«Πολύ κακό για το τίποτα»,
θα σκέφτεται ο προβληματισμένος οπαδός των γηπεδούχων, μετά και από τη
χθεσινοβραδινή εξαΰλωση των τελευταίων ελπίδων που διατηρούσε. Περίμενε
μια ανατροπή του κλίματος και της κακής ψυχολογίας που θα μπορούσαν να
αποτελέσουν και μια αφετηρία ενός νέου ξεκινήματος. Σε αυτό το παιχνίδι
«ποντάριζε τα ρέστα του» για πολλούς και σημαντικότατους λόγους, τους
οποίους δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να τους αναφέρουμε, γιατί είναι σε
όλους γνωστοί.
Όπως αποδείχθηκε όμως -για
ακόμη μια φορά- «ποντάρισε»... σε μια φοβισμένη, άνευρη και εγκλωβισμένη
στα γνωστά αδιέξοδά της, ομάδα. Ξενερωμένος λοιπόν σε απόλυτο βαθμό
μετά και από τη νέα απώλεια θέλει δε θέλει περιορίζεται σε ό,τι απέμεινε
σαν ελπίδα και προσδοκία για μια αξιοπρεπή πορεία στο υπόλοιπο του
πρωταθλήματος και σε ένα σύντομο «συμμάζεμα» της όλης κατάστασης, η
οποία έχει ήδη ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η βυθισμένη μέχρι το λαιμό στα
προβλήματά της ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη βρήκε χθες απέναντί της
έναν μετριότατο Ολυμπιακό, ο οποίος όμως σε σύγκριση μαζί της έδειχνε
πολύ καλύτερος και πιο άνετος. Του παρέδωσε τα κλειδιά του αγώνα πολύ
πιο εύκολα απ' ότι φανταζόταν κανείς και χωρίς πολλές διατυπώσεις.
Μπορεί να έδειχνε ότι ήθελε, αλλά δυστυχώς το ίδιο αποδείκνυε ότι δεν
μπορούσε. Το να επιχειρήσεις αναλύσεις και επισημάνσεις στη χθεσινή
απόδοση των γηπεδούχων είναι το μόνο εύκολο. Απλά ξεκινάς από εκεί που
τελείωσες με όσα αρνητικά συνέλεξες από το τελευταίο παιχνίδι της και
προσθέτεις τα όσα θλιβερά και αρνητικά επίσης αποκόμισες από το
χθεσινοβραδινό ενενηντάλεπτο. Αλλωστε νομίζω ότι η σκιαγράφηση της
εικόνας και της αγωνιστικής συμπεριφοράς του Δικέφαλου έχουν γίνει ως
τώρα από όλους με καλή διάθεση, αλλά και με κριτήρια που δύσκολα μπορούν
να αμφισβητηθούν.
Εκεί που είναι κάπως πιο
δύσκολη και πιο δυσπρόσιτη η προσέγγιση είναι στο να επιχειρήσεις να
βρεις σε βάθος ποιες είναι οι ευθύνες εκείνων που οδήγησαν τον σύλλογο
σε αυτό το κατάντημα. Κι αυτό γιατί στην προκειμένη περίπτωση (ειδικά
για τον ΠΑΟΚ) λόγω της ιδιοσυγκρασίας και της αποδεδειγμένης
ευκολοπιστίας των οπαδών του, ο λαϊκισμός με τις επικοινωνιακές
προπαγάνδες και με τις χειραγωγούμενες ανακηρύξεις και αποκαθηλώσεις
ειδώλων όχι απλά αποπροσανατολίζουν και νοθεύουν τα πάντα -όπως την
ενημέρωση- αλλά επιπρόσθετα αποσταθεροποιούν και «τυφλώνουν». Σε
πρόσφατο σημείωμά μας είχαμε καταθέσει άποψη πάνω σε αυτό το θέμα.
Ήμασταν λακωνικοί, δηλώσαμε και καταθέσαμε πως οι ευθύνες για το
κατάντημα έχουν και ονοματεπώνυμο και διεύθυνση. Κι αυτό το κάναμε για
να δώσουμε την ευκαιρία στους αναγνώστες μας, αλλά και το δικαίωμα μόνοι
τους να τις κατανείμουν εκεί που πρέπει. Σήμερα και μετά τη χθεσινή
«απογοήτευση», πιθανότατα θα υπάρξον κάποιες «δεύτερες σκέψεις» από τους
εμπλεκόμενους. Καλό θα ήταν -αν υπάρχουν- να διαφωτίσουν και να
ξεθολώσουν πολλά και αδιευκρίνιστα.
Όσο για το 0-0; Μέσα στις
άκρες, τα είπαμε παραπάνω. Πολύ κακό για το τίποτα. Ο ανήμπορος, άνευρος
και φοβισμένος γηπεδούχος αποδείχθηκε ένας ευγενέστατος οικοδεσπότης
γιατί έδωσε την ευκαιρία στους φιλοξενούμενούς του να απολαύσουν ένα
ήρεμο αγωνιστικό ενενηντάλεπτο σε μια έδρα που μέχρι προχθές ζούσε
πραγματικούς εφιάλτες. Κάποιες παρατηρήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν
αφορούν την ατομική απόδοση των γηπεδούχων. Με τον Ιτάνζ να παίρνει τη
«ρεβάνς» του για τον παροπλισμό του καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου,
αλλά και για τον τελευταίο ανεξήγητο αποκλεισμό του στο παιχνίδι της
Κρήτης. Με τον Μακ να αποδεικνύει ότι είναι αυτή τη στιγμή η μοναδική
επιθετική όαση, τη στιγμή που ο Κλάους δε βλέπεται και ο Περέιρα
πελαγοδρομεί. Βιτόρ και Σκόνδρας μόχθησαν. Ρατς και Κάτσε σε όχι καλή
μέρα. Νομπόα και Κόστα θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι πως είναι νωρίς να
τους κρίνουμε. Από τα λίγα όμως που έδειξαν μέχρι τώρα κανείς δεν
αμφισβητεί ότι είναι παίκτες με μεγάλη προσωπικότητα και είναι σε θέση
να βοηθήσουν και να στηρίξουν μια προσπάθεια (αν γίνει) ποιοτικής
αναβάθμισης του ισχνού και «λιποβαρούς» Δικέφαλου. Όσο για τη διαιτησία;
Τα δωράκια ήταν λίγα, αλλά δόθηκαν.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου