Με αφορμή την επέτειο, για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στην
Ατλάντα, ο Πύρρος Δήμας έκανε φλας μπακ στην καριέρα του, ενώ
αναφέρθηκε και στις εξελίξεις στην δημόσια τηλεόραση.
«Τελείως τυχαία ασχολήθηκα με την άρση βαρών, 7,5 χρονών ήμουνα και έκλεβα μούσμουλα, με είδε ένας προπονητής με κυνήγησε, εγώ νόμιζα ότι είναι από το σπίτι, αλλά τελικά ήτανε προπονητής, του άρεσε η σωματοδομή μου και κάπως έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με το συγκεκριμένο αγώνισμα», θυμήθηκε η παλιά δόξα του αγωνίσματος, με αφορμή την επέτειο για το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996.
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον πρωτεργάτη των ελληνικών επιτυχιών, Χρήστο Ιακώβου, αλλά και στο θέμα της ΕΡΤ, για το οποίο ανέφερε χαρακτηριστικά: «Μεγαλώσαμε με την ΕΡΤ ειδικά εμείς οι Έλληνες της διασποράς, η ΕΡΤ μας κράτησε και την γλώσσα, από εκεί περνάμε και τα μηνύματα που έπρεπε να πάρουμε ως Έλληνες, η ΕΡΤ ήταν αυτή που μας κράτησε ζωντανούς. Στην ΕΡΤ γνώρισα και την σύζυγο μου, εκεί έπαιξαν όλοι οι αγώνες μου, όλες οι Ολυμπιάδες. Σίγουρα ξέρουμε όλοι μας τα προβλήματα που υπήρχαν στην ΕΡΤ και κανείς δεν συμφωνούσα για αυτά που γινότανε αλλά δεν έπρεπε να κλείσει με αυτόν τον τρόπο».
Αναλυτικά, όσα είπε στον "Arena fm":
Για τους Ολυμπιακούς της Ατλάντα: «Ήταν ένας αγώνας πολύ εύκολος για μένα καθώς είχε τελειώσει από το αρασέ και δεν είχε ενδιαφέρον μετά, ενώ αντίστοιχα στο Σίδνεϊ δεν μου είχε πάει καλά το αρασέ και κυνηγούσα εγώ το ζετέ για να καλύψω την διαφορά. Αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός μια χάνεις μια κερδίζεις, μια σου βγαίνουν τα γκολ την άλλη χτυπάει στο δοκάρι».
Για τα πρόσφατα γεγονότα με την δημόσια τηλεόραση: «Μεγαλώσαμε με την ΕΡΤ ειδικά εμείς οι Έλληνες της διασποράς, η ΕΡΤ μας κράτησε και την γλώσσα, από εκεί περνάμε και τα μηνύματα που έπρεπε να πάρουμε ως Έλληνες, η ΕΡΤ ήταν αυτή που μας κράτησε ζωντανούς. Στην ΕΡΤ γνώρισα και την σύζυγο μου, εκεί έπαιξαν όλοι οι αγώνες μου, όλες οι Ολυμπιάδες. Σίγουρα ξέρουμε όλοι μας τα προβλήματα που υπήρχαν στην ΕΡΤ και κανείς δεν συμφωνούσα για αυτά που γινότανε αλλά δεν έπρεπε να κλείσει με αυτόν τον τρόπο».
Για το πώς ξεκίνησε την άρση βαρών: «Τελείως τυχαία ασχολήθηκα με την άρση βαρών, 7,5 χρονών ήμουνα και έκλεβα μούσμουλα, με είδε ένας προπονητής με κυνήγησε, εγώ νόμιζα ότι είναι από το σπίτι, αλλά τελικά ήτανε προπονητής, του άρεσε η σωματοδομή μου και κάπως έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με το συγκεκριμένο αγώνισμα».
Για τον Χρήστο Ιακώβου: «Το έχω δηλώσει πολλές φορές ο Χρήστος για μας ήταν και φίλος και πατέρας και προπονητής και αδερφός και είναι ακόμα και τώρα. Ένας άνθρωπος που διαχειρίστηκε σωστά όλη αυτήν την ομάδα και όλους αυτούς τους χαρακτήρες, ήξερε καλά να μαναντζάρει. Πολλές φορές έμπαινε στο γυμναστήριο και χωρίς λόγο μου έβαζε τις φωνές, εγώ δεν καταλάβαινα γιατί δεν έκανα κάτι, αλλά το έκανε για να το ακούν οι άλλοι».
Για την έκφρασή του "κάτσε κάτω από την μπάρα": «Είναι όντως μια έκφραση που έχει μείνει, αναφέρεται στο τεχνικό κομμάτι του αθλήματος και έχει συγκεκριμένο νόημα. Εκείνη την ώρα στον αγώνα ο μόνος που ακούς είναι ο προπονητής, δεν μπορείς και δεν πρέπει να ακούς κανέναν άλλον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου