«Η
Τότεναμ μπορεί να κατακτήσει την Premier League», δήλωσε ξεκάθαρα ο
Ρομπέρτο Μαρτίνεθ στη συνέντευξη Τύπου ενόψει του άκρως ενδιαφέροντος
ματς της Έβερτον με τους Σπερς την Κυριακή (03/01). Η αισιοδοξία για την
ομάδα του Ποκετίνο αυξάνεται και όπως τόνισε ο Ισπανός, το ότι
διαθέτουν τόσο νεανικό ρόστερ μόνο βελτίωση μπορεί να φέρει.
Οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες είναι ένα γνώριμο συναίσθημα στο White Hart Lane. Στην μετά-Μπέιλ εποχή, ο πακτωλός χρημάτων που δαπανήθηκε σε ποδοσφαιριστές μεγάλης χρηματιστηριακής αξίας, ανέβασε δεδομένα τον πήχη πολύ ψηλά. Η προσγείωση ήταν ανώμαλη όταν πολλοί από αυτούς δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και η φήμη για την «loser» νοοτροπία μεγάλωσε. Έφερε μεγαλύτερο σκεπτικισμό για το που μπορεί να φτάσει το ταβάνι των Σπερς. Το 2011/12, επί Ρέντναπ, παρότι έμειναν σε επαφή με τη κορυφή μέχρι τον Φεβρουάριο, «ξεφούσκωσαν» μέσα στον Απρίλιο και τελικά έχασαν και την συμμετοχή στη Champions League, λόγω της κατάκτησης του τίτλου από την Τσέλσι.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν με την συνύπαρξη των Πολ Μίτσελ-Μαουρίτσιο Ποκετίνο, των αρχιτεκτόνων της Σαουθάμπτον που εκτόξευσε την φήμη του Αργεντινού προπονητή. Η άφιξη του Μίτσελ ως head of recruitment and analysis σηματοδότησε το τέλος του Μπαλντίνι και την απαρχή μιας νέας εποχής. Ο Ποκετίνο, από την άλλη, ανέλαβε να αλλάξει εντελώς την αγωνιστική προσέγγιση και την νοοτροπία. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ΕΔΩ, ωστόσο αξίζει να σημειώσουμε ξανά ότι το επιβεβλημένο ξεσκαρτάρισμα (Σολδάδο, Καπού, Κίρικες, Χόλτμπι, Σταμπουλί, Παουλίνιο) ολοκληρώθηκε και ο Μίτσελ με τον Ποκετίνο έχτισαν την νεαρότερη ομάδα στην Premier League με βάση τα δικά τους «θέλω».
Με ταλέντο, μαχητικότητα προσήλωση και μεγάλη σημασία σε αυτό το στοιχείο που δεν «μετριέται» συχνά από τη στατιστική υπηρεσία, αλλά αποτελεί σήμα κατατεθέν των ομάδων του Αργεντινού. Το work ethic. Σκληρή δουλειά σε αγώνες και προπονήσεις, 100% αφοσίωση στο πλάνο, αυταπάρνηση, το «εμείς» πάντα πάνω από το «εγώ». Και μεγάλη σημασία στη σωστή δουλειά με τα ταλέντα. Ένα χρόνο πριν ο Ποκετίνο είχε δηλώσει ότι οι ακαδημίες της Τότεναμ είναι πλέον σε καλύτερο επίπεδο από αυτές της Σαουθάμπτον και η εξαιρετική προοπτική των Κέιν και Μέισον αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Ντέλε Άλι δεν αναδείχθηκε από τα τμήματα υποδομής των Λονδρέζων, αλλά η πρόοδος του στους μήνες που δουλεύει με τον Ποκετίνο είναι εκπληκτική. Όπως και η συνεργασία που έχει αναπτύξει με τον Χάρι Κέιν. Ο Κάρολ είναι ένα ακόμα πιο πρόσφατο παράδειγμα. Ο Αργεντινός δίνει μεγάλη βάση στο πρότζεκτ των ακαδημιών, το οποίο λέγεται πλέον ανοιχτά στην Αγγλία ότι λειτουργεί σε κορυφαία πρότυπα.
O Πολ Μίτσελ
Στην αναμέτρηση των Σπερς με την Άρσεναλ είχαμε τη δυνατότητα να δούμε από κοντά την νέα, σκληρή Τότεναμ. Προετοιμασμένη άψογα, κατάφερε να περιορίσει όλα τα επιθετικά όπλα των Gunners, να βγάλει τσαμπουκά και δύναμη στον αγωνιστικό χώρο και να στριμώξει τους γηπεδούχους. Μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει το 0-2, πριν το μαγικό πόδι του Οζίλ φτιάξει το 1-1.
Η προσθήκη του Αλντερβάιρελντ και η χρησιμοποίηση του Ντάιερ, αλλά και του Ντέλε Άλι ενίσχυσαν το αδύνατο σημείο της περσινής χρονιάς, την ανασταλτική λειτουργία. Οι Σπερς έχουν το χαμηλότερο παθητικό και στο ματς με την πολύ επικίνδυνη Γουότφορντ των Ντίνι-Ιγκάλο ο Ποκετίνο έδειξε τακτική ευελιξία, εμπνευσμένος από τον μέντορά του Μαρσέλο Μπιέλσα. Γύρισε τον Ντάιερ, τον οποίο ο ίδιος έχει κάνει αμυντικό χαφ, στο κέντρο της άμυνας και τα κέρδη που πήρε ήταν πολλαπλά, παρότι τελικά χρειάστηκε τη βοήθεια της τύχης για να αποδράσει με το 1-0 από το Vicarage Road. Ήταν μια νίκη με τεράστια σημασία, τόσο βαθμολογική, όσο και ψυχολογική. Σαν να έκανε τους αντιπάλους να αναγνωρίσουν ότι φέτος η Τότεναμ έχει αποβάλλει την εύθραυστη νοοτροπία. Η ψυχοσύνθεσή της έχει αλλάξει.
Η ψυχολογική διαχείριση δείχνει να αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για τη δύσκολη συνέχεια. Ο Ποκετίνο έχει δώσει χαρακτήρα, σκληράδα, αμυντική συνοχή, αναδεικνύει νέους πρωταγωνιστές και μέχρι στιγμής τους διαχειρίζεται εξαιρετικά. Συχνά αναφέρεται στο νεανικό ρόστερ και στο ότι οι προσδοκίες πρέπει να είναι ανάλογες με αυτό. Στο άνετο 3-0 με τη Νόριτς, όπου η ομάδα του κατά διαστήματα έπαιξε εξαιρετικά, στάθηκε στο ότι δεν «καθάρισε» το ματς από πιο νωρίς. Δεν αφήνει περιθώρια για υπερβολικό ενθουσιασμό. Δευτερόλεπτα μετά την μεγάλη νίκη επί της Γουότφορντ, μιλούσε ήδη για την αναμέτρηση με την Έβερτον. Συγκέντρωση και το κεφάλι χαμηλά. Οι περισπασμοί μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικοί.
Πλέον, με όλο και περισσότερο κόσμο να μιλάει ανοιχτά για τον τίτλο, ο Ποκετίνο μετέθεσε την κουβέντα για αργότερα. «Τα επόμενα εννιά-δέκα παιχνίδια θα δείξουν τις πιθανότητές μας σχετικά με το που μπορούμε να τερματίσουμε. Πρέπει να φτάσουμε στα τελευταία δέκα ματς της σεζόν διατηρώντας τη δυνατότητα να παλέψουμε για τους στόχους μας», είπε για να δώσει εκ νέου το σύνθημα: «Είμαστε πολύ ήσυχοι. Δεν μιλάμε πολύ, αλλά δουλεύουμε πολύ σκληρά. Είναι πιο σημαντικό το πως συμπεριφερόμαστε εντός αγωνιστικού χώρου από το πως μιλάμε εκτός. Είμαστε ήσυχοι, πιστεύουμε στους εαυτούς μας και μένουμε αισιόδοξοι. Στο ποδόσφαιρο τα πάντα μπορούν να συμβούν και γι' αυτό πιστεύουμε. Ο μόνος τρόπος για να μην πετύχουμε αυτά που θέλουμε είναι να σταματήσουμε να δουλεύουμε σκληρά».
Το ματς με την Έβερτον είναι ένα ακόμα σημαντικό δείγμα για το αν η Τότεναμ μπορεί να συνεχίσει κοντά στην κορυφή. Μέχρι στιγμής η ψυχολογική και αγωνιστική διαχείριση του Ποκετίνο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βγαίνει. Η πορεία από εδώ και στο εξής όμως θα δείξει αν ο ενθουσιασμός και οι προσδοκίες θα κρατήσουν μέχρι τέλους, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι αν Σπερς δεν διεκδικήσουν τίτλο μέχρι τέλους η χρονιά θα είναι αποτυχημένη. Ανεξάρτητα με την έκβαση του Πρωταθλήματος, είναι βέβαιο πως το άκρως ενδιαφέρον πρότζεκτ της «νέας» Τότεναμ θα συνεχιστεί. Οι βάσεις που έχουν μπει αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες είναι ένα γνώριμο συναίσθημα στο White Hart Lane. Στην μετά-Μπέιλ εποχή, ο πακτωλός χρημάτων που δαπανήθηκε σε ποδοσφαιριστές μεγάλης χρηματιστηριακής αξίας, ανέβασε δεδομένα τον πήχη πολύ ψηλά. Η προσγείωση ήταν ανώμαλη όταν πολλοί από αυτούς δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και η φήμη για την «loser» νοοτροπία μεγάλωσε. Έφερε μεγαλύτερο σκεπτικισμό για το που μπορεί να φτάσει το ταβάνι των Σπερς. Το 2011/12, επί Ρέντναπ, παρότι έμειναν σε επαφή με τη κορυφή μέχρι τον Φεβρουάριο, «ξεφούσκωσαν» μέσα στον Απρίλιο και τελικά έχασαν και την συμμετοχή στη Champions League, λόγω της κατάκτησης του τίτλου από την Τσέλσι.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν με την συνύπαρξη των Πολ Μίτσελ-Μαουρίτσιο Ποκετίνο, των αρχιτεκτόνων της Σαουθάμπτον που εκτόξευσε την φήμη του Αργεντινού προπονητή. Η άφιξη του Μίτσελ ως head of recruitment and analysis σηματοδότησε το τέλος του Μπαλντίνι και την απαρχή μιας νέας εποχής. Ο Ποκετίνο, από την άλλη, ανέλαβε να αλλάξει εντελώς την αγωνιστική προσέγγιση και την νοοτροπία. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα ΕΔΩ, ωστόσο αξίζει να σημειώσουμε ξανά ότι το επιβεβλημένο ξεσκαρτάρισμα (Σολδάδο, Καπού, Κίρικες, Χόλτμπι, Σταμπουλί, Παουλίνιο) ολοκληρώθηκε και ο Μίτσελ με τον Ποκετίνο έχτισαν την νεαρότερη ομάδα στην Premier League με βάση τα δικά τους «θέλω».
Με ταλέντο, μαχητικότητα προσήλωση και μεγάλη σημασία σε αυτό το στοιχείο που δεν «μετριέται» συχνά από τη στατιστική υπηρεσία, αλλά αποτελεί σήμα κατατεθέν των ομάδων του Αργεντινού. Το work ethic. Σκληρή δουλειά σε αγώνες και προπονήσεις, 100% αφοσίωση στο πλάνο, αυταπάρνηση, το «εμείς» πάντα πάνω από το «εγώ». Και μεγάλη σημασία στη σωστή δουλειά με τα ταλέντα. Ένα χρόνο πριν ο Ποκετίνο είχε δηλώσει ότι οι ακαδημίες της Τότεναμ είναι πλέον σε καλύτερο επίπεδο από αυτές της Σαουθάμπτον και η εξαιρετική προοπτική των Κέιν και Μέισον αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Ντέλε Άλι δεν αναδείχθηκε από τα τμήματα υποδομής των Λονδρέζων, αλλά η πρόοδος του στους μήνες που δουλεύει με τον Ποκετίνο είναι εκπληκτική. Όπως και η συνεργασία που έχει αναπτύξει με τον Χάρι Κέιν. Ο Κάρολ είναι ένα ακόμα πιο πρόσφατο παράδειγμα. Ο Αργεντινός δίνει μεγάλη βάση στο πρότζεκτ των ακαδημιών, το οποίο λέγεται πλέον ανοιχτά στην Αγγλία ότι λειτουργεί σε κορυφαία πρότυπα.
O Πολ Μίτσελ
Στην αναμέτρηση των Σπερς με την Άρσεναλ είχαμε τη δυνατότητα να δούμε από κοντά την νέα, σκληρή Τότεναμ. Προετοιμασμένη άψογα, κατάφερε να περιορίσει όλα τα επιθετικά όπλα των Gunners, να βγάλει τσαμπουκά και δύναμη στον αγωνιστικό χώρο και να στριμώξει τους γηπεδούχους. Μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει το 0-2, πριν το μαγικό πόδι του Οζίλ φτιάξει το 1-1.
Η προσθήκη του Αλντερβάιρελντ και η χρησιμοποίηση του Ντάιερ, αλλά και του Ντέλε Άλι ενίσχυσαν το αδύνατο σημείο της περσινής χρονιάς, την ανασταλτική λειτουργία. Οι Σπερς έχουν το χαμηλότερο παθητικό και στο ματς με την πολύ επικίνδυνη Γουότφορντ των Ντίνι-Ιγκάλο ο Ποκετίνο έδειξε τακτική ευελιξία, εμπνευσμένος από τον μέντορά του Μαρσέλο Μπιέλσα. Γύρισε τον Ντάιερ, τον οποίο ο ίδιος έχει κάνει αμυντικό χαφ, στο κέντρο της άμυνας και τα κέρδη που πήρε ήταν πολλαπλά, παρότι τελικά χρειάστηκε τη βοήθεια της τύχης για να αποδράσει με το 1-0 από το Vicarage Road. Ήταν μια νίκη με τεράστια σημασία, τόσο βαθμολογική, όσο και ψυχολογική. Σαν να έκανε τους αντιπάλους να αναγνωρίσουν ότι φέτος η Τότεναμ έχει αποβάλλει την εύθραυστη νοοτροπία. Η ψυχοσύνθεσή της έχει αλλάξει.
Η ψυχολογική διαχείριση δείχνει να αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για τη δύσκολη συνέχεια. Ο Ποκετίνο έχει δώσει χαρακτήρα, σκληράδα, αμυντική συνοχή, αναδεικνύει νέους πρωταγωνιστές και μέχρι στιγμής τους διαχειρίζεται εξαιρετικά. Συχνά αναφέρεται στο νεανικό ρόστερ και στο ότι οι προσδοκίες πρέπει να είναι ανάλογες με αυτό. Στο άνετο 3-0 με τη Νόριτς, όπου η ομάδα του κατά διαστήματα έπαιξε εξαιρετικά, στάθηκε στο ότι δεν «καθάρισε» το ματς από πιο νωρίς. Δεν αφήνει περιθώρια για υπερβολικό ενθουσιασμό. Δευτερόλεπτα μετά την μεγάλη νίκη επί της Γουότφορντ, μιλούσε ήδη για την αναμέτρηση με την Έβερτον. Συγκέντρωση και το κεφάλι χαμηλά. Οι περισπασμοί μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικοί.
Πλέον, με όλο και περισσότερο κόσμο να μιλάει ανοιχτά για τον τίτλο, ο Ποκετίνο μετέθεσε την κουβέντα για αργότερα. «Τα επόμενα εννιά-δέκα παιχνίδια θα δείξουν τις πιθανότητές μας σχετικά με το που μπορούμε να τερματίσουμε. Πρέπει να φτάσουμε στα τελευταία δέκα ματς της σεζόν διατηρώντας τη δυνατότητα να παλέψουμε για τους στόχους μας», είπε για να δώσει εκ νέου το σύνθημα: «Είμαστε πολύ ήσυχοι. Δεν μιλάμε πολύ, αλλά δουλεύουμε πολύ σκληρά. Είναι πιο σημαντικό το πως συμπεριφερόμαστε εντός αγωνιστικού χώρου από το πως μιλάμε εκτός. Είμαστε ήσυχοι, πιστεύουμε στους εαυτούς μας και μένουμε αισιόδοξοι. Στο ποδόσφαιρο τα πάντα μπορούν να συμβούν και γι' αυτό πιστεύουμε. Ο μόνος τρόπος για να μην πετύχουμε αυτά που θέλουμε είναι να σταματήσουμε να δουλεύουμε σκληρά».
Το ματς με την Έβερτον είναι ένα ακόμα σημαντικό δείγμα για το αν η Τότεναμ μπορεί να συνεχίσει κοντά στην κορυφή. Μέχρι στιγμής η ψυχολογική και αγωνιστική διαχείριση του Ποκετίνο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βγαίνει. Η πορεία από εδώ και στο εξής όμως θα δείξει αν ο ενθουσιασμός και οι προσδοκίες θα κρατήσουν μέχρι τέλους, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι αν Σπερς δεν διεκδικήσουν τίτλο μέχρι τέλους η χρονιά θα είναι αποτυχημένη. Ανεξάρτητα με την έκβαση του Πρωταθλήματος, είναι βέβαιο πως το άκρως ενδιαφέρον πρότζεκτ της «νέας» Τότεναμ θα συνεχιστεί. Οι βάσεις που έχουν μπει αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου