Τι πάει να πει τύχη μέσα σε τέτοια "διαβολοπαρέα"; Όταν ο ένας είναι καλύτερος, ισχυρότερος, δυνατότερος, εμπειρότερος, πλουσιότερος του άλλου;
Όταν το ποδοσφαιρικό ραντεβού έχει προσκεκλημένη την ευρωπαϊκή αφρόκρεμα, αλλά και την πιο φορμαρισμένη, βάση των πρόσφατων επιδόσεων των ομάδων στα πρωταθλήματα τους.
Αν δεν σου πέσει ο ένας, θα σου πέσει ο άλλος. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη θα πας, θες δε θες.
Ο Ολυμπιακός όπως και πέρυσι με την Π.Σ.Ζ., όπως συμβαίνει συνήθως τα τελευταία χρόνια με τις συχνές συναντήσεις του με την Άρσεναλ ή όταν έτυχε η Ντόρτμουντ, δεν πέφτει πάνω σε... τρομακτικές χρωματικές στολές του γκρουπ των πανίσχυρων.
Δεν του "διαλέγει" η κληρωτίδα μια Ρεάλ, μια Μπάρτσα, μια Μπάγερν και Τσέλσι ή Μαν. Σίτι θα προσθέσως επίσης, βρε παιδί μου.
Από δαύτες τις "πριγκηπέσσες", που... κάνεις το σταυρό σου στην αναγγελία των ονομάτων σου και καλό είναι να προσευχηθείς πολλές φορές προτού μπεις στο Μπερναμπέου, το Καμπ Νου ή στο αεροπλάνο για το ταξίδι στο Μόναχο, το Λονδίνο, το Μάντσεστερ.
Εκείνα τα ματς, ξέρετε, που όσο κι αν λες και θες (και πιθανά να το καταφέρεις) να τα παλέψεις, θα μοχθήσεις μεν, θα... πέσεις υπέρ πίστεως δε με μαθηματική ακρίβεια.
Παρόλα αυτά κάθε πέρσι και καλύτερα. Ώσπου να προκύψει η Μάλμε από το 4ο γκρουπ δυναμικότητας, είχαν... πέσει τα αυτιά με Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους.
Η δεύτερη της ισπανικής πρωτεύουσας, αυτή που φέρνει... αηδία στον Real Madrid, Μίτσελ, λόγω της αντιπαλότητας των δύο ξένων της ίδιας πόλης όπου ανατράφηκε και μεγαλούργησε ποδοσφαιρικά - κι όλο αυτό το story θα επιφέρει νομίζω έναν άλφα φανατισμό στις δύο πλευρές κι ας φορούν φανέλα με ερυθρόλευκες ρίγες - δεν σου φέρνει... ανατριχίλα τρόμου, αλλά πώς να το ξεχάσουμε ότι είναι η νέα πρωταθλήτρια στην Primera;
Η δύναμη που (ξανά)ανέτειλε μέσα από τη βαριά ιστορία της και έχει στριμωχτεί με θράσος ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ.
Είναι η φιναλίστ του Champions League. Ένας διψασμένος για τρόπαια σύλλογος, που του άνοιξε πολύ η όρεξη από την περσινή σεζόν.
Τη θριαμβευτική έτσι κι αλλιώς για τον Σιμεόνε και τους πολύ καλούς παίκτες του.
Η κρίσιμη τριάδα αγώνων
Η Ατλέτικο Μαδρίτης είναι ομάδα που σε "σκοτώνει" προτού το... πάρεις χαμπάρι. Είναι "μανούλα" στο να σε παρασύρει ύπουλα σε φρούδες ελπίδες απέναντι της...
Γεμίζει το γήπεδο με ένα αφοπλιστικό σύνολο, που παραέχει κοντά τις γραμμές του - κάτι που σου κάνει τη ζωή ακόμα δυσκολότερη - και που ξέρει να αμύνεται μαζικά και να επιτίθεται κατά κύματα.
Δεν το συζητάμε ότι η Παρί είχε πιο τρανταχτούς σταρ της μπάλας πέρυσι στη σύνθεση της, αλλά η "Ατλέτι" συνδυαστικά κουβαλάει περισσότερα προτερήματα.
Η Γιουβέντους έχει το όνομα, το τεράστιο όνομα, την αφοπλιστική αίγλη, μια ασπρόμαυρη φανέλα που το βάρος της θέλει... πλάστιγγα και όχι ζυγαριά για να μετρηθεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συνοδεύεται με την αγωνιστική χάρη του παρελθόντος.
Δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά για την "Κυρία" ει μη μόνο ότι - και το πιστεύω αυτό - οι Ερυθρόλευκοι θα βουν τους Μπιανκονέρι σε μια εποχή που δεν είναι η κορυφαία τους (εκτός πια κι αν αίφνης ο Αλέγκρι ξορκίσει το "φάντασμα" του Κόντε σε χρόνο ρεκόρ και κάνει... παπάδες με ένα ρόστερ που δεν σε καθηλώνει όπως το διαβάζεις), που η πυξίδα τους είναι υπό αμφισβήτηση και πολλή περιέργεια για το πού θα οδηγήσει την πλεύση τους στο άμεσο μέλλον και αν δεν τους υπολογίσουν παραπάνω από όσο απαιτείται και χρειάζεται πραγματικά, έχουν ευκαιρία εκδίκησης για τα δύο χουνέρια του παρελθόντος.
Στα σίγουρα πάντως και η "2η ισχυρή" στον όμιλο των πρωταθλητών Ελλάδας είναι ανώτερη από την Μπενφίκα που "ψώνισαν" από το ίδιο γκρουπ πέρσι τέτοια περίοδο.
Εκείνη που πρέπει να της δώσει παραπάνω σημασία ο Ολυμπιακός και να μην την πάρει αψήφιστα - που δεν πρόκειται να συμβεί, ο Μίτσελ δεν είναι ... "Αμερικανάκι" - είναι η Μάλμε.
Καμία διαφωνία με τον προπονητή, που απευχόταν να έπεφτε ο ΑΠΟΕΛ ή η Ρόμα π.χ., την οποία εκ των πραγμάτων απέφευγαν οι Ερυθρόλευκοι αφού υπήρχε ήδη η Γιούβε στον όμιλο.
Ωστόσο την ομάδα που είναι αουτσάιντερ στην 4άδα - γιατί αυτό είναι η Μάλμε - και δεν έχει τίποτα να χάσει, που μπαίνει εν ολίγοις χωρίς άγχος, για ό,τι ήθελε προκύψει, που έχει πολύ και πολλά νέα παιδιά-"τρεχαντήρια", πρέπει να της δώσεις παραπάνω σημασία από αυτή που "φωνάζουν" οι γενικές και ειδικές συστάσεις της.
Με δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός είναι (πάλι) μια νέα ομάδα, με κάπου 20 μεταγραφές (μ' αυτές που ακολουθούν) και ψάχνει χημεία και ευρυθμία στο γήπεδο, όπως ήρθε το πρόγραμμα, παραπάνω από το μισό της πρόκρισης θα παιχθεί στον 1ο γύρο.
Στα πρώτα τρία ματς. Με Ατλέτικο και Γουβέντους στο Φάληρο, τους Σουηδούς επί σκανδιναβικού εδάφους.
Ο πρόεδρος σωστά είπε ότι του Ολυμπιακού του "πάνε" τα δύσκολα, γιατί είναι μαθημένος πια σ' αυτά. Από την περίοδο της προετοιμασίας του...
- ΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ προορισμοί των Ροναλντίνιο και Ρομπίνιο στους επόμενους σταθμούς της καριέρας τους, συντιστούν την πιο τρανή επιβεβαίωση της πρόθεσης της διοίκησης να κάνει όλα τα "γούστα" του Μίτσελ. Στηρίζοντας και υποστηρίζοντας το έργο του Ισπανού τεχνικού, επικροτώντας το στο σύνολο του.
Αν οι δύο Βραζιλιάνοι πήγαιναν στα Εμιράτα και όχι στις Ινδίες (Ρόνι) ή πίσω στην πατρίδα (Ρομπίνιο) θα ήταν προφανές ότι ο Ολυμπιακός δεν γινόταν να τους διεκδικήσει.
Τώρα προκύπτει ευθαρσώς ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του, μπορεί να ήθελαν μια τέτοια σεισμική υποδοχή αεροδρομίου για τον κόσμο, σεβάστηκαν όμως σε απόλυτο βαθμό την επιθυμία του προπονητή να διατηρεί μια ευθεία γραμμή ισορροπιών στα αποδυτήρια του και να συνθέτει μια ομάδα που θα στηρίζεται στους πολλούς και όχι να "γέρνει" προς ένα πρόσωπο στην 11άδα.
Αλλά και παραέξω από τις επανορθωτικές γραμμές...
- Η ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Αφελάι στην Εθνική Ολλανδίας είναι επίσης επιβεβαίωση ότι ο Ολυμπιακός βάζει "εκτοξευτήρα" στις μετοχές εκείνων που φορούν τη φανέλα του!
- ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ μεγάλο φετινό στοίχημα του Ολυμπιακού και του Μίτσελ αποκαλύπτεται το Σάββατο στο Αγρίνιο: Ντουρμάζ...
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου