
«Αντίστοιχα η ομάδα που παίζει 4-3-3 πρέπει να έχει ένα μέσο να παρακολουθεί τον περιφερειακό επιθετικό από τη μέση του γηπέδου και κάτω, Δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στην ανάπτυξη του 4-4-2.»  Συμπλήρωσαν οι υπόλοιποι.
Η συζήτηση ήταν ιδιαίτερα έντονη και σε θερμό κλίμα και συζητήθηκαν και άλλα θέματα όπως το σύστημα της Μπαρτσελόνα, για το οποίο ειπώθηκε ότι είναι εξαιρετικά σύγχρονη αντίληψη για το ποδόσφαιρο, αλλά δύσκολα θα γίνει το επικρατέστερο λόγω των πολλών παικτών με εξειδικευμένα χαρακτηριστικά που απαιτεί, ενώ για το πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις ακούστηκε ότι δεν είναι κάποιο άλλο σύστημα η απάντηση αλλά η μεγάλη συγκέντρωση και υπομονή που πρέπει να έχει η αντίπαλη ομάδα για να μην κάνει λάθη και βιαστικά τάκλιν, ενώ το να έχεις γρήγορους φορ, που όπως είπαν λείπουν πολύ τα τελευταία χρόνια από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, θα ήταν επίσης ένα καλό αντίδοτο, γιατί θα εμπόδιζε τις μαζικές ανόδους που επιχειρούν οι παίκτες της Μπάρτσα.
Ελπίζουμε κάποτε τέτοιες εμπειρίες να ζήσουμε και εμείς στην δική μας τηλεόραση και ποδοσφαιρική κουλτούρα.
Καλή Χρονιά σε όλους!!
 πηγή:overlap.gr