Σαν
σήμερα, στις 18 Μαΐου του 2013, σε παιχνίδι της Παρί Σεν Ζερμέν
απέναντι στη Μπρεστ, ο μεγάλος, Ντέιβιντ Μπέκαμ έριξε τους τίτλους
τέλους σε αυτό που αγάπησε περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο.
Μαζί με την εθνική ομάδα της Αγγλίας, η μπάλα ήταν αυτό μακριά από το οποίο δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του, όμως είχε έρθει η στιγμή για μια... διαφορετική ζωή, δίχως προπονήσεις, δίχως φόρμες, σορτσάκια, φανέλες, δίχως τη μυρωδιά του χορταριού.
Σε απόλυτα συγκινητικές στιγμές, ο «Μπεκς» άρχισε να δακρύζει βλέποντας το ρολόι του «Παρκ ντε Πρενς» και έχοντας αντιληφθεί πως έφτανε η στιγμή της αντικατάστασής του και της αποχώρησης από το ποδόσφαιρο.
Όταν έφτασε η στιγμή της αλλαγής στο 83', όλοι έσπευσαν να τον αγκαλιάσουν, να τον χειροκροτήσουν και να του πουν ότι ήταν τιμή τους που υπήρξαν στο ίδιο γήπεδο μαζί του. Συμπαίκτες και αντίπαλοι.
Το κλάμα του Μπέκαμ, θα μείνει στην ιστορία. Γιατί ήταν κλάμα αποχωρισμού από μια μεγάλη αγάπη...
Μαζί με την εθνική ομάδα της Αγγλίας, η μπάλα ήταν αυτό μακριά από το οποίο δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του, όμως είχε έρθει η στιγμή για μια... διαφορετική ζωή, δίχως προπονήσεις, δίχως φόρμες, σορτσάκια, φανέλες, δίχως τη μυρωδιά του χορταριού.
Σε απόλυτα συγκινητικές στιγμές, ο «Μπεκς» άρχισε να δακρύζει βλέποντας το ρολόι του «Παρκ ντε Πρενς» και έχοντας αντιληφθεί πως έφτανε η στιγμή της αντικατάστασής του και της αποχώρησης από το ποδόσφαιρο.
Όταν έφτασε η στιγμή της αλλαγής στο 83', όλοι έσπευσαν να τον αγκαλιάσουν, να τον χειροκροτήσουν και να του πουν ότι ήταν τιμή τους που υπήρξαν στο ίδιο γήπεδο μαζί του. Συμπαίκτες και αντίπαλοι.
Το κλάμα του Μπέκαμ, θα μείνει στην ιστορία. Γιατί ήταν κλάμα αποχωρισμού από μια μεγάλη αγάπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου