Η αλήθεια είναι ότι ακόμη ανήκω στους
αναποφάσιστους που λένε και οι δημοσκοπήσεις. Και είναι από τις
ελάχιστες φορές, πιθανόν η πρώτη, που έχουμε φτάσει πέντε μέρες πριν τις
εκλογές και δεν ξέρω τι θα ψηφίσω.
Και επειδή σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις είμαστε αρκετοί, είπα να μοιραστώ τους προβληματισμούς μου μαζί σας.
ΣΥΡΙΖΑ: Ραντεβού στα τυφλά…
Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ο ΣΥΡΙΖΑ
είναι μοναδική περίπτωση. Δεν είναι εύκολο να κάνεις παραλληλισμούς.
Καταρχάς δεν ξέρεις τι παίζει. Στην αρχή λες 4-4-2 και φουλ επίθεση.
Μετά, επίθεση μεν αλλά πιο συντηρητικά με 4-2-3-1. Μετά ακούς κάποιον να
σου λέει μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ. «Τρελός είσαι με 3 στην άμυνα θα παίξουμε
και χώρο στα πλάγια μπακ». Και στο τέλος ακούς τον προπονητή να σου
λέει «θα παίζαμε με ρόμβο». Και εκεί που λες να το πάρεις απόφαση ότι το
σύστημα δεν θα το πετύχεις, διαπιστώνεις ότι κάποιος φωστήρας τους
κατέβασε στον αγωνιστικό χώρο με 12! Ούτε τα βασικά…
Στα (δήθεν) σοβαρά τώρα…
Το κακό είναι, ότι σε αντίθεση με τους
περισσότερους, δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μου πάρει το σπίτι αν βγει.
Αλλωστε στο ενοίκιο μένω. Δεν πιστεύω ότι θα τελειώσει το γάλα στο
σούπερ μάρκετ και δεν θα έχω να ταϊσω το παιδί μου. Δεν πιστεύω ότι στις
26 Ιανουαρίου τα ΑΤΜ δεν θα έχουν ούτε ένα ευρώ μέσα. Και δεν τα
πιστεύω όλα αυτά γιατί δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την παραμικρή
πρόθεση να πάρει εκείνες τις αποφάσεις που θα δημιουργήσουν έστω και 5%
πιθανότητες να συμβούν όλα τα παραπάνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ξεκίνησε πριν καμιά
διετία με το «θα σκίσω το μνημόνιο και θα διαγράψω το χρέος» και σήμερα
προ των πυλών της εξουσίας έχουμε φτάσει στο «θα διαπραγματευτώ ως ένα
βαθμό το κούρεμα του χρέους».
Και κάτι ακόμη. Αδερφή και παλικάρι πλέον
στην εποχή μας γίνεται. Αριστερός και αυτοδύναμος είναι συνδυασμός που
ανακάλυψε πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ στην ιστορία της ανθρωπότητας και της
Αριστεράς…
ΝΔ: Οντως μου λέει την αλήθεια, αλλά…
Να μιλήσω με ποδοσφαιρικούς όρους είναι
εύκολο στην περίπτωσή της Νέας Δημοκρατίας. Με όρους του τηλεοπτικού της
σποτ δηλαδή. Λέει ο κύριος Σαμαράς στον μικρό Νικόλα «Εμείς χτίζουμε
νέο γήπεδο σε σωστές βάσεις και οι θυσίες σου πιάνουν τόπο». Και
αναρωτιέμαι εγώ, αν εμφανιστεί σήμερα ο Γρανίτσας και πει στους φίλους
της ΑΕΚ, «αφήστε με να σας χτίσω το νέο γήπεδο σε γερές βάσεις…» δεν θα
φάει γιαούρτια; Δηλαδή να μου χτίσει το νέο γήπεδο που θα παίξουν μπάλα
τα παιδιά μου, αυτός που διέλυσε τα πάντα;
Στα (λέμε τώρα) σοβαρά…
Ας αφήσω όμως τα επικοινωνιακά και ας μπω
στην ουσία. Η ΝΔ μου προτείνει να συνεχίσει να κυβερνά με τον τρόπο που
κυβερνούσε τα τελευταία χρόνια και μάλιστα μου λέει ότι «εγώ σου λέω την
αλήθεια». Της το αναγνωρίζω. Πραγματικά, χωρίς καμία διάθεση ειρωνείας.
Αλλα αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μου λέει «κάτσε να σε πηδήξω άλλη
μία φορά επειδή σου λέω την αλήθεια» και εγώ να κάτσω για λόγους
ειλικρίνειας…
ΠΑΣΟΚ: Δεν είμαι ενωμένο, δεν είμαι δυνατό, αλλά είμαι ΠΑΣΟΚ…
Το ΠΑΣΟΚ έχει πλάκα. Αλήθεια το λέω. Και
είναι και να τους συμπονάς τους τύπους. Όχι ελάτε εσείς στη θέση του
Βενιζέλου και πείτε μου τι θα λέγατε στον κόσμο. Ψελλίζει κάτι του τύπου
«εμείς να βγούμε στο Europa League
θέλουμε ρε παιδιά. Ιστορική ομάδα είμαστε…». Όταν βέβαια τον ρωτάς «ρε
φίλε 30 χρόνια έπαιζες κάθε χρόνο Τσάμπιονς Λιγκ και πήγαινες από
πεντάρα σε πεντάρα, μέσα, έξω, γιατί να σε βγάλω Europa League;» δεν έχει τι να σου απαντήσει.
Στα (δήθεν) σοβαρά τώρα.
Το ΠΑΣΟΚ είναι σαν τον Εργοτέλη. Δεν έχει
λόγο ύπαρξης. Κάποτε στα πρώτα χρόνια μάζευε κοντά 10 χιλιάδες κόσμο,
τώρα αυτούς που πηγαίνουν στο γήπεδο τους μετράς στα δάκτυλα. Ετσι και ο
Βενιζέλος, μαζεύει 200 νοματαίους σε κάτι θέατρα της κακιάς ώρας ανά
την Ελλάδα και σου λέει, ψήφισε με για να στηρίξω τον Σαμαρά. Δηλαδή άμα
θέλω να με… πηδήξει ξανά η ίδια Κυβέρνηση γιατί να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ και να
μην ψηφίσω Νέα Δημοκρατία. Αμα είναι να στηθούμε στα τέσσερα, να το
ευχαριστηθούμε κιόλας…
ΠΟΤΑΜΙ: Να το πάρει το ποτάμι…
Το πρώτο ρεστοράν και καλό μάλιστα, που
διεκδικεί την εξουσία γιατί είχε και εκπομπή στην τηλεόραση. Προσέξτε τι
έχει γίνει εδώ. Η ομάδα τα πάει σκατά κοντά 40 χρόνια. Όχι τίτλο, ούτε
νίκη δεν σταυρώνει. Από τον προεδρικό θώκο έχει περάσει ο κάθε
πικραμένος. Κάποια στιγμή και αφού λύση δεν έχει βρεθεί, εμφανίζεται
αυτός που είχε την καντίνα και λέει. «Να γίνω εγώ πρόεδρος. Εγώ ξέρω την
ομάδα καλύτερα από τον καθένα. Την έχω ζήσει περισσότερο από όλους σας
γιατί εγώ είμαι στον δρόμο καθημερινά. Εγώ δεν είμαι επαγγελματίας
πρόεδρος είμαι άνθρωπος του μόχθου και του μεροκάματου».
Ακούγοντάς τον λες «τι είχαμε τι χάσαμε.
Ωραία τα λέει ο κύριος». Μετά εμφανίζει το σχέδιο με το οποίο θα
διοικήσει και ζητά την έγκριση. Εδώ αρχίζουν τα ζητήματα… Ο κύριος θέλει
να γίνει πρόεδρος στην Αθλέτικ Μπιλμπάο* και παρουσιάζει ενδεκάδα με
τρεις Ιταλούς, δύο Σέρβους, δύο Γερμανούς, έναν Γάλλο, έναν Αγγλο, έναν
Βάσκο κι έναν Πόντιο (σαν το ανέκδοτο).
*Στην Αθλέτικ Μπιλμπάο παίζουν μόνο Βάσκοι…
Στα σοβαρά τώρα…
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκίνησε με σύνθημα
«κανένας επαγγελματίας πολιτικός στο Ποτάμι». Εν τέλει γέμισε με
μεταγραφές πολιτικών τα ψηφοδέλτια. Ακουλούθως είπε «εγώ κυβερνώ με
όλους για το καλό του τόπου» (δηλαδή το καλό του τόπου δεν εξαρτάται από
το αν θα κυβερνήσει η Ν.Δ. ή ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν θα είναι μαζί τους το
ΠΟΤΑΜΙ) και στο τέλος αφού κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι γεμάτος από
συνιστώσες που δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, έβαλε στο
ψηφοδέλτιο του, από δεξιούς και φιλελεύθερος, μέχρι αναρχοαριστερούς... Ο
άνθρωπος είναι τέρας συνέπειας και διόλου εγωκεντρικός…
ΚΚΕ: Σταθερή αξία…
Εδώ κι’ αν είναι δύσκολα τα πράγματα να
μιλήσεις με ποδοσφαιρικούς όρους. Το ΚΚΕ είναι σαν την Εθνική του Βασίλη
Δανιήλ. Με μία μικρή διαφορά. Δεν είναι 100 χρόνια μπροστά, είναι 100
χρόνια πίσω…
Στα σοβαρά τώρα…
Στο ΚΚΕ δεν έχεις τίποτα απολύτως να
προσάψεις. Το λέω με όλη την ειλικρίνεια. Αν ακούσεις ομιλία του
Χαρίλαου Φλωράκη πριν 30 χρόνια και του Κουτσούμπα σήμερα, δεν έχει
αλλάξει τίποτα στις θέσεις του. Είναι οι ίδιες μέχρι κεραίας. Πάλι καλά
δηλαδή που υπάρχουν και αυτοί για να λένε «Εξω από το Νάτο» σήμερα και
θυμόμαστε ότι είμαστε ακόμη μέσα. Μην σας πω ότι υποπτεύομαι ότι ο
Κουτσούμπας πρέπει να έχει τραβήξει από το αρχείο κανά δυο ομιλίες του
Φλωράκη και της παρουσιάζει για δικές του.
Ακουγα προχθές την Λιάνα Κανέλλη, η οποία,
το λέω με απόλυτη πεποίθηση, αν δεν ήταν στο ΚΚΕ θα ήταν Πρωθυπουργός
της Ελλάδας, να λέει. ¨Ψήφισε ΚΚΕ για να βρεις την ψήφο σου εκεί που την
έριξες και την επομένη των εκλογών…». Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία
ότι έχει 100% δίκιο. Αν ψηφίσεις ΚΚΕ ξέρεις τι ψήφισες, δεν υπάρχει
ούτε μία στο εκατομμύριο να σου προκύψει κάτι άλλο. Το ζήτημα είναι όμως
ότι ψάχνεις και κάτι άλλο για να ψηφίσεις ΚΚΕ και δεν το βρίσκεις…
ΑΝΕΛ: Πίνω μπάφους και παίζω PRO…
Αυτή είναι η πιο ωραία ιστορία στην
πολιτική (συγγνώμη) ποδοσφαιρική ζωή του τόπου. Ο Καμένος έχει αναλάβει
την διοίκηση του ΠΑΟΚ (σήμερα) και εξηγεί στους φίλους της ομάδας ότι η
λύση για να πάρουν το πρωτάθλημα είναι να παίζουν τα εντός έδρας ματς
στο Καραϊσκάκη. Είναι προφανές ότι το τρενάκι της διαφήμισης αυτό που
εξηγεί στο μικρό Αλέξη πώς να το οδηγεί με ασφάλεια, δεν καίει κάρβουνο,
αλλά μπάφους…
Στα (δεν γίνεται κανονικά με αυτόν) σοβαρά τώρα…
Ο Καμένος ζητάει την ψήφο μου για να
κυβερνήσει την χώρα μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και μου εξηγεί ότι θα το κάνει
αρκεί να τηρηθούν οι κόκκινες γραμμές που βάζει. Ποιες είναι αυτές;
Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. Και αυτές οι κόκκινες γραμμές είναι νομίζω
προφανές ότι θα τηρηθούν με τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος είναι άθεος και
δεν βαπτίζει το παιδί του… Ωω Ωω, πίνω μπάφους και παίζω PRO…
ΚΙΝΗΜΑ: ΓΑΠ σε λατρεύω!
Καταρχάς οφείλετε να ομολογήσετε ότι ο
Γιώργος Παπανδρέου έχει άντερα. Όταν διάβαζα ότι άνθρωποι του
περιβάλλοντός του λένε ότι ετοιμάζει νέο κόμμα, νόμιζα ότι τον τρολάρουν
τα μίντια. Αμ δε. Ο Γιώργος Παναδρέου επέστρεψε και μαζί του όλος ο
θίασος. Για να μιλήσω ποδοσφαιρικά είναι σαν να εμφανιστεί αύριο ο Θωμάς
Μητρόπουλος και να μας πει. «Ελεος με τις παράγκες των τελευταίων ετών.
Το ποδόσφαιρο δεν αντέχει άλλο. Βάζω για υποψήφιος της ΕΠΟ για να
καθαρίσω το ελληνικό ποδόσφαιρο που επιτέλους πρέπει να δει μία άσπρη
μέρα».
Στα σοβαρά τώρα…
Σοβαρά τώρα, πιστεύατε ότι θα γράψω κάτι…
Οι υπόλοιποι…
Το κρίμα είναι ότι δεν κατεβαίνει και ο
Τζήμερος. Τέλειωσαν λέει τα λεφτά και του την έκανε και ο Μάνος. Να δεις
ο Στέφανος σε κάποιο άλλο κόμμα έχει πάει και τον έχασα… Επίσης ευτυχώς
που η ΔΗΜΑΡ δεν θα μπει στη Βουλή. Ποιος ο λόγος να ταλαιπωρούμε τον
πιο συμπαθητικό άνθρωπο της πολιτικής τα τελευταία χρόνια με σκοτούρες,
αφού δεν τις αντέχει. Οσο για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς την Ραχήλ Μακρή δεν
έχει ουσία… Σας το πρόλαβε το κελεπούρι ο Αλέξης… Εμειναν και κάτι ψιλά,
αλλά δεν…
Στο δια ταύτα
Οπότε τι μου απομένει για να ψηφίσω; Ελα
ντε. Το μόνο που μου απομένει είναι μερικές μέρες. Το σίγουρο είναι ότι
την Κυριακή θα πάω να ψηφίσω και πέρα από την πλάκα νομίζω ότι όση
απογοήτευση και να σας έχει κυριεύσει το ίδιο πρέπει να κάνετε όλοι.
Φροντίστε τουλάχιστον τα πρόσωπα που θα επιλέξετε να έχουν την ελάχιστη
δυνατή αξιοπρέπεια για να μπορούν να μας εκπροσωπήσουν, διότι και αυτό
έχει χαθεί...
Υ.Γ.1 Για κάποιους πονηρούς που θα
σκεφτούν ότι ξέχασα (σκοπίμως) να σχολιάσω κάποιο κόμμα που θα μπει και
στη Βουλή, απαντώ ότι σχολιάζω μόνο κόμματα, όχι τάγματα εφόδου...
Υ.Γ.2 Οσο χάλια και να είναι η κατάσταση
στην πολιτική, στο ποδόσφαιρο είναι χειρότερη. Υποψήφιος για πρόεδρος
της ΕΠΟ, ο εξής ένας: Γκιρτζίκης. Ο Θεός να μας φυλάει που θα έλεγε και ο
Αλέξης τώρα τελευταία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου