Συμπαθάτε με, αλλά αρνούμαι να
ακολουθήσω τη μίζερη λογική της ευκολίας, ή της δυσκολίας των ομίλων
που σχηματίστηκαν στο Τοπ 16. Λυπάμαι για την προσέγγιση που κάνουν οι
περισσότεροι στη διαμόρφωση δύο, ομολογουμένων, άνισων γκρουπ. Αν η
Ευρωλίγκα ήταν το ΝΒΑ, ο Ντέιβιντ Στερν, ίσως ο πιο πνευματώδης τύπος
που εμφανίστηκε ποτέ στο χώρο του παγκόσμιου μπάσκετ, πιθανώς να έστηνε
και τη διοργάνωση για να εμφανιστεί ένας όμιλος σαν αυτόν. Ιδιαίτερα
μετά και την δεδομένη μετακόμιση του Βαγγέλη Αγγέλου στην Εφές, οι
ιδιαιτερότητες που κρύβει αυτός ο όμιλος, δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ στα
χρονικά του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε παρόμοιο χρονικό στάδιο. Δε χρειάζεται
να τις αναλύσουμε. Ολοι τις γνωρίζετε. Ο Στερν θα πλήρωνε εκατομμύρια
για να διασταυρώσει σε έναν όμιλο τόσες, απίστευτες ιστορίες. Αυτές τις
προσωπικότητες, τις σχέσεις, τις αντιπαλότητες, τις ομοεθνείς διαφορές,
αυτά τα σπουδαία ντέρμπι.
Χάνει τίποτα η Ευρωλίγκα με τον όμιλο που δημιουργήθηκε; Προσωπικά πιστεύω πως δε χάνει απολύτως τίποτα και κερδίζει πολλά. Πάρα πολλά. Αυτό βέβαια είναι πιθανό να το αντιληφθεί κάποιος ο οποίος αν αναγνωρίζει ότι το παιχνίδι είναι πάνω απ'όλα. Από ομάδες, από σύμβολα, από φανέλες και χρώματα. Για όλους τους υπόλοιπους, η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει και τα αναθέματα προς τον Μπερτομέου, του αρκούν για να τον γκαντεμιάζουν και στην επόμενη ζωή του.
Τι θα άλλαζε αν οι όμιλοι δεν διαμορφώνονταν έτσι; Με μία πρόχειρη ματιά, θα είχαμε δύο γκρουπ, με τρανά φαβορί και τρανά αουτσάιντερ. Ισως (με μεγάλο ποσοστό πιθανοτήτων) και δύο ταχυτήτων. Γκρουπ, όπου οι τέσσερις θέσεις θα ήταν μάλλον καπαρωμένες και το ενδιαφέρον θα περιοριζόταν στην τελική κατάταξη. Τώρα; Πράγματι, στον όμιλο των ελληνικών ομάδων, υπάρχουν και πάλι φαβορί, αλλά τόση ατμόσφαιρα συγκεντρωμένη, τόσος ανταγωνισμός, τέτοια συναπαντήματα, που καρφί δεν του καίγεται αν κάποιες ομάδες (όπως ενδεχομένως το Μιλάνο ή η Μάλαγα, ίσως και η Λαμποράλ) μείνουν από νωρίς εκτός νυμφώνος. Who cares, όπως θα αναρωτιόταν και μία ψυχή! Οσο για τον άλλο όμιλο, η δυναμικότητα των αντιπάλων δίνει ελπίδα και προσδοκία ακόμα και για την εμφάνιση μίας ομάδας (ίσως και περισσότερων) Σταχτοπούτας στα προημιτελικά Από χώρες που το μπάσκετ έχει τεράστια ανάγκη (Σερβία, ή Γερμανία, ή Λιθουανία). Ξέρετε κάτι καλύτερο;
Επί της ουσίας αγαπητοί φίλοι, ας μη γελιόμαστε: Οι καλύτερες ομάδες είτε με τον εύκολο, είτε με τον δύσκολο τρόπο, θα βρεθούν στα προημιτελικά και στο Φάιναλ Φορ. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις στο μπάσκετ που ο ισχυρός αποκλείεται σε μία σειρά τριών αγώνων. Ο Μπερτομέου ξέρει ότι στο Φάιναλ Φορ το ενδιαφέρον θα είναι έντονο. Αυτό το σύστημα και η ...κέντα της δημιουργίας του ελληνικού ομίλου τον κάνει να πανηγυρίζει με τις γροθιές ψηλά. Διότι το μπάσκετ τους επόμενους τρεις μήνες θα απογειωθεί. Τηλεοπτικά, ενημερωτικά, διαφημιστικά, εμπορικά! Οσο κι αν κάποιους ενοχλεί, αυτός είναι ο προορισμός του. Η ...απογείωση σε αυτούς τους τομείς. Οσο γίνεται περισσότερα ματς μεταξύ κορυφαίων ομάδων. Οσο γίνεται περισσότερες κόντρες, συζητήσεις, ενδιαφέρον, πρωτοσέλιδα, γεμάτες εξέδρες.
Αν ξεφύγουμε λίγο από την μιζέρια που μας διακατέχει, θα αντιληφθούμε ότι η τύχη έπαιξε κακό παιχνίδι στις ελληνικές ομάδες, αλλά χαϊδεύει την πλάτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ και του προσφέρει απλόχερα μία ευκαιρία να την εκμεταλλευτεί. Από τις 2 Ιανουαρίου μέχρι και το τέλος Μαρτίου, η Ευρώπη θα ασχοληθεί περισσότερο με το μπάσκετ. Ποιος μπορεί να στεναχωριέται μπροστά σε μία τέτοια εικόνα;
Υ.Γ. Το σύστημα διεξαγωγής είναι άδικο για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός (επί παραδείγματι) που τελείωσε με 10-0 αλλά η πρωτιά δεν του προσφέρει κανένα ουσιαστικό κέρδος. Ωστόσο, αν υπάρχει κάτι καλύτερο ευχαρίστως να το ακούσω.
Υ.Γ. 2 Είναι απλό να υποστηρίζει κανείς ότι ο Μπερτομέου τα έκανε μαντάρα. Διαφωνώ! Αφενός γιατί στο ομολογουμένως άδικο σύστημα, δεν βρίσκω πρόχειρο κάποιο αντίδοτο κι αφετέρου, αυτή η μορφή του Τοπ 16 είναι πολύ γοητευτική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Είναι γεγονός πάντως ότι αποδυναμώνει πολύ τη σημασία της πρώτης φάσης.
Υ.Γ.3 Σκεφτείτε ότι στην επόμενη φάση ίσως τα πράγματα να είναι πιο εύκολα για τις ομάδες που θα περάσουν από τον όμιλο των Ελληνικών ομάδων.
Υ.Γ.4 Μην ξεχνάτε κάτι: Στο μπάσκετ, οι καλύτερες ομάδες κερδίζουν πάντα και ιδιαίτερα σε σειρά αγώνων. Αν μία ελληνική ομάδα μείνει εκτός σημαίνει ότι δε θα έπρεπε να προκριθεί. Αν δεν αποκτήσει το πλεονέκτημα έδρας, ας πάει να σπάσει του αντιπάλου. Μιλάμε για τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, κι όχι φτωχούς συγγενείς.
Χάνει τίποτα η Ευρωλίγκα με τον όμιλο που δημιουργήθηκε; Προσωπικά πιστεύω πως δε χάνει απολύτως τίποτα και κερδίζει πολλά. Πάρα πολλά. Αυτό βέβαια είναι πιθανό να το αντιληφθεί κάποιος ο οποίος αν αναγνωρίζει ότι το παιχνίδι είναι πάνω απ'όλα. Από ομάδες, από σύμβολα, από φανέλες και χρώματα. Για όλους τους υπόλοιπους, η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει και τα αναθέματα προς τον Μπερτομέου, του αρκούν για να τον γκαντεμιάζουν και στην επόμενη ζωή του.
Τι θα άλλαζε αν οι όμιλοι δεν διαμορφώνονταν έτσι; Με μία πρόχειρη ματιά, θα είχαμε δύο γκρουπ, με τρανά φαβορί και τρανά αουτσάιντερ. Ισως (με μεγάλο ποσοστό πιθανοτήτων) και δύο ταχυτήτων. Γκρουπ, όπου οι τέσσερις θέσεις θα ήταν μάλλον καπαρωμένες και το ενδιαφέρον θα περιοριζόταν στην τελική κατάταξη. Τώρα; Πράγματι, στον όμιλο των ελληνικών ομάδων, υπάρχουν και πάλι φαβορί, αλλά τόση ατμόσφαιρα συγκεντρωμένη, τόσος ανταγωνισμός, τέτοια συναπαντήματα, που καρφί δεν του καίγεται αν κάποιες ομάδες (όπως ενδεχομένως το Μιλάνο ή η Μάλαγα, ίσως και η Λαμποράλ) μείνουν από νωρίς εκτός νυμφώνος. Who cares, όπως θα αναρωτιόταν και μία ψυχή! Οσο για τον άλλο όμιλο, η δυναμικότητα των αντιπάλων δίνει ελπίδα και προσδοκία ακόμα και για την εμφάνιση μίας ομάδας (ίσως και περισσότερων) Σταχτοπούτας στα προημιτελικά Από χώρες που το μπάσκετ έχει τεράστια ανάγκη (Σερβία, ή Γερμανία, ή Λιθουανία). Ξέρετε κάτι καλύτερο;
Επί της ουσίας αγαπητοί φίλοι, ας μη γελιόμαστε: Οι καλύτερες ομάδες είτε με τον εύκολο, είτε με τον δύσκολο τρόπο, θα βρεθούν στα προημιτελικά και στο Φάιναλ Φορ. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις στο μπάσκετ που ο ισχυρός αποκλείεται σε μία σειρά τριών αγώνων. Ο Μπερτομέου ξέρει ότι στο Φάιναλ Φορ το ενδιαφέρον θα είναι έντονο. Αυτό το σύστημα και η ...κέντα της δημιουργίας του ελληνικού ομίλου τον κάνει να πανηγυρίζει με τις γροθιές ψηλά. Διότι το μπάσκετ τους επόμενους τρεις μήνες θα απογειωθεί. Τηλεοπτικά, ενημερωτικά, διαφημιστικά, εμπορικά! Οσο κι αν κάποιους ενοχλεί, αυτός είναι ο προορισμός του. Η ...απογείωση σε αυτούς τους τομείς. Οσο γίνεται περισσότερα ματς μεταξύ κορυφαίων ομάδων. Οσο γίνεται περισσότερες κόντρες, συζητήσεις, ενδιαφέρον, πρωτοσέλιδα, γεμάτες εξέδρες.
Αν ξεφύγουμε λίγο από την μιζέρια που μας διακατέχει, θα αντιληφθούμε ότι η τύχη έπαιξε κακό παιχνίδι στις ελληνικές ομάδες, αλλά χαϊδεύει την πλάτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ και του προσφέρει απλόχερα μία ευκαιρία να την εκμεταλλευτεί. Από τις 2 Ιανουαρίου μέχρι και το τέλος Μαρτίου, η Ευρώπη θα ασχοληθεί περισσότερο με το μπάσκετ. Ποιος μπορεί να στεναχωριέται μπροστά σε μία τέτοια εικόνα;
Υ.Γ. Το σύστημα διεξαγωγής είναι άδικο για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός (επί παραδείγματι) που τελείωσε με 10-0 αλλά η πρωτιά δεν του προσφέρει κανένα ουσιαστικό κέρδος. Ωστόσο, αν υπάρχει κάτι καλύτερο ευχαρίστως να το ακούσω.
Υ.Γ. 2 Είναι απλό να υποστηρίζει κανείς ότι ο Μπερτομέου τα έκανε μαντάρα. Διαφωνώ! Αφενός γιατί στο ομολογουμένως άδικο σύστημα, δεν βρίσκω πρόχειρο κάποιο αντίδοτο κι αφετέρου, αυτή η μορφή του Τοπ 16 είναι πολύ γοητευτική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Είναι γεγονός πάντως ότι αποδυναμώνει πολύ τη σημασία της πρώτης φάσης.
Υ.Γ.3 Σκεφτείτε ότι στην επόμενη φάση ίσως τα πράγματα να είναι πιο εύκολα για τις ομάδες που θα περάσουν από τον όμιλο των Ελληνικών ομάδων.
Υ.Γ.4 Μην ξεχνάτε κάτι: Στο μπάσκετ, οι καλύτερες ομάδες κερδίζουν πάντα και ιδιαίτερα σε σειρά αγώνων. Αν μία ελληνική ομάδα μείνει εκτός σημαίνει ότι δε θα έπρεπε να προκριθεί. Αν δεν αποκτήσει το πλεονέκτημα έδρας, ας πάει να σπάσει του αντιπάλου. Μιλάμε για τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, κι όχι φτωχούς συγγενείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου