Η «λευκή» ισοπαλία μαύρισε τις ΠΑΟΚτσήδικες ψυχές!!

Λοιπόν, για να μπούμε απ’ ευθείας στο ψητό… Με Κριστιάν Νομπόα, Φακούντο Περέιρα να είναι «ωσεί παρόντες», κατ’ αρχήν. Και στη συνέχεια με  Ράζβαν Ρατς μακριά… Πολύ μακριά – παρασάγγες – από τον καλό του εαυτό… Πώς να ευοδωθούν τα πλάνα του Άγγελου Αναστασιάδη; Ο «επί ξύλου κρεμάμενος» (γιατί να το κρύψομεν άλλωστε) προπονητής δεν στηρίχθηκε για πολλοστή φορά από παίκτες του. Δικαιώθηκε και το σχετικό παράπονο του.

     Ως εκ τούτου – με λειψά πιόνια δηλαδή - δεν του βγήκε στην σκακιέρα της Τούμπας το ρίσκο του να στριμώξει ο ΠΑΟΚ τον Ολυμπιακό. Φάνηκε η πρόθεση για τα 20 πρώτα λεπτά. Μετά; Φάνηκε η έλλειψη στήριξης της…

   Με λίγα λόγια; Η ομάδα του Άγγελου Αναστασιάδη βεβαρυμμένη με όσα προηγήθηκαν – δε λέμε – ήθελε αλλά δεν μπόρεσε. Δεν απογοήτευσε αλλά και δεν γοήτευσε. Σε έναν αγώνα , μάλιστα ο οποίος για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο ίσως, και να ήταν η τελευταία «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» γι’ αυτήν. Με άλλα λόγια; Ο ΠΑΟΚ παρέμεινε βυθισμένος στην βαθμολογία και πελαγωμένος στο μαραθώνιο του Πρωταθλήματος.

   Κι είναι πλέον, καιρός όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως στην Τούμπα να κόψουν «μαχαίρι» τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα. Να πάψουν τα παραμύθια περί επικής αντεπίθεσης, και ηρωισμού μέχρι θανάτου για τον τίτλο. Να σας θυμίσουμε τι έλεγε την περασμένη εβδομάδα ο Κριστιάν Νομπόα; Που δεν είναι μήτε το… νυχάκι του αγωνιστικού προβλήματος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Έλεγε: «Θα πεθάνουμε στο γήπεδο για τη νίκη». Έτσι πάντως, που έπαιξε – εγκλωβισμένος είναι η αλήθεια – κι εκατό χρόνια να έπαιζε για θάνατο δεν ήταν. Ένα παράδειγμα των παχέων λόγων και των ισχνών έργων όλων, μα όλων στην Τούμπα.

   Όλων πλην των φίλων του «δικέφαλου» κατά κανόνα. Οι εξαιρέσεις (θα…) έκαναν ανεπανόρθωτη ζημιά στον ΠΑΟΚ με τους τόνους ανοησίας (η άλλη ομοιοκατάληκτη λέξη εμπίπτει στο νόμο περί Τύπου) τους οποίους κουβαλούν στον εγκέφαλο τους…

   Πολλή κριτική δεν χωρά στον χθεσινό αγώνα. Με τρεις από τους «πυλώνες» των πλάνων του Άγγελου Αναστασιάδη να μην τα στηρίζουν. Με έναν τέταρτο – τον Στέφανο Αθανασιάδη – να βολοδέρνει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Και γενικά, με τον ΠΑΟΚ έχει δυο – τρεις όλες κι όλες απειλητικές στιγμές για τον Ολυμπιακό… Πόση κριτική να χωρέσει.

   Μέχρι το 45^ο λεπτό «πυλώνας» του ΠΑΟΚ ήταν ο Σαρλ Ιτάνζ. Ο Καμερουνέζος χρειάστηκε να επέμβει σωτήρια δυο – τρεις φορές. Μετά το 45^ο λεπτό χρειάστηκε να επέμβει μία κι ο Ρομπέρτο. Για να καταστεί κατ’ αντιστοιχία «πυλώνας» του Ολυμπιακού. Αυτός ήταν ο απολογισμός δράσης στο ντέρμπι της Τούμπας. Με τον Γιάννη να φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Τώρα ποιος ήταν ο Γιάννης και ποιο το θεριό; Ουδεμία σημασία έχει…

   Όσο για την διαιτησία; Ο Γιάχος ήξερε πως και τι σφύριζε. Ήταν μεν, καλή στα χοντρά σφυρίγματα η διαιτησία του. Δεν ήταν στα ψιλά. Στα …σπόρια, ντε! Τον βοήθησαν οι παίκτες. Κι η τύχη του. Με τόσο κόσμο στο κέντρο και τέτοια κυκλοφοριακή συμφόρεση εκεί… Δεν του έλαχαν δύσκολές φάσεις στις περιοχές.

   Στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ τελειώνοντας, οφείλουν να αναθεωρήσουν πολλά και διάφορα. Για πρόσωπα, ρόλους και στρατηγικές. Η αγωνιστική περίοδος δεν σώθηκε. Η «λευκή ισοπαλία» μαύρισε τις ψυχές των ΠΑΟΚτσήδων. Καθώς δε, η διαφορά της 3^ης θέσης (εκεί γκρεμίστηκαν όνειρα και προσδοκίες των φίλων του «δικέφαλου») πρέπει να κάνει όλους, μα όλους στην ΠΑΕ να χάσουν τον
*Πηγή: metrosport.gr*