Θα συμμετείχες σε ένα εγχείρημα λαϊκής βάσης;

Ο Θάνος Σαρρής διαβάζει το πλάνο του ΣΥΡΙΖΑ για επιλογή λαϊκής βάσης στον επαγγελματικό αθλητισμό και αναρωτιέται κατά πόσο θα μπορούσε να εφαρμοστεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο.  

«Αξίζει μια αναφορά στη δεδομένη βούληση του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξουν τα δεδομένα στον επαγγελματικό αθλητισμό και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο. Καταργείται η υποχρέωση των αθλητικών σωματείων να μετατρέπονται σε Ανώνυμες Εταιρείες και δίνεται θεσμικά η δυνατότητα επιλογής από την γενική συνέλευση των μελών ποια νομική μορφή θα αποκτούν για να συμμετέχουν στις ανώτερες διοργανώσεις, είτε ως αθλητικό σωματείο με τμήμα αμειβομένων αθλητών, είτε ως εταιρεία λαϊκής βάσης, είτε ως εταιρεία». Με τα λόγια αυτά, ο συντονιστής του αθλητικού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ, Ιούλιος Συναδινός, αναφέρθηκε στα πλάνα του κόμματός του για τον επαγγελματικό αθλητισμό της επόμενης μέρας, ξεκαθαρίζοντας ότι κάθε διαφορετική μορφή θα βρίσκεται υπό την ομπρέλα της πολιτείας με σαφή διαφοροποίηση από τα δεδομένα των ανώνυμων εταιρειών.
Για αρκετούς, πιθανολογώ ότι η δημιουργία συλλόγων λαϊκής βάσης στην Ελλάδα είναι μια προοπτική που φαντάζει πολύ μακρινή. Τα αποτυχημένα παραδείγματα, είναι αποτρεπτικά. Ο Σωκράτης Κόκκαλης κάποτε δήλωνε ότι όραμά του είναι να κάνει τον Ολυμπιακό Μπαρτσελόνα, ωστόσο το φιλόδοξο σχέδιο του γρήγορα ξέφτισε. Οι ανανεώσεις έγιναν όλο και λιγότερες και παρότι σήμερα, όσον αφορά τον ερασιτέχνη, τα μέλη έχουν ρόλο, δεν ισχύει το ίδιο και για την ΠΑΕ. Στον Άρη, η Λέσχη Φίλων Άρη (μετέπειτα Κοινωνία Μελών) αν και έσωσε προσωρινά την ομάδα εξελίχθηκε και σε Δήμιό της, ενώ το φιλόδοξο σχέδιο του Γιάννη Αλαφούζου με την Παναθηναϊκή Συμμαχία δεν βρήκε την ανταπόκριση που αναμενόταν. Προσπάθειες και κουβέντες έγιναν και σε άλλες ομάδες. Οι περισσότερες, έμειναν στο στάδιο της προεργασίας.
Για να πετύχει ένα μοντέλο λαϊκής βάσης υπάρχουν πολλές παράμετροι. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται για κάποιους. Είναι πολύ σημαντικό, συν τοις άλλοις, το timing και το περιβάλλον. Μια εταιρεία λαϊκής βάσης απαιτεί περιβάλλον πλήρους διαφάνειας. Είναι λογικό ένα σκοτεινό ποδοσφαιρικό περιβάλλον να μην έχει τις απαραίτητες δομές για να στηρίξει την πλήρη διαφάνεια, ενώ δημιουργεί και άνισο ανταγωνισμό, όταν οι μεν είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν βάσει κανονισμών και οι δε έχουν τη δυνατότητα να κινούνται διαφορετικά.
Σε μια περίοδο όμως που το μοντέλο του μεγαλοεπενδυτή δείχνει να καταρρέει για αρκετές ομάδες, ίσως έχει έρθει η ώρα να τεθεί το ζήτημα σε διαφορετική βάση. Δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα να περιμένεις τον Μεσσία και τα παραδείγματα γίνονται περισσότερα μέρα με τη μέρα. Ο ΟΦΗ και η Νίκη Βόλου είναι τα δύο τελευταία. Οι οργανισμοί που παρέχουν την απαραίτητη τεχνογνωσία, όπως ο Supporters Direct (partner της UEFA), έχουν πλέον την εμπειρία για να οδηγήσουν τις εξελίξεις και να παρέχουν την βοήθεια που χρειάζεται. Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν έρθει ήδη σε επαφή μαζί τους και αυτό είναι μια θετική παράμετρος.
Το θέμα της λαϊκής βάσης έχει περάσει σε άλλο επίπεδο με τη συνδρομή των εν λόγω οργανισμών. Τα παραδείγματα στην Ευρώπη είναι πολλά. Πέραν των γνωστών γερμανικών ομάδων και της Μπαρτσελόνα, οι ομάδες στην Ιταλία που πλέον έχουν ανοίξει το σύλλογο στον κόσμο τους είναι περίπου 20. Μικρότερα κλαμπ, όπως η Ανκόνα και η Μόντενα κατανόησαν ότι η σωστή εφαρμογή του μοντέλου είναι μονόδρομος.
Η πάλαι ποτέ ομάδα της Premier League Πόρτσμουθ έφτασε ένα βήμα από την καταστροφή και σώθηκε χάρη στη συμβολή του κόσμου της. Εδώ όμως έγκειται και μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τις προσπάθειες που έχουν γίνει στη χώρα μας. Όλα έγιναν με πλάνο και με την αμέριστη συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας. Το Trust χτίστηκε πάνω σε απολύτως διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν βρέθηκαν 20... τρελοί να αναλάβουν το πρότζεκτ. Υπήρξε πραγματική λαϊκή βάση, όπως και στην Γουίμπλεντον, στη Ρέξαμ, στη Σουόνσι, στην FC United of Manchester.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, παράλληλα, η κυβέρνηση άνοιξε τα αυτιά της, δημιουργώντας ένα πολυσυλλεκτικό τιμ ειδικών στο θέμα λαϊκής βάσης. Οι άνθρωποι του οργανισμού Supporters Direct, δηλαδή, συνεργάζονται με τις ποδοσφαιρικές αρχές της χώρας αλλά και τους αρμόδιους υπουργούς και πρωτίστως με τους φιλάθλους, χωρίς τους οποίους λαϊκή βάση δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν φτιάχνουν πυροτεχνήματα, ούτε ξεκινούν κάτι χωρίς να έχουν υποστήριξη.
Θυμάμαι ακόμα ένα σχόλιο που είχε γίνει σε κείμενο-παρουσίαση του επιτυχημένου πειράματος της Πόρτσμουθ. «Θα δώσω εγώ 50000 χιλιάρικα για την ομάδα μου στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Που όλοι ξέρουν τι παίζεται αλλά κάνουν τις πάπιες;». H συγκεκριμένη, εύλογη, απορία, περικλείει σε ένα σημαντικό βαθμό τον λόγο που η λαϊκή βάση δείχνει δύσκολη στη χώρα μας. Όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο περιβάλλον, δεν γίνεται να προχωρήσει, ενώ όταν η κοινωνία δέχεται συνεχώς χτυπήματα, για ένα μεγάλο μέρος της δεν υπάρχει η δυνατότητα να διατεθεί ούτε το ελάχιστο δυνατό αντίτιμο.
Για να ευδοκιμήσουν οι συνθήκες, χρειάζονται θεσμικές αλλαγές και κάθαρση, η οποία κατά τα φαινόμενα δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Και φυσικά, χρειάζεται ανθρώπους με διαφορετικές νοοτροπίες. Που να νοιάζονται πραγματικά για την ομάδα τους και όχι να περιμένουν τη μεγάλη μεταγραφή για να τρέξουν στο αεροδρόμιο και την τον τίτλο για να γεμίσουν το γήπεδο. Αν το δείτε με την ψυχρή λογική, δεν είναι και τόσο εύκολο.
Θεωρώ δύσκολο να αλλάξει η συνολική νοοτροπία και να αποκολληθεί η πλατιά μάζα του κόσμου από το μοντέλο του μεγαλοεπενδυτή - σωτήρα. Οι άνθρωποι του οργανισμού Supporters Direct, όμως, είναι ξεκάθαροι ότι «σε περιόδους κρίσης, σαν αυτή που βιώνουν αρκετά κλαμπ στην Ελλάδα, ο μόνος που μπορεί να σώσει την ομάδα είναι ο κόσμος», κάτι για το οποίο έχει πειστεί ακόμη και ο ίδιος ο Μισέλ Πλατινί, ο οποίος έχει δηλώσει: «όταν οι ομάδες βιώνουν δύσκολες στιγμές, συνήθως η αφοσίωση των φιλάθλων είναι αυτή που παραμένει για να μαζέψει τα κομμάτια». Το θετικό είναι πως δηλώνουν θετικοί να τεθούν στη διάθεση των κυβερνητικών στελεχών, σε περίπτωση που αποφασίσουν να αγκαλιάσουν το εγχείρημα.

*Πηγή: gazzetta.gr*