Πρώτον ο Ολυμπιακός έχει έξι βαθμούς διαφορά και το μόνο παιχνίδι που μπορεί να χάσει βαθμούς είναι στην Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό. Τα άλλα δέκα θα τα πάρει, αν χρειαστεί. Εύκολα, η δύσκολα. Είτε με την κλάση κάποιων παικτών του, είτε με την... απουσία βασικών παικτών των αντιπάλων, που θα διευκολύνουν το έργο του, είτε με Ιωαννίδηδες και Μήτσιους, που θα βρει στην πορεία του και όλα αυτά τα φυντάνια της διαιτησίας, που την κρίσιμη στιγμή, κάνουν αυτό που... πρέπει. Άρα κατ’ αρχάς πιστεύω, ότι δεν μπορεί με τίποτα να χάσει ο Ολυμπιακός έξι βαθμούς. Μέχρι τρεις μπορεί, παραπάνω όχι εκτός και αν έχει ξεφύγει 12-14 βαθμούς και χαλαρώσει στο τέλος και δουλέψει για του… χρόνου, όπως τότε που μετά από ένα ματς με τον Λεβαδειακό έγινε πιο σοφός ο Σόλιντ.
Πάμε τώρα στον Παναθηναϊκό. Το πρόγραμμά του είναι πολύ δύσκολο. Και να κερδίσει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό θεωρώ αδύνατο με αυτά που βλέπω μέχρι τώρα, ότι η ομάδα μπορεί να κάνει μετά άλλες 10 νίκες. Πρώτον δεν θεωρώ, ότι η ομάδα μπορεί να κάνει τόσες νίκες συνεχόμενες, 11 στην σειρά, για να πιέσει έστω τον Ολυμπιακό και να τον έχει στο τρίποντο στην καλύτερη. Από την μία πιστεύω, και το έχω γράψει, ότι η ομάδα δεν έχει πολλούς παίκτες-προσωπικότητες, που θα την βοηθήσουν να κάνει αυτές τις συνεχόμενες νίκες και σε κάποια πολύ δύσκολα παιχνίδια. Για αυτόν τον Παναθηναϊκό που τώρα χτίζεται δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι, όλα δύσκολα είναι. Και πρώτα από όλα αυτό με τον ΟΦΗ της Κυριακής.
Έγιναν λάθη το καλοκαίρι στον μεταγραφικό σχεδιασμό, που αν δεν είχαν γίνει θα βοηθούσαν την ομάδα να πάει καλύτερα φέτος μακριά από την Λεωφόρο. Διορθώθηκαν κάποια τον Γενάρη (με την απόκτηση Ταυλαρίδη), αλλά υπάρχουν και άλλα κενά για υψηλό επίπεδο. Έτσι και αλλιώς από την πρώτη χρονιά είχε ειπωθεί, ότι τον τρίτο χρόνο θα είναι έτοιμη η ομάδα να κάνει πρωταθλητισμό. Φέτος είναι ο δεύτερος χρόνος. Άρα του χρόνου θα υπάρχουν απαιτήσεις για να πάρει η ομάδα το πρωτάθλημα.
Και επίσης πιστεύω, ότι αν χρειαστεί θα βρεθεί κάποιος Τριτσώνης (Καλλονή που δεν απέβαλε τον Χογκ), κάποιος Θάνος (Λεβαδειακός δεν έδωσε το πέναλτι στον Μπεργκ που έσπασε τον ώμο του) κάποιος Καλογερόπουλος, κάποιος Κομίνης, κάποιος Αρετόπουλος, κάποιος, κάποιος, κάποιος, που θα κάνει-αν χρειαστεί-αυτό που πρέπει, για να κόψει βαθμούς.
Για όλους αυτούς τους λόγους δεν πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το πρωτάθλημα. Και θέλω να το πω τώρα αυτό, που το πιστεύουν κάποιοι και μακάρι να διαψευστώ εγώ και να δικαιωθούν εκείνοι. Αλλά το να γράφω και να λέω, ότι ο Παναθηναϊκός πάει για τίτλο, ενώ δεν το πιστεύω, θεωρώ ότι είναι κοροϊδία.
ΥΓ: 30 χρόνια στο επάγγελμα ΠΑΝΤΑ ήμουν απέναντι στα καφριλίκια και στους ανεγκέφαλους-ανεξάρτητα από χρώμα- που τα κάνουν. Προχθές το βράδυ βρέθηκα στην Λεωφόρο, αλλά δεν είδα το εμετικό πανό, που ανέβηκε από κάποιους ανεγκέφαλους, από κάποιους ηλίθιους, από κάποιους που δεν μπορεί να είναι άνθρωποι, για τα θύματα της θύρας 7. Το περιεχόμενο του πανό το διάβασα, το είδα σε φωτογραφίες μετά το κείμενο που ανέβασα στο gazzetta. Τώρα που το είδα απλά κάνω το αυτονόητο σχόλιο. Και είναι ένα πανό που είναι κόντρα στην Παναθηναϊκή ιδιοσυγκρασία και νοοτροπία. Δυστυχώς η ηλιθιότητα δεν έχει χρώμα. Είναι και στα κόκκινα, είναι και στα πράσινα, είναι και στα κίτρινα. Ευτυχώς, όπως μου είπαν το πανό έμεινε μόλις δύο λεπτά πάνω, διότι κάποιοι υγιείς, σκέφτηκαν το αυτονόητο και το κατέβασαν.
Κάτι που δεν έγινε, όταν επίσης κάποιοι ηλίθιοι, κάποιοι ανεγκέφαλοι, κάποιοι που δεν είναι άνθρωποι, είχαν αναρτήσει ένα πανό στο ΣΕΦ με κατάρες κατά του Διαμαντίδη σε ένα παιχνίδι μπάσκετ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Αυτό το πανό έμεινε στην θέση του 40 λεπτά!
Για όλους αυτούς, που είτε δεν σέβονται τους νεκρούς, είτε καταριούνται ανθρώπους με κατάπτυστο τρόπο επειδή απλά είναι αντίπαλοι εύχομαι ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ να μην νοιώσουν την θλίψη να χάσουν έναν κοντινό τους άνθρωπο. Διότι αν γίνει αυτό θα καταλάβουν ότι πάνω από την ΥΓΕΙΑ δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Και όσοι δεν το καταλαβαίνουν δεν είναι άνθρωποι είναι ζώα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου