Όπως λέει και ένας φίλος… «σε λίγο θα έχει περισσότερο κόσμο στην
Ευελπίδων παρά στα γήπεδα». Από την μία η υπόθεση «κοριοπολις» του 2011,
εκεί όπου ΔΕΝ κατηγορούνται 50 με 100 (μόλις) άνθρωποι που ασχολούνται
με το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Όλοι οι άλλοι κάτι έχουν κάνει…Από την άλλη, η εγκληματική οργάνωση του 2014, υπόθεση βέβαια που αφορά πράξεις και γεγονότα που συνέβησαν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο μέχρι το 2013. Για την τελευταία διετία δηλαδή, δεν έχει προκύψει ακόμη κάτι… (Φανταστείτε να ασχοληθούν και με φετινές καταστάσεις τύπου Τρίπολης και να αποκαλυφθούν συνομιλίες πριν την μεγαλύτερη σφαγή του αιώνα που είδαμε τον περασμένο Νοέμβριο…).
(Και η πλάκα είναι ότι οι μισοί από τους βασικούς κατηγορούμενους της πρώτης υπόθεσης, εμφανίζονται και στην δεύτερη! Αλλά παρολ’ αυτά συνεχίζουν στις θέσεις τους!) Αφήνουμε στην άκρη ότι προκύπτει για όλους τους άλλους… Ο ΠΑΟΚ θα μας απασχολήσει σήμερα και πραγματικά μετά από ΟΛΑ όσα έχουν προκύψει, αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε;
Εδώ και τόσα χρόνια στο Ελληνικό ποδόσφαιρο βλέπουμε το έργο… «ο κλέψας του κλέψαντος». Μαφίες-απειλές-στήσιμο κάθε είδους- βρώμικες αποφάσεις- ύποπτοι δανεισμοί και συνεργασίες, εγκληματικές επιθέσεις, κέρδη από παράνομο στοιχηματισμό, καθοδηγούμενες διαιτησίες και φυσικά (για να μην ξεχνάμε τα δικά μας) ρεπορτάζ κατά παραγγελία.
Και ενώ τα στοιχεία είναι τρομακτικά, ενώ μιλάμε για απίστευτα «δεμένες» υποθέσεις, η Ελληνική κοινωνία τις αντιμετωπίζει ως ένα… φυσιολογικό γεγονός. Ως μία κατάσταση που δεν εκπλήσσει! Οι Έλληνες διαβάζουν και μαθαίνουν στοιχεία για ανθρώπους που άλλοτε είχαν σε εκτίμηση και τώρα που κατηγορούνται για κακουργηματικές πράξεις… δεν τρέχει τίποτα.
Εφόσον έτσι έμαθε ο Έλληνας, εφόσον το πρόβλημα δεν είναι… τι κάνει και ποιος τα κάνει, αλλά το ζήτημα έχει μετατραπεί στο…. «ποιος θα προλάβει τον άλλο στην παρανομία», οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ τι κάνουν; Πώς αντιμετωπίζουν αυτό το γεγονός;
Στην Ελληνική κοινωνία, το να «απειλείς» έναν διαιτητή ή το να του ανατινάζεις το μαγαζί, ή το να εκβιάζεις την σύζυγό του και να του στήνεις ενέδρα όταν δεν καταφέρνεις να κερδίσεις, δεν προκαλεί πλέον καμία αντίδραση! Δεν συγκινείται κανείς! Ίσα-ισα… Υπάρχουν οπαδοί και φίλαθλοι που πανηγυρίζουν(!) επειδή ο δικός τους πρόεδρος είναι ΠΙΟ «βρώμικος» από τον άλλον και καταφέρνει με πιο αποτελεσματικό τρόπο να ελέγξει: ΕΠΟ, ΚΕΔ, δικαιοδοτικά όργανα, δημοσιογράφους, άλλες αρχές, παρατηρητές και γενικά ότι… κινείται στον χώρο.
Και ο ΠΑΟΚ μέσα σε όλα αυτά που είναι; Τι κάνουν αυτά τα κορόιδα της Τούμπας; (Το ερώτημα είναι βέβαια ρητορικό…)
Μέσα από όλα όσα έγιναν γνωστά, μέσα από ρεπορτάζ, συνομιλίες, έρευνες, στις δύο μεγάλες υποθέσεις, μόνο δύο φορές εμπλέκονται άνθρωποι του ΠΑΟΚ.
Στην πρώτη ο Ζαγοράκης επειδή βρίζεται με τον Μπέο για μία μήνυση που έγινε από φίλαθλο στον Μαρινάκη, έπειτα από ένα ματς ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Στην δεύτερη ο Βρύζας, επειδή κάποια στιγμή κατέθεσε στον εισαγγελέα ότι κατά την άποψή του, μία συνάντηση που έγινε σε μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας με συγκεκριμένα πρόσωπα και στόχο την αλλαγή διοίκησης στην ΕΠΟ, φανέρωνε και την επιρροή συγκεκριμένης ομάδας στα κοινά της Ομοσπονδίας.
Μετά από όλα τα στοιχεία που υπάρχουν, πρέπει να αναρωτηθούμε πώς νιώθουν στον ΠΑΟΚ που είναι έξω απ’ όλα;
Φθάνουμε στο σημείο να αναρωτιόμαστε: Εσείς στον ΠΑΟΚ που δεν έχετε κάνει τίποτα βρώμικο και φυσικά δεν κερδίσατε τίποτα, νιώθετε ωραία ή μήπως είστε τα μεγαλύτερα κορόιδα του χώρου;
Τελικά μέσα σε αυτή την Ελληνική πραγματικότητα, είναι καλό να είσαι μέσα σε όλα, ή είναι σωστό να είσαι απέξω από όλα και να κυνηγιέσαι μονίμως από τους δικούς σου ως αποτυχημένος;
Στον ΠΑΟΚ πώς νιώθουν όταν:
1) Παράγοντες διατάζουν την αλλαγή προέδρου στην ΕΠΟ;
2) Διακινούνται ποσά για ψήφους στις εκλογές της ΕΠΟ;
3) Παράγοντες ζητάνε ορισμούς διαιτητών σε παιχνίδια της ομάδας τους και σε άλλα;
4) Εξαφανίζονται διαιτητές τύπου Δαλούκα-Κύρκου-Κωνσταντινέα επειδή δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα για κάποια ομάδα;
5) Άλλοι παράγοντες στέλνουν λεφτά σε Μέσα ζητώντας ρεπορτάζ κατά συγκεκριμένων ανθρώπων;
6) Παράγοντες ομοσπονδίας ζητάνε εκδούλευση για λογαριασμό ομάδας;
7) Άνθρωποι άλλων ομάδων μπαίνουν και μέσα στα αποδυτήρια διαιτητών για να τους «δουν» οι διαιτητές;
8) Πρόεδροι ομάδα και Ενώσεων δηλώνουν υποταγή σε συγκεκριμένες ομάδες;
9) Όταν παράγοντες Α ομάδας αποφασίζουν για το ποιος θα είναι προπονητής σε Β ομάδα;
10) Πώς νιώθουν που αυτούς δεν τους φοβάται κανείς και τους άλλους τους τρέμουν;
Αλήθεια πώς είναι να βλέπεις τους αντίπαλούς σου να κατηγορούνται για κάθε τι που υπάρχει μέσα στον ποινικό κώδικα και αφορά το παρασκήνιο του Ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά να αποθεώνονται από το κοινό τους για τις κατακτήσεις τίτλων και τη είσπραξη δεκάδων εκατομμυρίων από το Champions League;
Υ.Γ.1 Κι’ όμως εμείς δεν έχουμε «χαζέψει». Η Ελληνική κοινωνία μας αναγκάζει να προβληματιζόμαστε και να αναρωτιόμαστε για το πώς αντιμετωπίζονται οι τίμιοι και πώς οι παράνομοι. Ποιο είναι το σωστό, ποιο το τίμιο; Ποιοι είναι τα πρότυπα και ποιοι τα κορόιδα;
Υ.Γ.2 Επειδή λοιπόν εμείς εδώ είμαστε από… αφελείς έως… ύποπτοι, πολύ σωστά ο Βασίλης Σαμπράκος προτείνει λύση που θα βάλει το θέμα στην σωστή του διάσταση… Εξάλλου μέσα από τις τελευταίες εξελίξεις φαίνεται ότι ο Πλατινί μάλλον δεν τα μάθαινε όλα…
Υ.Γ.3 Τέλος πάντων από τις αποφάσεις της συγκεκριμένης (απίστευτα δεμένης από πλευράς εισαγγελέων) υπόθεσης, θα καταλάβουμε τελικά και τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα όλοι μας. Θα πρέπει να ακολουθήσουμε δρόμο νόμιμο και ηθικό ή να αρχίσουμε τις λαμογιές για να επιβιώσουμε. Οι παράγοντες τι να κάνουν; Να ακολουθήσουν καθαρά μονοπάτια ή να αρχίσουν όλοι τους εκβιασμούς και τις απειλές για να πανηγυρίσουν τίτλους και να αποκτήσουν εκατομμύρια; Απλά είναι τα πράγματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου