Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει στο sport-fm.gr για τη μεταγραφή του καλύτερου Ελληνα επιθετικού, τη δουλειά που τον έφτασε ως εδώ και την «ανάγκη» στην οποία έπεσε ο Παναθηναϊκός.
Του Διονύση Δεσύλλα (twitter@dionisis_d)
Να ξεκινήσουμε από κάτι βασικό: Αντικειμενική αξία σε έναν ποδοσφαιριστή ή γενικότερα σε αθλητή δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν είναι σπίτι, δεν είναι αυτοκίνητο. Η αξία ενός παίκτη είναι υποκειμενική και το πόσο θα πουλήσεις ή θα αγοράσεις εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Για μένα, για παράδειγμα μπορεί ο Νίνης να αξίζει 300, για κάποιον άλλον 200, και για έναν τρίτο 500. Συνεπώς, στάνταρ σε αυτά δεν υπάρχουν. Ούτε πάγιες τιμές, ούτε αντικειμενικές αξίες. Πουλάς και αγοράζεις, όσο θες, σε λογικά πλαίσια, εκμεταλλεύεσαι τη διαπραγματευτική σου ικανότητα και προχωράς. Αν, φυσικά, έχεις ανάγκη, όπως έχει τώρα ο Παναθηναϊκός, θα ρίξεις, κάπως, τις απαιτήσεις σου και θα πουλήσεις και τον καλύτερό σου Ελληνα επιθετικό για να πάρεις «ανάσα». Αυτό ακριβώς συνέβη τώρα με τους «πράσινους».
Με κείμενό μου σ’ αυτήν εδώ τη διαδικτυακή γωνιά στις 21 Μαϊου του 2015, έγραφα για τον πιο φορμαρισμένο φορ της Ελλάδας και εξηγούσα ότι, κατ’ εμέ, τα 2,5 ή 3 εκατ. ευρώ είναι λίγα γι’ αυτόν τον ποδοσφαιριστή, με βάση και τα σημάδια εξέλιξης που έδειχνε. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το ποσό με το οποίο τον πουλάει το «τριφύλλι» στην Γκενκ είναι μικρό. Η μεταγραφή κοστίζει λίγο στους Βέλγους. Οι «πράσινοι» θα πάρουν περίπου 3 εκατ. ευρώ, μαζί με τα μπόνους και θα έχουν ένα ποσοστό μεταπώλησης κοντά στο 20%. Όταν, όμως, έχεις ανάγκη, η τιμή θα πέσει και θα πεις και «πάλι καλά».
Οι «πράσινοι» πληρώνουν την… Γκαμπάλα και τις καλοκαιρινές αμαρτίες. Αν δεν ερχόταν αυτός ο αποκλεισμός και η «τρύπα» στα ταμεία, ο Καρέλης δεν θα δινόταν με λιγότερο από 4 εκατ. ευρώ κι αυτό μπορούμε να το πούμε με σιγουριά. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που πέρυσι δεν πουλήθηκε ο παίκτης. Κάποιες φορές, όμως, τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα υπολογίζεις.
Ο Καρέλης, πάντως, πρέπει να είναι το «παράδειγμα» για τις κινήσεις που θα κάνει ο Παναθηναϊκός. Ηρθε νεαρός, χωρίς κόστος και με πολλή δουλειά έφτασε στο σημείο να γίνει ο καλύτερος Ελληνας στράικερ, ανεβάζοντας το κασέ του και φυσικά αυξάνονταςτην «ποδοσφαιρική περιουσία» της ΠΑΕ, όντας ο πιο εξελίξιμος παίκτης από τη στιγμή που άρχισε το πρότζεκτ αξιοποίησης νεαρών ποδοσφαιριστών. Κι αυτό είναι κάτι που πιστώνεται και στον ίδιο, αλλά και στην ομάδα. Αυτός είναι ο δρόμος…
*Πηγή: sport-fm.gr*
Να ξεκινήσουμε από κάτι βασικό: Αντικειμενική αξία σε έναν ποδοσφαιριστή ή γενικότερα σε αθλητή δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν είναι σπίτι, δεν είναι αυτοκίνητο. Η αξία ενός παίκτη είναι υποκειμενική και το πόσο θα πουλήσεις ή θα αγοράσεις εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Για μένα, για παράδειγμα μπορεί ο Νίνης να αξίζει 300, για κάποιον άλλον 200, και για έναν τρίτο 500. Συνεπώς, στάνταρ σε αυτά δεν υπάρχουν. Ούτε πάγιες τιμές, ούτε αντικειμενικές αξίες. Πουλάς και αγοράζεις, όσο θες, σε λογικά πλαίσια, εκμεταλλεύεσαι τη διαπραγματευτική σου ικανότητα και προχωράς. Αν, φυσικά, έχεις ανάγκη, όπως έχει τώρα ο Παναθηναϊκός, θα ρίξεις, κάπως, τις απαιτήσεις σου και θα πουλήσεις και τον καλύτερό σου Ελληνα επιθετικό για να πάρεις «ανάσα». Αυτό ακριβώς συνέβη τώρα με τους «πράσινους».
Με κείμενό μου σ’ αυτήν εδώ τη διαδικτυακή γωνιά στις 21 Μαϊου του 2015, έγραφα για τον πιο φορμαρισμένο φορ της Ελλάδας και εξηγούσα ότι, κατ’ εμέ, τα 2,5 ή 3 εκατ. ευρώ είναι λίγα γι’ αυτόν τον ποδοσφαιριστή, με βάση και τα σημάδια εξέλιξης που έδειχνε. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το ποσό με το οποίο τον πουλάει το «τριφύλλι» στην Γκενκ είναι μικρό. Η μεταγραφή κοστίζει λίγο στους Βέλγους. Οι «πράσινοι» θα πάρουν περίπου 3 εκατ. ευρώ, μαζί με τα μπόνους και θα έχουν ένα ποσοστό μεταπώλησης κοντά στο 20%. Όταν, όμως, έχεις ανάγκη, η τιμή θα πέσει και θα πεις και «πάλι καλά».
Οι «πράσινοι» πληρώνουν την… Γκαμπάλα και τις καλοκαιρινές αμαρτίες. Αν δεν ερχόταν αυτός ο αποκλεισμός και η «τρύπα» στα ταμεία, ο Καρέλης δεν θα δινόταν με λιγότερο από 4 εκατ. ευρώ κι αυτό μπορούμε να το πούμε με σιγουριά. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που πέρυσι δεν πουλήθηκε ο παίκτης. Κάποιες φορές, όμως, τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα υπολογίζεις.
Ο Καρέλης, πάντως, πρέπει να είναι το «παράδειγμα» για τις κινήσεις που θα κάνει ο Παναθηναϊκός. Ηρθε νεαρός, χωρίς κόστος και με πολλή δουλειά έφτασε στο σημείο να γίνει ο καλύτερος Ελληνας στράικερ, ανεβάζοντας το κασέ του και φυσικά αυξάνονταςτην «ποδοσφαιρική περιουσία» της ΠΑΕ, όντας ο πιο εξελίξιμος παίκτης από τη στιγμή που άρχισε το πρότζεκτ αξιοποίησης νεαρών ποδοσφαιριστών. Κι αυτό είναι κάτι που πιστώνεται και στον ίδιο, αλλά και στην ομάδα. Αυτός είναι ο δρόμος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου