Κινείται ωραία ο Παραγουάνος όταν παίρνει την μπάλα, αλλά κυρίως εκτός περιοχής. Δηλαδή, την παίρνει την μπάλα απέξω, για να μπει μέσα. Ενώ ο καθαρός σέντερ φορ την κάνει την κίνηση μέσα στην περιοχή. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι τον μικρό δεν πρέπει να τον προσέξει ο Ολυμπιακός. Γιατί έχει ως κυνηγός αυτό το «κάτι». Απλά πρέπει να βρει το ρόλο του μέσα στην ομάδα. Και φυσικά τη χημεία του με τους υπόλοιπους.
Θυμάμαι ένα παιχνίδι, το μοναδικό για το οποίο είχα βρει εκτεταμένα στιγμιότυπα της ομάδας του, της Γκουαρανί, και είχα δει όταν ήρθε στον Ολυμπιακό. Παιχνίδι για μεγάλη διοργάνωση όπως το Κόπα Λιμπερταδόρες κι όχι για το πρωτάθλημα της Παραγουάης. Ο Μπενίτες είχε παίξει σαν δεύτερος κυνηγός, αλλά από αριστερά. Κι είδα ότι στο τελευταίο πρωτάθλημα Παραγουάης, ο Μπενίτες έβαλε 17 γκολ κι ο άλλος επιθετικός της Γκουαρανί, ένας Φερνάντες, έβαλε άλλα 14...
Και σκέφτομαι μήπως είναι μία ιδέα αυτή για τον Ολυμπιακό, να παίξει εκεί το παιδί. Από τα αριστερά, όχι σαν εξτρέμ, αλλά να συγκλίνει. Ούτως η, άλλως, ο Αφελάϊ είναι «αλλού», ο Ντουρμάζ τραυματίας κι από αριστερά ο Ολυμπιακός έχει να βάλει Φορτούνη η, Φουστέρ, που μόνο καθαρόαιμοι εξτρέμ δεν είναι.
Η γνώμη μου είναι ότι ο Περέϊρα δεν τον βάζει βασικό τον Μπενίτες πολύ απλά γιατί δεν πιστεύει ότι μπορεί να παίξει τη θέση του κεντρικού επιθετικού, που θα είναι μόνος του μπροστά, γιατί βγαίνει πολύ στα πλάγια κι έτσι μένει άδεια η περιοχή από σέντερ φορ του Ολυμπιακού. Κι έτσι προτιμάει και ξεκινάει με τον Χάρα, που ναι μεν κι αυτός δεν είναι κλασικός στράϊκερ, αλλά είναι πιο έμπειρος και πιο πειθαρχημένος στο παιχνίδι του.
Ο Μπενίτες σίγουρα χρειάζεται να είναι πιο ώριμος στο παιχνίδι του, να παίζει πιο ομαδικά, να μην κρατάει την μπάλα υπερβολικά και να μην έχει το μυαλό του μόνο στο πως θα σουτάρει. Αλλά έχω την αίσθηση ότι αξίζει κάποιες ευκαιρίες παραπάνω κι ότι ίσως να μπορούσε να κολλήσει με τον άλλο Λατίνο, τον Χάρα, παίζοντας λίγο προς τα αριστερά, έτσι όπως τον είχα δει στην ομάδα του στην Παραγουάη. Και να εναλλάσσονται με τον Χάρα. Γιατί κι ο Αργεντινός, αλλά ακόμη περισσότερο ο Παραγουάνος, θέλουν χώρους. Και μέσα στην περιοχή, δεν τους βρίσκουν.
Τώρα, ο Ολυμπιακός γυρίζει σήμερα στη Ριζούπολη! Μία έδρα που έχει συνδεθεί με μεγάλες νίκες του την περασμένη 10ετία (3-0 με Παναθηναϊκό και Γαλατασαράί, 6-2 τη Λέβερκουζεν), αλλά και ήττες που του κόστισαν ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, το 2004 (1-2 από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ).
Βέβαια, ο (σημερινός ειδικά) Απόλλωνας δεν έχει σχέση με αυτές τις ομάδες, αλλά όπως τον είδα φέτος στο εντός έδρας παιχνίδι του με την ΑΕΚ, αν τον υποτιμήσει ο Ολυμπιακός, θα έχει πρόβλημα. Δεν ξέρω αν θα φτάσει στο σημείο να κινδυνεύσει για την πρόκριση, επειδή υπάρχει και ρεβάνς, όμως μετά το 1-3 στα Γιάννινα, μόνο καλό δεν θα του κάνει ένα δεύτερο κολλητά αρνητικό αποτέλεσμα.
Δεν λέω ότι είναι κάποιο πολύ δύσκολο παιχνίδι, αν η ομάδα παίξει αποφασιστικά, αλλά εγώ τον Ολυμπιακό σε τέτοια παιχνίδια τον φοβάμαι περισσότερο. Γιατί ακριβώς δεν ξέρει κανείς πως θα εμφανιστεί στο γήπεδο.
Να θυμίσω ότι στο τελευταίο παιχνίδι του με τον Απόλωνα, ένα χρόνο πριν, Απρίλιο 2014, τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός τον κέρδισε στο Καραϊσκάκη 1-0. Με γκολ στο 88’…Κι έπεσε κατηγορία ο Απόλλωνας, που με νίκη έμενε στην Α΄Εθνική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου