Ξεκίνα καλά ή πλήρωσε το τίμημα
Κάθε προπονητής που κυνηγάει τίτλο θα σου πει ότι δεν μπορείς να πάρεις Πρωτάθλημα τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο, αλλά η ιστορία σίγουρα δείχνει ότι οι σπόροι του υποβιβασμού φυτρώνουν όταν ο ήλιος είναι ζεστός και τα γήπεδα... παρθένα. Η Κάρντιφ έχασε το πρώτο της ματς πέρυσι, ενώ η Νόριτς έφερε ισοπαλία. Από τις τρεις ομάδες που τελικά έπεσαν, μόνο η Φούλαμ ξεκίνησε με νίκη, την μία από τις τέσσερις που έκανε μέχρι να φύγει ο Άγιος Βασίλης μετά την Πρωτοχρονιά.Πριν δύο χρόνια, η ΚΠΡ ξεκίνησε την Πρέμιερ Λιγκ με ένα ταπεινωτικό 5-0 από τη Σουόνσι και ποτέ δεν επανήλθε. Το ίδιο και η Γουίγκαν, που έχασε με 2-0 στο DW Stadium. Κάντε τη σύγκριση με τη Χαλ, που νίκησε τρία και έφερε ισοπαλία σε ένα από τα πρώτα έξι περσινά ματς της και δεν ξανακοίταξε πίσω.
Η Κρίσταλ Πάλας έκανε τη διαφορά, ξεκινώντας άσχημα και ολοκλήρωσε τη χρονιά με την ατμομηχανή του Τόνι Πούλις, αλλά κάποιες νίκες νωρίς στη χρονιά μπορούν να κάνον θαύματα για τη Μπέρνλι, τη Λέστερ και την ΚΠΡ, αν θέλουν να μείνουν στην κατηγορία. Δυστυχώς για τις «Αλεπούδες», το πρόγραμμα τους είναι δύσκολο...
Πνευματική και σωματική φρεσκάδα
Η Premier League δεν είναι μόνο το πιο απαιτητικό πρωτάθλημα του κόσμου από σωματική πλευρά. Μπορεί να σε εξαντλήσει και πνευματικά. Όταν η Γουέστ Μπρομ ήταν στον πάτο της βαθμολογίας τα Χριστούγεννα του 2004 έδειχνε καταδικασμένη. Και όταν ήταν ακόμα στη ζώνη του υποβιβασμού τον Απρίλιο, δεν υπήρχε και πολλή αισιοδοξία στους οπαδούς των Μπάγκις. Ο Μπράιν Ρόμπσον έκανε διάνα.
ADVERTISEMENT
Η Γουέστ Μπρομ κατάφερε να σωθεί την τελευταία μέρα, αποδεικνύοντας ότι ο ψυχολογικός παράγοντας, μπορεί να επηρεάσει όσο και η κόπωση σε μια σεζόν 38 αγώνων.
Άλλαξε προπονητή αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά
Πιθανόν δεν είναι αυτό που ο Χάρι Ρέντναπ, ο Νάιτζελ Πίρσον και ο Γκάρι Μονκ θέλουν να ακούσουν, αλλά όπως απέδειξαν η Σάντερλαντ και η Κρίσταλ Πάλας πέρυσι, το να αλλάξεις τον άνθρωπο στον πάγκο μπορεί να βελτιώσει τα πράγματα στον αγωνιστικό χώρο. Και οι δύο σύλλογοι έδειχναν σίγουρες για υποβιβασμό πριν αναλάβουν οι Πούλις και Πογιέτ και παρότι υπήρχαν κάποιες λακκούβες στο δρόμο για την παραμονή και οι δύο στο τέλος τα κατάφεραν.Αλλά δεν το λέμε μόνο εμείς, συμφωνούν και οι ειδικοί. Την άνοιξη, το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ δημοσίευσε μια μελέτη, χρησιμοποιώντας πληροφορίες δεκαετίας για τη σχέση απόδοσης με την αλλαγή προπονητή. Και παρότι βρήκαν ότι οι ομάδες από τη μέση της βαθμολογίας και πάνω που άλλαξαν τεχνικό είδαν μικρή διαφορά, αυτές που πάλευαν για τον υποβιβασμό ανακάλυψαν ότι η αλλαγή στον πάγκο συνήθως αποδίδει.
«Τα βασικά ευρήματα της έρευνας ήταν ότι η αλλαγή προπονητή οδηγεί στη βελτίωση του μ.ο των βαθμών ανά ματς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σίγουρα θα υπάρξει και βελτίωση στη θέση που θα τερματίσει η ομάδα», τονίζει ο επικεφαλής Δρ. Στιούαρτ Φλιντ. «Η ανάλυση αποκάλυψε ότι όταν εξετάζουμε την τελική θέση, οι σύλλογοι στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας βελτιώθηκαν, ενώ αυτοί στις υψηλές όχι».
Παρόλα αυτά, το FFT καταλαβαίνει ότι κάποιοι οπαδοί της Φούλαμ (τρεις προπονητές πέρυσι), της Κάρντιφ (δύο) και της Γουέστ Μπρομ (δύο) ίσως δεν συμφωνούν...
Νίκησε εκτός έδρας. Ή τουλάχιστον προσπάθησε
Το να μαζεύεις εντός έδρας πόντους είναι πάντα καλό, αλλά αν είσαι εντελώς άχρηστος εκτός έδρας, τότε είσαι και τελείως καταραμένος. Απλά δείτε την προηγούμενη χρονιά. Η Νόριτς έχασε τόσα ματς στο Κάροου Ρόουντ, όσα η Γιουνάιτεντ στο Ολντ Τράφορντ, αλλά έπεσε επειδή γύρισε σπίτι με άδεια χέρια στα 14 από τα 19 εκτός έδρας της.Αλλά δεν είναι μόνοι. Κάτι ανάλογο έγινε το 2013/14 όταν η Γουίγκαν, η Ρέντινγκ και η ΚΠΡ πέτυχαν μαζί εννιά εκτός έδρας νίκες σε όλη τη σεζόν. Η Ρέντινγκ ήταν η χειρότερη, χάνοντας 15 παιχνίδια και παίρνοντας μόνο 8 από τους 57 διαθέσιμους πόντους.
Ο μόνος σύλλογος που πήγε κόντρα σε αυτό ήταν η Φούλαμ, που απέφυγε τον υποβιβασμό παρότι δεν νίκησε ούτε ένα εκτός έδρας ματς από τις 9 Σεπτεμβρίου του 2006 μέχρι τις 12 Απριλίου του 2008. Ο Μπράιαν ΜακΜπράιντ τελικά βοήθησε να τερματιστεί αυτή η κατάρα με το 2-1 στη Ρέντινγκ.
«Ήταν παράξενο», λέει στο FourFourTwo ο Αμερικανός επιθετικός. «Στο τέλος ήταν περισσότερο από όλα ψυχολογικό. Ο μόνος λόγος που μείναμε στην κατηγορία αυτές τις σεζόν ήταν το εντός έδρας ρεκόρ μας, επειδή στο Κρέιβεν Κότατζ αισθανόμασταν ότι μπορούμε να κερδίσουμε τον καθένα». Λειτούργησε για τη Φούλαμ τότε, αλλά τα άσχημα εκτός έδρας σερί μπορούν να φέρουν επιπλέον πίεση στα εντός.
Όλα έχουν να κάνουν με τη δίψα
Ρωτήστε τους περισσότερους οπαδούς της Κρίσταλ Πάλας τι θυμούνται περισσότερο από την περσινή χρονιά τους στη μεγάλη κατηγορία και θα σου πουν ότι δεν ήταν τα σάντουιτς με γαρίδες,αλλά το μαχητικό πνεύμα που εμφύσησε ο Πούλις και το υιοθέτησαν παίκτες όπως ο Τζόελ Γουόρντ.Η ικανότητα και η ισορροπία στους λογαριασμούς σε οδηγεί μέχρι ένα σημείο στο αγγλικό ποδόσφαιρο - όλοι θυμόμαστε την ΚΠΡ πριν από δύο χρόνια - αλλά όπως έχουν δείξει η Πάλας και πιο παλιά η Στόουκ, οι υποτιμημένες αξίες του θάρρους, του ατσαλώματος και της οργάνωσης μπορούν να κάνουν τη δουλειά όπως παλιά.
Ο Λι Κάτερμολ, για παράδειγμα, ήταν κεντρικό πρόσωπο στην προσπάθεια σωτηρίας της Σάντερλαντ, ενώ από όλους τους ταλαντούχους παίκτες της περσινής Σαουθάμπτον, ήταν η ικανότητα το Σνάιντερλιν που έδινε στους «Άγιους» την κατοχή. Ίσως από πλευράς θεάματος δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά όταν έρχεται η δύσκολο στιγμή που πρέπει να σηκώσεις μανίκια και να κυνηγήσεις τη σωτηρία, είναι το είδος των παικτών που θέλεις στην ομάδα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου