Τι ήταν ο Αμπέιντ πέρυσι, που τον έφερε ο Νταμπίζας, μεγάλη η χάρη του; Τίποτα. Ενας 20άρης που δεν μπορούσε να παίξει στην πρώτη ομάδα της Νιούκασλ. Ενας από τους πολλούς, δηλαδή, που πάνε με όνειρα σε μια μεσαία ομάδα της Πρέμιερσιπ και αν δεν πιάσουν να παίξουν με τους βασικούς, έπειτα από 1-2 χρόνια φεύγουν και γυρνάνε τον κόσμο.
Ηρθε, λοιπόν, στην Πανάθα, έβγαλε μια καλή χρονιά, πήρε την κούπα, πήρε τα μπράβο και την επιθυμία της ομάδας να παρατείνει τον δανεισμό του, αλλά το καλύτερο, πήρε την ευκαιρία να παίξει ξανά στην πρώτη ομάδα της Νιούκασλ. Και όπως φαίνεται, το παλικάρι μια χαρά τα πάει και θα μείνει στην Αγγλία.
Και ναι μεν οι παθαναϊκοί μπήκαν στον κόπο να ψάχνουν για άλλον δανεικό, αλλά τη μισή και βάλε δουλειά την έκαναν με τον Αμπέιντ. Διότι και οι ομάδες και οι παίκτες είδαν πως μπορούν να εμπιστευτούν τον βάζελο, να του δώσουν δηλαδή στο τσάμπα έναν παίκτη και να τους τον επιστρέψει καλύτερο και έτοιμο γι’ αυτούς.
Κάτι μου λέει λοιπόν ότι αυτός ο Μπουί μπορεί να βγει και καλύτερος από τον Αμπέιντ. Πάντα υπάρχει ένα ρίσκο, αλλά εδώ φαίνεται ότι η δουλειά του Νταμπίζα και του Αναστασίου πάει ρολόι.
ΤΗΝ ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ του Παναθηναϊκού για Αμπέιντ, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr
Όταν πρωτομπήκα στη δουλειά ήταν επόμενο να έρθω σε επαφή με προέδρους μικρών ομάδων. Όχι με τους μεγαλοπροέδρους, τους λεφτάδες. Και από τα φτωχαδάκια πήρα ένα μάθημα. “Όταν δεν έχεις φράγκα και θέλεις να κυκλοφορείς στο πρωτάθλημα της Α' εθνικής γίνεσαι αναπόφευκτα πονηρός. Ψάχνεσαι. Τι κόλπα θα στήσεις στο νόμιμο και στο πονηρό, προκειμένου να επιβιώσεις. Διαφορετικά θα σε φάνε λάχανο τα άλλα φτωχαδάκια, που θα αποδειχθούν πιο πονηροί από εσένα».
Αυτό ήταν το μάθημα. Όποιος κρατιότανε περισσότερο στην πασαρέλα του πρωταθλήματος ήταν ο πιο αετονύχης. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ονόματα, προέδρων και ομάδων. Απίθανοι τύποι, άφραγκοι, κουμαντάρανε ομάδες ιστορικές και το παίζανε κάποιοι στην τοπική κοινωνία της περιοχής τους διότι ήταν γάτες με πέταλα στην μπάλλα.
Κάπως έτσι δίνει την εντύπωση ότι κινείται και ο Αλαφούζος στον Παναθηναϊκό. Τι να κάνει ο φουκαράς. Δεν υπάρχει μία στο ταμείο της ΠΑΕ από τη μια και από την άλλη κουβαλάει στις πλάτες του κοτζάμ Παναθηναϊκό. Και δεν μπορείς να πεις ότι φταίει ο καναλάρχης όταν παρέλαβε καμένη γη στον Παναθηναϊκό.
Ψάχνεται, λοιπόν, ο Αλαφού πως να καβατζάρει κανέναν παικτάκο χωρίς να πληρώσει. Γίνεται, ρε; Όλα γίνονται. Και το πιο απίθανο αν το μαγειρέψεις με συνταγή που πιάνει κορόιδο τον άλλον. Πιάσε την περίπτωση του Αμπέιντ. Η επιτυχία του Παναθηναϊκού, ακόμα κι αν τελικά χάσει τον δανεικό Αλγερινό. Να μη σου πω ότι το γκραν σουξέ για τους Νταμπίζα, Αναστασίου θα είναι η Νιουκάστλ να τον κρατήσει σ' αυτή τη δόση τον Αμπέιντ. Θα αποδειχθεί ότι ο Παναθηναϊκός αξίζει σα μαγαζί να παρκάρουν σ’ αυτόν παίκτες άλλες ομάδες.
Ποιος ήταν ο Αμπέιντ, ο 20χρονος, που βρέθηκε πέρυσι στον Παναθηναϊκό, λόγω Νταμπίζα, μεγάλη η χάρη του; Ο κανένας. Κάποιος από τους δεκάδες με το όνειρο να πιάσουν στην Αγγλία ακόμα και σε μικρομεσαία ομάδα όπως η Νιουκάστλ.
Παίρνει κούπα ο Παναθηναϊκός και μπράβο ο Αμπέιντ, που από άσημος προκαλεί το ενδιαφέρον, πρώτα απ' όλα της ομάδας του στην Αγγλία. Τι σημαίνει αυτό; Πως η ελληνική ομάδα δίνει εξετάσεις στην Ευρώπη ότι είμαι ένα αξιόπιστο “Πανδοχείον”. Μου δανείζετε τον παίκτη κι εγώ, το “Ποδοσφαιροπανδοχείον” σας τον επιστρέφω καλύτερον!
Παρακάτω. Αυτό που λέγαμε με τα φτωχαδάκια. Σα “φτωχαδάκι” και ο Αλαφούζος έφθασε να παρουσιάσει πρόταση στην ιδιοκτήτρια ομάδα την εξής ευκαιρία: “Δώστε μου τον παίκτη, να “ανατραφεί” κι άλλο στον Παναθηναϊκό, κι όταν πουληθεί το 50% για πάρτη σας. Η “πονηράδα”. Λέει ότι δίνει, αλλά στην ουσία ζητάει τη μισή αξία του παίκτη που δεν είναι δικός του.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου