Ο Θανάσης Λιοντζόπουλος δεν βλέπει μόνο τις... εξάρες που έφερε ο ΠΑΟΚ, αλλά τα κέρδη του και το γεγονός ότι τον οδηγούν να κερδίσει τη φετινή παρτίδα. Έναν ΠΑΟΚ που χτίζει στέρεα το μέλλον του, που δεν έχει... χρυσό χρώμα ακόμη, αλλά δεν βγάζει και μιζέρια!

Έφερε… εξάρες ο ΠΑΟΚ και έγινε ομαδάρα; Όχι φυσικά, όμως, με μία πιο σωστή ματιά, θα δει κανείς ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στο μεταίχμιο μίας μεγάλης αλλαγής, μίας αλλαγής σε βάθος. Έχει αρχίσει να σπέρνει και μολονότι υπάρχουν ζιζάνια και τα πουλιά… παραμονεύουν πεινασμένα, εντούτοις κάποια αποτελέσματα θα αρχίσουν σιγά σιγά να φαίνονται και θα χορταίνουν το λαό του.
        Ο Ιβάν Σαββίδης δεν είναι φυσικά κάποιο σκιάχτρο που θα φόβιζε αυτούς τους απρόσκλητους επισκέπτες, ωστόσο, βοηθάει με τα κατάλληλα μηχανήματα να οργωθεί το χωράφι και συνεχώς βελτιώνει το σπόρο, ώστε να βρει τον κατάλληλο.
Ο ΠΑΟΚ ενισχύεται συνεχώς, καταφέρνει να διατηρεί ζωντανή τη σπίθα για διάκριση στις καρδιές του κόσμου και φαίνεται ότι βαδίζει βήμα-βήμα προς την κορυφή. Για φέτος έχει στόχο ένα τίτλο το Κύπελλο και την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, ο πήχυς θα ανέβει του χρόνου. Όπως λένε πολύ σοφά, τρώγοντας έρχεται η όρεξη.
        Πολλοί θα περίμεναν παλάτια με το καλημέρα από το νέο χρηματοδότη, αλλά πολλές φορές το να χτίζεις με σύνεση και χωρίς να σκορπάς τα χρήματά σου, βάζοντας ωστόσο γερές βάσεις, αυτό μπορεί να σου βγει σε καλό.
Η ήττα- χαστούκι από την Καλλιθέα φαίνεται πως ήταν ένα γερό μάθημα για όλους στον ΠΑΟΚ. Ήταν ένα ταρακούνημα πολλών ρίχτερ, που λίγο έλλειψε να γκρεμίσουν κάποιους τοίχους στο οικοδόμημά του. Πέρασε όμως κι αυτό και μάλιστα, κατάφερε αυτή τη βραδιά εφιάλτη στο Ελ Πάσο να τη μετατρέψει σε νύχτα θριάμβου στην Τούμπα. Ο κόσμος έφυγε χαρούμενος, χόρτασε θέαμα, γνωρίζοντας οι περισσότεροι ότι ξέσπασαν στην 2η χειρότερη άμυνα της Β΄ κατηγορίας, αλλά και τι με αυτό;  Η Καλλιθέα και ο Παπακώστας ήταν έτοιμοι να κάνουν τη ζημιά εκμεταλλευόμενοι το άγχος και την πολύ καλή επίθεση της Καλλιθέας, που είναι πρώτη σε αυτό τον τομέα στην κατηγορία της.
          Τέτοια ματς, καταφέρνουν να σε συσπειρώσουν, αφού περνάς μία δοκιμασία. Τα πόδια του Γιώργου Δώνη πριν από το ματς έμοιαζαν κοντύτερα και φεύγοντας από την Τούμπα μετά την εξάρα, θα νόμιζε κανείς ότι είχε μέσα από το παντελόνι ένα ζευγάρι… ξυλοπόδαρα!
Ναι, και για τον Δώνη, που γνωρίζει τις κακοτοπιές του Κυπέλλου και έχει αποκτήσει εμπειρίες (θετικές και αρνητικές) σε αυτή τη διοργάνωση, αυτά τα δύο ματς με την άσημη Καλλιθέα ήταν ένα μάθημα. Κέρδισε κι αυτός πόντους, σκληραίνει περισσότερο. Δεν λειτούργησε σπασμωδικά, αλλά έδωσε σαφείς εντολές. Σε αυτή την ηρεμία και το πώς λειτουργείς υπό πίεση, συντελεί βέβαια και η διοίκηση.
Για να δώσω ένα παράδειγμα: έχετε σκεφτεί τι θα είχε γίνει στον Παναθηναϊκό και τι θα είχε επακολουθήσει αν στο πρώτο ματς οι Πράσινοι είχαν ηττηθεί με 2-0; Καλά και χρυσά τα σοκ σε μία ομάδα, αλλά καλό είναι να μην γίνονται συχνά και να υπάρχει σωστός προγραμματισμός. Ο οποίος, όπως συμβαίνει στις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, γίνεται το καλοκαίρι, με μικρές προσθήκες ενδιάμεσα.
Από μία ήττα δεν έρχεται η καταστροφή. Οι συνεχόμενες είναι αυτές που οδηγούν σε κρίση και οι αποφάσεις εν θερμώ, ενίοτε σε μεγαλύτερα λάθη…
πηγή: gazzetta.gr