Ο σχεδόν βέβαιος πλέον υποβιβασμός του Ηρακλή
αποτελεί πλήγμα όχι μόνο για τον ιστορικό αυτόν σύλλογο αλλά και για τη
Θεσσαλονίκη και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Γράφει ο Νίκος
Κατσαρός.
Ο Ηρακλής έχει μακρά ιστορία που ξεφεύγει από τα αθλητικά πλαίσια.
Θα τολμούσα να πω ότι ο «γηραιός» μπορεί να πει κανείς ότι είναι κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος, όπως αναφέρει και το μότο που συνοδεύει την Μπαρτσελόνα. Για την ομάδα της Καταλονίας η φράση αυτή συμβολίζει την ιδιαιτερότητα της περιοχής και τη διαχρονική επιθυμία των Καταλανών για αυτονόμησή της.
Ο Ηρακλής εκτός από την πολυποίκιλη αθλητική είχε σημαντική πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα και ανέδειξε πολλές επιφανείς προσωπικότητες σε όλους τους τομείς. Ως ποδοσφαιρική ομάδα μπορεί να μη διέθετε τόσο πολλούς οπαδούς όσο ο ΠΑΟΚ ή ο Αρης, σίγουρα όμως οι δικοί του είχαν ένα διαφορετικό ήθος.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο μεγάλος αυτός σύλλογος μπήκε σε μια πορεία που τον απομάκρυνε αργά, αλλά σταθερά από τις αρχές και τις αξίες του. Οι παραδοσιακοί παράγοντες όπως π.χ. ο Κοσμόπουλος ή ο Τζήκας, άνθρωποι με πραγματική αγάπη για τον αθλητισμό, εξέλιπαν.
Ο σύλλογος περιέπεσε στη δίνη της διοικητικής αστάθειας, βρέθηκε στα χέρια ανθρώπων με καλή διάθεση ίσως, αλλά κατώτερων της ιστορίας και των περιστάσεων και σιγά σιγά μπήκε σε μια βαθιά κρίση, αποκορύφωμα της οποίας είναι η σημερινή τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Η ποδοσφαιρική ομάδα αφανίστηκε, εκείνη του μπάσκετ πάει για συγχώνευση με τον Πανελλήνιο, για να μη χαθεί κι αυτή από τον αθλητικό χάρτη, και το βόλεϊ, που είχε φέρει και τίτλους στο σύλλογο, ψυχορραγεί.
Ο υποβιβασμός του Ηρακλή στην ερασιτεχνική κατηγορία είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, ανευθυνότητας, αδιαφορίας και εγκληματικών λαθών δικών του ανθρώπων, αλλά και κάποιων τυχάρπαστων που τον βρήκαν σαν ευκαιρία για να έχουν παρουσία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο για άγνωστους, αλλά ευνόητους λόγους.
Τώρα που δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για όλους αυτούς, είναι ευκαιρία επιτέλους για τους αγνούς Ηρακληδείς να εμφανιστούν και να ξαναφέρουν το σύλλογο, με όποιες δυνατότητες έχουν, εκεί που του αξίζει, καθαρό και «εξαγνισμένο». Ο Ηρακλής δεν πρέπει και πιστεύω δεν γίνεται να μετατραπεί σε ένα αμελητέο αθλητικό μέγεθος.
Πηγή: Goal
Θα τολμούσα να πω ότι ο «γηραιός» μπορεί να πει κανείς ότι είναι κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος, όπως αναφέρει και το μότο που συνοδεύει την Μπαρτσελόνα. Για την ομάδα της Καταλονίας η φράση αυτή συμβολίζει την ιδιαιτερότητα της περιοχής και τη διαχρονική επιθυμία των Καταλανών για αυτονόμησή της.
Ο Ηρακλής εκτός από την πολυποίκιλη αθλητική είχε σημαντική πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα και ανέδειξε πολλές επιφανείς προσωπικότητες σε όλους τους τομείς. Ως ποδοσφαιρική ομάδα μπορεί να μη διέθετε τόσο πολλούς οπαδούς όσο ο ΠΑΟΚ ή ο Αρης, σίγουρα όμως οι δικοί του είχαν ένα διαφορετικό ήθος.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο μεγάλος αυτός σύλλογος μπήκε σε μια πορεία που τον απομάκρυνε αργά, αλλά σταθερά από τις αρχές και τις αξίες του. Οι παραδοσιακοί παράγοντες όπως π.χ. ο Κοσμόπουλος ή ο Τζήκας, άνθρωποι με πραγματική αγάπη για τον αθλητισμό, εξέλιπαν.
Ο σύλλογος περιέπεσε στη δίνη της διοικητικής αστάθειας, βρέθηκε στα χέρια ανθρώπων με καλή διάθεση ίσως, αλλά κατώτερων της ιστορίας και των περιστάσεων και σιγά σιγά μπήκε σε μια βαθιά κρίση, αποκορύφωμα της οποίας είναι η σημερινή τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Η ποδοσφαιρική ομάδα αφανίστηκε, εκείνη του μπάσκετ πάει για συγχώνευση με τον Πανελλήνιο, για να μη χαθεί κι αυτή από τον αθλητικό χάρτη, και το βόλεϊ, που είχε φέρει και τίτλους στο σύλλογο, ψυχορραγεί.
Ο υποβιβασμός του Ηρακλή στην ερασιτεχνική κατηγορία είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, ανευθυνότητας, αδιαφορίας και εγκληματικών λαθών δικών του ανθρώπων, αλλά και κάποιων τυχάρπαστων που τον βρήκαν σαν ευκαιρία για να έχουν παρουσία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο για άγνωστους, αλλά ευνόητους λόγους.
Τώρα που δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον για όλους αυτούς, είναι ευκαιρία επιτέλους για τους αγνούς Ηρακληδείς να εμφανιστούν και να ξαναφέρουν το σύλλογο, με όποιες δυνατότητες έχουν, εκεί που του αξίζει, καθαρό και «εξαγνισμένο». Ο Ηρακλής δεν πρέπει και πιστεύω δεν γίνεται να μετατραπεί σε ένα αμελητέο αθλητικό μέγεθος.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου