Είναι σύνηθες φαινόμενο να μεγαλώνουμε με κάποια πράγματα σφηνωμένα στο μυαλό μας, γιατί απλώς έτσι μας τα έμαθαν. Ξέρουμε από μικρά παιδιά, γιατί έτσι μας είπαν, ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ, ως Πρωθυπουργός της Αγγλίας, τελείωσε τον χουλιγκανισμό. Σουλούπωσε το ποδόσφαιρο και του έδωσε την μορφή που όλοι γνωρίζουμε σήμερα και στην πραγματικότητα θαυμάζουμε. Συχνά μάλιστα, την επικαλούνται πολλοί για να δώσουν το παράδειγμα. «Κάντε το όπως η Θάτσερ» λένε, προσθέτοντας πως μόνο έτσι μπορεί να καταπολεμηθεί η βία στα γήπεδα.
Συγνώμη που θα το χαλάσω, αλλά μακάρι να μην λειτουργήσει κανένας όπως η Θάτσερ. Διαβάζοντας κάποια πράγματα παραπάνω, από ανθρώπους που κατέγραψαν τα όσα συνέβαιναν στην εποχή και από γνώστες φυσικά του ποδοσφαίρου αλλά και της πολιτικής κατάστασης, αντιλαμβάνεται ο καθένας πως αυτό δεν είναι παρά μόνο ένας «μύθος» που καταρρέει εύκολα. Την Θάτσερ την ενδιέφερε μόνο η έξωθεν καλή μαρτυρία και όχι αληθινά το Football.
Μετά τα γεγονότα του «Χέιζελ» πήρε μία απόφαση που κατά την γνώμη της ήταν σωστή, αψηφώντας παντελώς τις εκκλήσεις Αγγλικών ομάδων να μην μείνουν εκτός Ευρώπης. Προσέξτε όμως. Τότε δεν υπήρχε Τσάμπιονς Λιγκ, δεν υπήρχαν τηλεοπτικά δικαιώματα που απογείωναν τα έσοδα, δεν υπήρχαν κλειστά συμβόλαια, δεν υπήρχαν χορηγίες που εξαρτιόταν από την ευρωπαϊκή συμμετοχή. Συνεπώς, αυτή την εποχή, θα ήταν όχι απλά παράλογη μία τέτοια απόφαση, αλλά εντελώς αβάσιμη και συνεπώς όχι εφαρμόσιμη.
Αυτό που είχε ως στόχο η «Σιδηρά Κυρία» ήταν να εκλείψει η βία; Μάλλον, με την διαφορά πως αυτό που στην πραγματικά την ενδιέφερε περισσότερο, ήταν να μην… γνωρίζουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι την Αγγλική βία και χαλάει η έξωθεν καλή μαρτυρία. Τα όσα συνέβαιναν εντός, τα γνώριζαν οι Βρετανοί και μόνο. Ούτε Ίντερνετ υπήρχε, ούτε καν σπουδαία ειδησεογραφία για να μεταφέρονται άμεσα εικόνες βίας και καταστροφών που συνέχισαν να υπάρχουν στα Αγγλικά γήπεδα.
Η Θάτσερ θέλησε να βάλει στα γήπεδα ηλεκτροφόρους φράκτες. Εκτός τόπου και χρόνου. Δεν συνέβη φυσικά ποτέ. Πίστευε πως στα γήπεδα πηγαίνουν κατά κύριο λόγο άνθρωποι της εργατικής τάξης, που δεν ήταν ψηφοφόροι της και κατά συνέπεια θεωρούνταν… αντίπαλοι. Δεν είχε κανένα συγκεκριμένο σχέδιο, δεν πήρε κάποια σοβαρή απόφαση και ασφαλώς δεν άλλαξε αυτή το ποδόσφαιρο.
Ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Τζέισον Κόουλι σημειώνει στο βιβλίο του «το τελευταίο παιχνίδι» (εκδ. Τόπος) τα παρακάτω: «Τον Αύγουστο του 1989 ο αρχιδικαστής Τέιλορ δημοσιοποίησε την προσωρινή του έκθεση για την τραγωδία στο Χίλσμπορο. Η τελική έκθεση δημοσιοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1990.
Στη δεκαετία του ΄80, όποτε η Μάργκαρετ Θάτσερ και οι σύμβουλοί της είχαν αναγκαστεί κάτω από το βάρος ορισμένων ατυχών και δυσάρεστων περιστατικών - μια βίαιη διατάραξη της τάξης από οπαδούς της Μίλγουολ στο Λούτον το 1984 ή το Χέιζελ- να διαχειριστούν την κρίση στο αγγλικό ποδόσφαιρο, είδαν την κατάσταση και έστρεψαν αλλού το βλέμμα τους. Λες και η πρωθυπουργός δεν μπορούσε να σκεφτεί με επινοητικό τρόπο γύρω από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του παιχνιδιού, τα προβλήματά του ή για την κουλτούρα του σωβινισμού και τη βία που το περιέβαλλαν. Το πρωϊνό που ακολούθησε την τραγωδία του Χέιζελ, με τους θανάτους εκείνων των τριάντα εννιά οπαδών της Γιουβέντους, η επίσημη αντίδραση της κυρίας Θάτσερ ήταν η δήλωση: «Δεν υπάρχουν λέξεις, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Το φταίξιμο είναι αποκλειστικά της Αγγλίας».
Το μοναδικό πράγμα που προτάθηκε, ήταν η δημιουργία του «Νομοσχεδίου για τους φίλους του ποδοσφαίρου». Αν είχε γίνει νόμος, οι οπαδοί θα ήταν αναγκασμένοι να έχουν ταυτότητες, δηλαδή η ιδιότητά τους ως φιλάθλων θα είχε σχεδόν ποινικοποιηθεί με τον τρόπο που η Θάτσερ το ήθελε.
Το αληθινό σοκ για το Αγγλικό ποδόσφαιρο, ήρθε με την τραγωδία του «Χίλσμπορο». Όπου 96 φίλοι της Λίβερπουλ έχασαν την ζωή τους, γιατί όπως αποδείχθηκε δεν έφταιγε ο χουλιγκανισμός, αλλά η είσοδος πολύ περισσότερων οπαδών σε μία εξέδρα. Συνεπώς το φταίξιμο το είχε η αστυνομία και όχι οι οπαδοί, όπως βόλευε στην Θάτσερ να υποστηρίζει.
Ο δικαστής Λόρδος Τέιλορ, που είχε αναλάβει εκείνη την υπόθεση, ήταν επί της ουσίας αυτός που άλλαξε τα πάντα. Ήταν αυτός που έριξε το φταίξιμο ξεκάθαρα στην αστυνομία αλλά κυρίως ήταν αυτός που έκανε τις προτάσεις για την λύση στο Αγγλικό ποδόσφαιρο. Προτάσεις που έγιναν δεκτές από τον επόμενο Πρωθυπουργό, Τζον Μέιτζορ, που ανέλαβε να ολοκληρώσει αυτό που υποτίθεται πως είχε ξεκινήσει η Θάτσερ. Με τις Αγγλικές ομάδες να παίζουν κανονικά φυσικά στην Ευρώπη και με την Πρέμιερ Λιγκ που ιδρύθηκε το 1992, να υποστηρίζεται οικονομικά από το bskyb που ανέλαβε τα τηλεοπτικά δικαιώματα και να θεσπίζει νέους κανόνες που αφορούσαν τα γήπεδα και την ασφάλεια τους και πολλά ακόμη που πλησιάζουν στην σημερινή εικόνα της Πρέμιερ Λιγκ. Κανόνες που η Θάτσερ αγνοούσε παντελώς γιατί φυσικά ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με το ποδόσφαιρο…
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου