Είσαι Ολυμπιακός. Είσαι. Εγώ
θα σου πω ότι δεν έχεις καμμία σχέση με τον Ολυμπιακό. Το ίδιο ισχύει
για τον Παναθηναϊκό, τον κάθε οπαδό. Μιλάω για σχέση ιδεολογική, όχι
κάτι άλλο.
Οπαδός είσαι, αγνός που λένε. Γιατί; Επειδή δεν έχεις καμμία οικονομική σχέση με την ομάδα σου. Ούτε οφελείσαι, ούτε ζημιώνεσαι από το ποια είναι η κατάσταση στο ταμείο της ΠΑΕ. Μιλάμε ότι είναι συναισθηματική η σχέση που έχεις με την ομαδάρα σου. Και σου λέω φόρα παρτίδα ότι αυτή η σχέση η λατρεμένη και ρομαντική είναι ανύπαρκτη. Γιατί;
Ασφαλώς και θα επιχειρηματολογήσω. Αποδυτηριάκια διαβάζεις. Δεν μιλάμε αέρα πατέρα. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.
Γιατί αγαπάς την ομάδα σου; Εδώ την πάτησες. Ό,τι μου πεις, το ίδιο θα μου πουν και οι 87 στους 100 οπαδοί μιας άλλης ομάδας. Εκτός κι αν πέσουμε στα ξευτυλέ ολέ κριτήρια προτίμησης της ομαδάρας σου. Δεν γίνεται σοβαρή κουβέντα αν μου πεις ότι είμαι πχ. γάβρος διότι η ομάδα είναι του Πειραιά.
Ότι είμαι βάζελος διότι η ομάδα φοράει πράσινο. Τότε θα σου πω γιατί δεν έγινες άλλη ομάδα που επίσης έχει βασικό χρώμα το πράσινο ή, το κόκκινο. Γιατί έγινες Παναθηναϊκός κι όχι Αθηναϊκός, που επίσης είναι της Αθήνας. Γιατί Ολυμπιακός Πειραιώς, αν σε τράβηξε το όνομα κι όχι Ολυμπιακός Κορυδαλλού και Βόλου. Μη λέμε πολλά.
Αυτό που εσύ φαντασιώνεσαι ότι είναι η δική σου ομάδα, το ίδιο παθαίνει μέσα του και ο οπαδός μιας άλλης ομάδας. Άρα, δεν υπάρχει αυτό που νομίζεις ότι είναι η ομάδα σου. Υπάρχει μόνο ό,τι κουβαλάς εσύ στο κεφάλι σου και όπως σε βολεύει ζωγραφίζεις στη σκέψη σου την ομάδα σου.
Υπάρχει και κάτι άλλο. Πιάσε δέκα στη τύχη οπαδούς μιας ομάδας. Και οι δέκα θα σου πουν ότι τη νοιώθουν διαφορετικά την ομάδα τους. Ότι αυτό είναι η ομαδάρα τους κι όχι το άλλο που λέει ο συνοπαδός, που λένε οι συνοπαδοί.
Πόνος να ‘σαι οπαδός «μικρής» ομάδας, γράφει ο apodytiriakias.gr
Οπαδός είσαι, αγνός που λένε. Γιατί; Επειδή δεν έχεις καμμία οικονομική σχέση με την ομάδα σου. Ούτε οφελείσαι, ούτε ζημιώνεσαι από το ποια είναι η κατάσταση στο ταμείο της ΠΑΕ. Μιλάμε ότι είναι συναισθηματική η σχέση που έχεις με την ομαδάρα σου. Και σου λέω φόρα παρτίδα ότι αυτή η σχέση η λατρεμένη και ρομαντική είναι ανύπαρκτη. Γιατί;
Ασφαλώς και θα επιχειρηματολογήσω. Αποδυτηριάκια διαβάζεις. Δεν μιλάμε αέρα πατέρα. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.
Γιατί αγαπάς την ομάδα σου; Εδώ την πάτησες. Ό,τι μου πεις, το ίδιο θα μου πουν και οι 87 στους 100 οπαδοί μιας άλλης ομάδας. Εκτός κι αν πέσουμε στα ξευτυλέ ολέ κριτήρια προτίμησης της ομαδάρας σου. Δεν γίνεται σοβαρή κουβέντα αν μου πεις ότι είμαι πχ. γάβρος διότι η ομάδα είναι του Πειραιά.
Ότι είμαι βάζελος διότι η ομάδα φοράει πράσινο. Τότε θα σου πω γιατί δεν έγινες άλλη ομάδα που επίσης έχει βασικό χρώμα το πράσινο ή, το κόκκινο. Γιατί έγινες Παναθηναϊκός κι όχι Αθηναϊκός, που επίσης είναι της Αθήνας. Γιατί Ολυμπιακός Πειραιώς, αν σε τράβηξε το όνομα κι όχι Ολυμπιακός Κορυδαλλού και Βόλου. Μη λέμε πολλά.
Αυτό που εσύ φαντασιώνεσαι ότι είναι η δική σου ομάδα, το ίδιο παθαίνει μέσα του και ο οπαδός μιας άλλης ομάδας. Άρα, δεν υπάρχει αυτό που νομίζεις ότι είναι η ομάδα σου. Υπάρχει μόνο ό,τι κουβαλάς εσύ στο κεφάλι σου και όπως σε βολεύει ζωγραφίζεις στη σκέψη σου την ομάδα σου.
Υπάρχει και κάτι άλλο. Πιάσε δέκα στη τύχη οπαδούς μιας ομάδας. Και οι δέκα θα σου πουν ότι τη νοιώθουν διαφορετικά την ομάδα τους. Ότι αυτό είναι η ομαδάρα τους κι όχι το άλλο που λέει ο συνοπαδός, που λένε οι συνοπαδοί.
Πόνος να ‘σαι οπαδός «μικρής» ομάδας, γράφει ο apodytiriakias.gr
Να σου πω τι έλεγε ένας παληός αθλητικός συντάκτης, οπαδός του Πανιωνίου. Ήταν μια εποχή που υπήρχαν αρκετοί πανιώνιοι δημοσιογράφοι, όχι μόνον αθλητικοί. Πολύ περισσότεροι από τους απολλωνιστές και τους εθνικούς. Ο εν λόγω, λοιπόν, είχε πει τη μεγάλη κουβέντα…
"Δεν θα ήθελα ο γιος μου να γίνει πανιώνιος. Μακάρι να γίνει ολυμπιακός και παναθηναϊκός".
Τον άκουσα να το λέει με τα ίδια μου τα αυτιά. Σοκαρίστηκα. Επειδή ο εν λόγω, όπως όλοι γνώριζαν, ήταν αθεράπευτα αντιολυμπιακός και αντιπαναθηναϊκός. Ο ίδιος έδωσε την εξήγηση.
"Είναι πόνος να είσαι πανιώνιος. Περισσότερο χάνεις, στεναχωριέσαι, και λίγες φορές χαίρεσαι. Αν το παιδί μου γίνει ολυμπιακός ή, παναθηναϊκός, τις περισσότερες φορές θα είναι με τους νικητές".
Λες; Ρωτάω. Λες να είναι αυτός ένας λόγος, ίσως ο πιο κύριος, που ασυνείδητα σπρώχνει τα πλήθη περισσότερο στις «μεγάλες ομάδες». Λες;
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου