Τα ζητούμενα για τον Παναθηναϊκό και το περιθώριο έκπληξης!!

Ο Αρης Λαούδης γράφει για τον... αινιγματικό Παναθηναϊκό, τα τέσσερα ζητούμενα ενόψει των τελικών και τον Μανωλόπουλο που προσπαθεί μέσα σε ένα μήνα να κάνει ό,τι κάνουν οι προπονητές στην καλοκαιρινή προετοιμασία.

Η ιστορία μας το έχει διδάξει πολλές φορές κι όποιος την αγνοήσει κινδυνεύει να εκτεθεί. Αν στο παρελθόν λέγαμε μία φορά τα γνωστά κλισέ «στα ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού δεν υπάρχουν προγνωστικά», τώρα, μετά τα όσα μας έχουν συμβεί η κλισέ ατάκα θα πρέπει να γράφεται 100 φορές σαν τις περιβόητες τιμωρίες στο δημοτικό, πρώτα για να το εμπεδώσουμε εμείς και μετά ο κόσμος.

ADVERTISEMENT

Σε κάθε αγώνα μπάσκετ υπάρχει αυτό που λέμε «μπασκετική λογική», αλλά υπάρχουν κι άλλα τόσα που αποτελούν το αντίβαρο. Πόσω μάλλον όταν έχεις να κάνεις με τρεις τουλάχιστον αναμετρήσεις Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού που είναι κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι μπάσκετ και η μπασκετική λογική έχει αποδειχθεί πως τελικά είναι από τα τελευταία κριτήρια που κρίνουν ένα πρωτάθλημα.
Για να αποφύγω λοιπόν τα προγνωστικά, τα φαβορί και τις προβλέψεις κι από την στιγμή που δεν είμαστε μελλοντολόγοι για να δούμε ποιο κριτήριο θα κρίνει τη φετινή σειρά, θα περιοριστώ να γράψω το αυτονόητο, πως και η φετινή σειρά εξαρτάται από τον Ολυμπιακό. Αν δηλαδή αναζητούμε τον ρυθμιστή του αγώνα, την ομάδα δηλαδή που με την εικόνα της θα αποφασίσει για το αποτέλεσμα της σειράς, τότε ο Ολυμπιακός είναι αυτός που έχει τον πρώτο λόγο με μοναδικό πάντα κριτήριο την μπασκετική λογική.
Τα ζητούμενα για τον Παναθηναϊκό είναι πολλά και τα δεδομένα διαφορετικά σε σχέση με την ομάδα που τελείωσε την κανονική περίοδο. Οι παρεμβάσεις του Μανωλόπουλου στο κομμάτι της τακτικής και της ψυχολογίας έχουν δώσει ελπίδα στον κόσμο για να επαναλάβει αυτό το «αν όχι και τώρα, πότε;». Ο Παναθηναϊκός είναι στην ουσία μια καινούρια ομάδα που προσπαθεί μέσα σε ένα μήνα να κάνει ό,τι θα έκανε στην καλοκαιρινή προετοιμασία. Δεν βάζει απλά λεπτομέρειες στο παιχνίδι του, προσθέτει πολλά καινούρια πράγματα και πρόσωπα που στην ουσία αλλάζουν τη φιλοσοφία του.
Είναι από τις φορές που οι δύο προπονητές δεν μπορούν να πουν με ευκολία αυτό το «τους ξέρουμε και μας ξέρουν» γιατί καλά - καλά ο Παναθηναϊκός δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Είναι μια ομάδα που έκανε τρεις πολύ καλές εμφανίσεις με τον ΠΑΟΚ που με τα καινούρια στοιχεία στο παιχνίδι του δεν έχει δοκιμαστεί σε μεγάλο ματς κι έχοντας επιπλέον δύο Αμερικανούς που θα παίξουν για πρώτη φορά σε... κόλαση Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, χωρίς να έχουν φάει την κρυάδα.
Με λίγα λόγια, ο Σφαιρόπουλος πάει στους τελικούς έχοντας διαβάσει τους «πράσινους» στα τρία τεστ με τον ΠΑΟΚ, χωρίς ωστόσο αυτή η εικόνα να είναι απόλυτα αντιπροσωπευτική του νέου Παναθηναϊκού. Είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις στο σύγχρονο μπάσκετ που ο όρος «έκπληξη» μπορεί να έχει κάποιο νόημα στα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς.
Τα ζητούμενα λοιπόν για τον Παναθηναϊκό είναι πολλά...
1. Η κατάσταση του Διαμαντίδη: Εβγαλε στο ρελαντί την σειρά με τον ΠΑΟΚ, στην ουσία τα παιχνίδια αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να συνέλθει από τον τραυματισμό του και είναι βεβαίως ο παίκτης που θα αποτελέσει βαρόμετρο - για τον Παναθηναϊκό - σ' όποιο παιχνίδι κριθεί στις λεπτομέρειες. Ο Ολυμπιακός έχει έναν παίκτη (Ντάρντεν) σε ειδική αποστολή σ' αυτά τα παιχνίδια, στα δύο ματς της κανονικής περιόδου τα κατάφερε αρκετά καλά και είναι μεγάλο ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό το πώς θα απεμπλακεί ο αρχηγός του.
2. Να μπορέσει ο Μόργκαν να καλύψει το αμυντικό κενό του Γκιστ: Αν ο Παναθηναϊκός πατήσει στο πετυχημένο πείραμα του Πεδουλάκη με την άμυνα στον Σπανούλη, τότε θα πρέπει ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του Γκιστ να αναλάβει να κάνει το... χταπόδι στην άμυνα. Μοναδικός αθλητικός ψηλός, ικανός να χαμηλώσει τα πόδια του, να κυνηγήσει τη φάση και να τρέξει στις περιστροφές είναι ο Μόργκαν που βεβαίως δεν έχει παρόμοια εμπειρία και κανεις δεν μπορεί να ξέρει σε ποιον βαθμό θα ανταποκριθεί.
3. Η ετοιμότητα του Μπατίστα και ο ρυθμός του Μαυροκεφαλίδη: Ο Παναθηναϊκός έχει ένα πλεονέκτημα στην επίθεσή του που πρέπει να το καλύφθει στην άμυνά του. Ο Ολυμπιακός έχει δυσκολία για να αντιμετωπίσει τον Ουρουγουανό, αλλά έχει περισσότερους παίκτες για... ξόδεμα. Η μάχη στη ρακέτα θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον και μπορεί να κρίνει κάποια από τα παιχνίδια της σειράς, με τη λογική πως κάθε ομάδα είναι υποχρεωμένη να ποντάρει σε κάτι διαφορετικό απ' ό,τι ο αντίπαλος. Δηλαδή, ο Ολυμπιακός θα πάει με τα αθλητικά προσόντα των ψηλών του και ο Παναθηναϊκός με τον όγκο του Μπατίστα - που είναι άγνωστο σε τι κατάσταση θα είναι - και την ικανότητα του Μαυροκεφαλίδη να απειλήσει από μέση απόσταση. Μιλάμε για τη μάχη... δύο κόσμων που το πλεονέκτημα του ενός στην επίθεση, μετατρέπεται σε μειονέκτημα στην άμυνα.
4. Το rotation κρίνει τη σειρά: Ο Μανωλόπουλος έδειξε τις προθέσεις του στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ, χρησιμοποιώντας 11-12 παίκτες σε κάθε παιχνίδι. Το διαφορετικό μάλιστα σε σχέση με την εποχή του Ιβάνοβιτς δεν είναι ότι απλά τους χρησιμοποιούσε, αλλά πως για τον καθένα είχε έναν συγκεκριμένο ρόλο. Για πρώτη φορά το τελευταίο 6μηνο αισθανόταν κανείς πως ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα που αποτελείται από 12άδα κι όχι 7άδα και το στοιχείο αυτό είναι είναι η βάση για μια σειρά που μπορεί να κριθεί σε πέντε ματς.

*Πηγή: gazzetta.gr*