Δεν άκουσα ούτε έναν από αυτούς που τοποθετήθηκαν για την απόφαση του κ. Κοντονή να διακόψει το πρωτάθλημα, να λέει ότι αυτή ήταν μια απόφαση η οποία θα βοηθήσει για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της βίας.
Οι εννιά στους δέκα, για να μην πω οι δέκα στους δέκα, συμφωνούν πως δεν ήταν παρά μια κίνηση για τις εντυπώσεις, χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο.
Είναι φυσιολογικό να υπάρχει αυτή την άποψη, από την στιγμή που η διακοπή δεν συνοδεύτηκε από μια ανακοίνωση περί μέτρων που πρόκειται να ληφθούν, περί προτεραιοτήτων του νέου υφυπουργού Αθλητισμού, περί προθέσεων οι οποίες να δίνουν ένα στίγμα.
Με γενικές αναφορές δεν πρόκειται να λυθεί ούτε το θέμα της βίας, ούτε της διαφθοράς, ούτε των δηλώσεων με τις οποίες κάθε λίγο και λιγάκι ρίχνουν λάδι στη φωτιά οι ισχυροί παράγοντες στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Βέβαια, πιο ανησυχητικό από τις γενικότητες του κ. Κοντονή, είναι ότι εμφανίστηκε ως… Πόντιος Πιλάτος ο οποίος δεν νίπτει μεν τας χείρας του, αλλά εμφανίζει τον εαυτό του με δεμένα χέρια, επικαλούμενος ένα νομικό πλαίσιο το οποίο δεν του επιτρέπει περιθώρια πρωτοβουλιών.
Η αλήθεια είναι ότι, τόσα χρόνια σε αυτό το χώρο, πρώτη φορά βλέπω υπουργό Αθλητισμού να κρύβεται τόσο πολύ πίσω από το ισχύον νομικό πλαίσιο. Εχω δει πολλούς υπουργούς να μιλάνε για την ανάγκη βελτιώσεων ή και μεγάλων αλλαγών στη νομοθεσία για τον αθλητισμό, αλλά υπουργό που να δηλώνει αδύναμος επειδή δεν διαθέτει το νομικό οπλοστάσιο, είδα μόνο τον κ. Κοντονή.
Βέβαια, την ώρα που λέει αυτά τα πράγματα ο νέος υφυπουργός, υπάρχουν πολλές φωνές που επιμένουν ότι είναι, κυρίως, ζήτημα πολιτικής βούλησης η αντιμετώπιση των παθογενειών του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, διότι αν υπάρχει η αποφασιστικότητα του αρμόδιου υπουργού και η στήριξη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ο δρόμος ανοίγει διάπλατα.
Οπότε, όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι κάποιος, όσο κι αν αναγνωρίζει στον κ. Κοντονή ότι δεν είναι παρά ένα μήνα μόνο ο επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας στον Αθλητισμό, δεν γίνεται να μην διατηρεί επιφυλάξεις για το κατά πόσο αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος και πόσο αποφασισμένος πρέπει να είναι προκειμένου να συγκρουστεί, αν θέλει να παράξει αποτέλεσμα.
Διότι, το μείζον θέμα είναι να πείσει, αν όχι να επιβληθεί, στους μεγαλομετόχους των μεγάλων ομάδων του ελληνικού πρωταθλήματος, ώστε αυτοί να αλλάξουν συμπεριφορά, να πάψουν να προκαλούν με τις δηλώσεις τους, να ελέγξουν τους στρατούς των οπαδών, να σταματήσουν τα επεισόδια, να αλλάξει η εικόνα στα γήπεδα.
Ταυτόχρονα, βέβαια, θα πρέπει να πείσει, αν όχι να επιβάλλει, στους ισχυρούς του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ότι θα σταματήσουν να μάχονται για το ποιος θα ελέγξει την ΕΠΟ, την διαιτησία, τις αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων και να τους αφήσουν ήσυχους όλους αυτούς να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς κανείς να προσπαθεί ώστε να τους επηρεάσει.
Αν μπορεί να τα κάνει αυτά, δεν χρειάζονται άλλοι νόμοι, αν δεν μπορεί, όσους νόμους και να φτιάξει τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου