Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Έχω Σκόκο λέμε!!

Ο Σταύρος Κόλκας γράφει για τα μεταγραφικά σενάρια του «δικεφάλου» ξεκαθαρίζοντας πως δεν είναι εφικτή η απόκτηση του Νάτσο Σκόκο. Έχω διάθεση για ένα γιορτινό μπλογκ, ένα μπλογκ που θα αναλύσει λίγο ποδοσφαιρικά δεδομένα, αρχής γενομένης από τον τρόπο που κινούνται οι ελληνικές ομάδες στις μεταγραφές και κυρίως ο ΠΑΟΚ που απασχολεί εμένα.
Δύο ονόματα ακούστηκαν, αυτά του Μάρτενς και του Ενόχ και αυτά είναι ταβάνι σε σχέση με αυτό που θα μπορούσε να έρθει στην Ελλάδα αυτή τη περίοδο για τον ΠΑΟΚ. Εννοώ πως τέτοιου τύπου ποδοσφαιριστές χρειάζεται και μπορεί να πάρει ο ΠΑΟΚ.
Διαβάζω κάτι και καλά συναδέλφους που γράφουν πως ο Σκόκο φεύγει από τη Βραζιλία και υπάρχει βέβαια η διάθεσή τους να ενημερώσουν τον Σαββίδη πως μία τέτοια μεταγραφή θα ρίξει τα τσιμέντα της Τούμπας.
Ο Αργεντίνος κοστολογείται 6,5 εκατ. δολάρια, βαριέμαι να τα κάνω ευρώ αλλά εκατομμύρια είναι και εκεί.
Και πιέζουν με το μυαλό τους κάποιοι να κινηθεί ο ΠΑΟΚ για τον Σκόκο, πουλώντας ελπίδα πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Τους πληροφορώ πως δεν είναι εφικτό, πρώτον γιατί ο Σκόκο δεν έρχεται, δεύτερον γιατί δεν υπάρχουν αυτά τα χρήματα για το ελληνικό πρωτάθλημα και τρίτον γιατί ο Ολυμπιακός το ελέγχει το πράγμα. Δε χρειάζονται ακόμη αλόγιστες σπατάλες.
Κάποιος θα μου πει πως ο Ολυμπιακός πήρε τον Σαβιόλα, τον οποίο όμως πήρε ελεύθερο και κοντά στα δύο εκατ. ευρώ. Επίσης είναι 32 ετών στα 33 και ουσιαστικά δεν τον έχω δει να κάνει καμιά διαφορά.
Επίσης, δεν μπορείς να ρίξεις αυτή τη περίοδο χρήμα για να χτυπήσεις τον Ολυμπιακό, αλλά θα κάνεις χρήμα για να στήσεις ένα ρόστερ που σε βάθος χρόνου και αφού δημιουργηθούν άλλες συνθήκες παρασκηνιακά, θα είναι σε πρώτο φόντο τα ποδοσφαιρικά δεδομένα.
Πώς να χτυπήσεις μία ομάδα που έχει να σφυριχτεί πέναλτι εναντίον της από τον Νοέμβριο του 2011 στη Τρίπολη τότε που ο διαιτητής Κύρκος επιστρέφοντας στη χώρα της Κυρά Φροσύνης έπεσε συμπτωματικά σε ενέδρα;
Πώς να ανταγωνιστείς μία ομάδα που τελευταία κόκκινη τη δέχτηκε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν ο βετεράνος της Γαλατά πλέον Ριέρα αποβλήθηκε σε έναν αγώνα εναντίον του Πανιωνίου;
Ας σταματήσουν οι μέτριοι του Τύπου να δίνουν λανθασμένο στίγμα στο κοινό του ΠΑΟΚ. Τα πράγματα είναι απλά και σε πρώτη φάση πρέπει να στηθεί ένα ρόστερ σύμφωνα με αυτό που θέλει να παίξει ο προπονητής.
Ταυτόχρονα πρέπει να κλείσουν τα θέματα των χρεών και του αθλητικού κέντρου, για να μπει στο αυλάκι και αυτό της ανακατασκευής της Τούμπας.
Επίσης, πρέπει να χτιστεί μία σχέση εμπιστοσύνης ΠΑΕ - κοινού η οποία χρειάζεται μία σοβαρή προσέγγιση του Τύπου.
Για να συμβεί αυτό βέβαια, ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη τοποθετήσεις σαν αυτή του Στέφενς τις τελευταίες δύο ημέρες. Ένα ξεκάθαρο μήνυμα για το τι θυσίες πρέπει να γίνονται για να υπάρξει ομάδα, για τους λόγους που ένας προπονητής πρέπει να είναι σκληρός για να δημιουργηθεί η έννοια ομάδα μέσα σε αυτή.
Για το πόσο ασήμαντα είναι τα πρόσωπα αν δεν βοηθάνε στην εξέλιξή της, για το πόσο καλή είναι η ιστορία αλλά όχι τόσο καλή όσο το μέλλον της.
Ο Στέφενς εξήγησε πολλά πράγματα απλά και κατανοητά. Σε αυτό που θέλω να ρίξω λίγη βάση είναι στη διαφορά της εικόνας των παικτών στην εθνική και στον ΠΑΟΚ.
Η ποδοσφαιρική προσέγγιση του Στέφενς είναι δίκαια. Είναι άλλο να παίζεις στην εθνική που βγαίνει στην επίθεση με τρεις - τέσσερις παίκτες και δεν παίρνει ουσιαστικά παρά ελάχιστα ρίσκα και άλλο να παίζεις στον ΠΑΟΚ που βγαίνει με επτά και οκτώ παίκτες στην επίθεση και παίρνεις πολλά ρίσκα.
Είναι άλλο να παίζεις στην εθνική που βρίσκεις χώρους, είναι άλλο να παίζεις στον ΠΑΟΚ που είναι τόσες λίγες οι φορές που βρίσκεις χώρους που δεν ξέρεις τι να τους κάνεις στη φάση που βρίσκεται ακόμη μία νέα ομάδα.
Αυτό που δεν μπορεί να κατανοήσει ο Στέφενς, όπως και οι διεθνείς μας, είναι πως ο ΠΑΟΚτσής μεγάλωσε με άρνηση για την εθνική, γεγονός που έχει και κοινωνικό υπόβαθρο. Σε μία πόλη που κάθε μέρα παραπαίει οικονομικά εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, σε μία χώρα που οικονομικά ενδιαφέρεται να αναπτύξει μόνο την Αθήνα, η εθνική για τους ΠΑΟΚτσήδες ήταν παραδοσιακά κάτι αν μη τι άλλο μικρότερο συναισθηματικά για την ομάδα τους.
Το ότι η εθνική κατάφερε πολλά μετά το 2004 όταν και δούλεψε σε πιο σοβαρές βάσεις, δεν είναι δυνατό να σβήσει τα κατάλοιπα που υπήρχαν και κακά τα ψέματα είχαν βάση. Και ακόμη έχουν.
Είναι μία ισορροπία που θα πρέπει οι παίκτες να βρούνε. Ναι, δεν μπορείς να απαιτείς από τον Κατσουράνη που δώδεκα χρόνια είναι ηγετική μορφή της να αισθάνεται περισσότερα για τον ΠΑΟΚ απ ότι για την εθνική, αλλά όταν αυτό συμβαίνει πχ με τον Σαλπιγγίδη που είναι γηγενής σου, αυτό σίγουρα είναι κάτι που εκνευρίζει.
Αν και σε αυτή τη περίπτωση, θα πρέπει να αναρωτιόμαστε και για τους λόγους ένας δικός μας αισθάνεται καλύτερα στην εθνική, ως ένα δείγμα διάθεσης για αυτοκριτική και για το τι δεν κάνουμε καλά απέναντί του.

ΥΓ Άλλη μία περίπτωση που ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε προχωρημένες επαφές βγήκε στο φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για τον Ολλανδό της Σεβίλλης Μαντούρο, ο οποίος είναι διεθνής με τους οράνιε 22 φορές και με καλές σεζόν σε Σεβίλλη και κυρίως Βαλένθια. Εννοείται και στον Άγιαξ. Άλλη μία περίπτωση παίκτη σε καλή ηλικία - 28 - που παίζει στον άξονα της μεσαίας γραμμής αλλά και ως στόπερ, με την καριέρα του να παίρνει την κατιούσα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που σου κινούν την περιέργεια και σε κάνουν να ελπίζεις πως αποτελεί καλή σταθερά για τα ελληνικά δεδομένα. Και η περίπτωσή του μπορεί και να συνδυαστεί με του Ενόχ. Όσο για το πρόβλημα που είχε στη καρδιά, μετά από αυτό έπαιξε κανονικά, άρα δε πρέπει να είναι κάτι σοβαρό.
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: