Η διάταξη, το πρώτο ημίχρονο και η άμυνα
Το σύστημα 3-5-2 (ή 5-3-2) που δοκίμασε ο τεχνικός του Παναθηναϊκού στο πρώτο μέρος του αγώνα δεν… τσούλησε. Ούτε αμυντικά, ούτε επιθετικά. Αν και με τρεις στόπερ, το πρώτο γκολ της Ένωσης προήλθε από κενό μέσα στην καρδιά της άμυνας, κάτι που… θεωρητικά είναι ανεπίτρεπτο όταν παίζεις με τόσους αμυντικούς.
Βέβαια το γεγονός πως οι πράσινοι δεν έχουν δοκιμάσει ξανά την εν λόγω διάταξη, έφερε δυσλειτουργία και στις υπόλοιπες γραμμές. Το δίδυμο Μπούι-Λαγός δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα στο δημιουργικό κομμάτι, ενώ και η τριπλέτα μπροστά (Ντίνας, Κλωναρίδης, Πέτριτς) αν και έδειξε διάθεση, αν και υπήρχε κινητικότητα, εντούτοις δεν έφερε σοβαρές απειλές. Άλλωστε και το δοκάρι του Ρισβάνη ήταν από στημένη φάση.
Η… γενική σούμα έφερε τρία γκολ παθητικό. Έφερε εκ νέου στην επιφάνεια το πρόβλημα που «ταλαιπωρεί» γενικά φέτος τον Παναθηναϊκό και είναι η αμυντική του λειτουργία. Όταν, δε, από αυτά τα τέρματα, τα δύο έχουν προέλθει από κενά και από λάθος τοποθετήσεις, τότε το πρόβλημα γίνεται αυτόματα πιο έντονο.
Νίνης… όπως τότε
Αν μη τι άλλο, το χθεσινό φιλικό ήταν σημαντικό και λόγω Νίνη. Τι έδειξε ο άσος του Παναθηναϊκού στην επανεμφάνισή του με τα πράσινα; ΔΙΨΑ για να αποδείξει πως είναι… εδώ! Κι αυτό είναι το βασικό. Έδειξε πως θέλει να επανέλθει στην ελίτ, πως θέλει να αφήσει πίσω τα τελευταία χρόνια και να διαψεύσει όσους τον θεωρούν «τελειωμένο». Ως αριστερός εσωτερικός μέσος επιβεβαίωσε πως το… τόπι το γνωρίζει, έβλεπε γήπεδο, σήκωνε το κεφάλι με αποφασιστικότητα και μοίραζε παιχνίδι. Συνδυάστηκε καλά με τον Νάνο, έδειξε να… κολλάει με τον Μπεργκ και οι μπαλιές του ήταν σε μεγάλο βαθμό αλάνθαστες. Κι αν βρει ρυθμό -λόγω της μεγάλης του απραξίας- και συνεχίσει στο ίδιο τέμπο, τότε έχει όλα τα φόντα να «αναγεννηθεί».
Η σουηδική παροικία
Το ποιος είναι ο Μπεργκ το ξέρουμε. Κι έστω αν ακόμα δεν έχει βρει ρυθμό μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, απέδειξε και κόντρα στην ΑΕΚ την κλάση του. Ασίστ σε γκολ, δοκάρι, γκολ που δεν μέτρησε ως οφσάιντ και τουλάχιστον 1-2 φάσεις ακόμα για να βρει δίχτυα… Ο Μπαϊράμι ήταν εκ νέου η ευχάριστη έκπληξη. Παίζοντας σε ελεύθερο ρόλο, κινούμενος δεξιά κι αριστερά, ο Σουηδός εξτρέμ ήταν πολύ κινητικός, είχε τρεξίματα, είχε καλές μεταβιβάσεις και εμπνεύσεις και καλείται απλώς να βρει διάρκεια. Άλλωστε κατά καιρούς όταν παίρνει χρόνο συμμετοχής, δείχνει πως μπορεί… Ο τρίτος της «παρέας», ο Μπερίσα είναι ακόμα ένας λόγος για χαμόγελα. Σκόραρε, πίεζε ψηλά και παρά το ότι δεν έχει παίξει με την πρώτη ομάδα, έστειλε… μήνυμα στον Αναστασίου πως θέλει και μπορεί να προσφέρει. Και προφανώς ο Έλληνας κόουτς βλέπει τελευταία κάποια πράγματα για να τον πάρει μαζί του στο φιλικό.
Μισοάδειο ή μισογέματο;
Έβαλε δύο γκολ, αλλά θα μπορούσε εύκολα να ‘χε βάλει… πέντε. Οπότε είναι το πώς θα διαβάσει ο καθένας το εν λόγω στοιχείο. Σαφώς υπήρξε αναποτελεσματικότητα, καθώς δημιουργήθηκαν φάσεις (κυρίως στο πρώτο 20λεπτο του δεύτερου μέρους με ασφυκτική πίεση στην ΑΕΚ), αλλά δεν μετουσιώθηκαν όλες σε τέρματα. Απ’ την άλλη, όμως, σε ένα φιλικό, με πολλά νέα πρόσωπα που δεν έχουν παίξει μεταξύ τους, το να βάζεις δύο γκολ, να ‘χεις ισάριθμα δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες δείχνει πως η επιθετική ανάπτυξη είναι σε καλά επίπεδα!
Κατεύθυνση στην άμυνα
Θεατές δεν υπήρχαν, οπότε και η οποιαδήποτε φωνή ακουγόταν… καμπάνα. Στο πρώτο μέρος δεν υπήρξαν τέτοιες πάντως. Στο δεύτερο… αρκετές. Τόσο ο Μέντες που έπαιξε ως στόπερ, όσο και ο Στιλ έδιναν κατευθύνσεις στους συμπαίκτες τους, καθοδηγούσαν την άμυνα και «έσπρωχναν» και τους υπόλοιπους στο ρυθμό τους.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου