Το φιλικό της 20ής Σεπτεμβρίου 1995 προς τιμήν του Γιώργου Κούδα, χάρισε στον «Μεγαλέξανδρο» ένα απρόσμενο ρεκόρ.
Συνήθως τα φιλικά προς τιμήν ενός μεγάλου παίκτη, διεξάγονται λίγο
καιρό αφότου ο τελευταίος κρεμάσει τα παπούτσια του. Δηλαδή όσο ακόμα
είναι «φρέσκα» τα κατορθώματά του στις μνήμες των φιλάθλων που είχαν την
τύχη να τον δουν αγωνιζόμενο. Στην Ελλάδα, βέβαια, είμαστε λίγο πίσω σ'
αυτόν τον τομέα. Η ΕΠΟ θυμήθηκε να τιμήσει τον Γιώργο Κούδα για την
προσφορά του στον ΠΑΟΚ και το ποδόσφαιρό μας εν γένει, έντεκα ολόκληρα
χρόνια από την ημέρα που είπε «αντίο» στην ενεργό δράση.
Φυσικά το φιλικό που διεξήχθη σαν σήμερα το 1995 το άξιζε και με το παραπάνω ο Κούδας κι ας άργησε η διεξαγωγή του. Κι ας δόθηκε το ερέθισμα από την τοποθέτησης μπρούτζινης προτομής του παλαίμαχου άσου στο γήπεδο της Τούμπας, κάτι που απαιτούσε να συνδυαστούν τα αποκαλυπτήρια με ένα event που θα έφερνε κόσμο στο γήπεδο. Πράγματι, το φίλαθλο κοινό της Θεσσαλονίκης γέμισε τις εξέδρες του γηπέδου του ΠΑΟΚ (κόπηκαν περίπου 30.000 εισιτήρια), ο Κούδας δάκρυσε από συγκίνηση όταν αποκαλύφθηκε η προτομή, αλλά δεν ήξερε ότι λίγα λεπτά αργότερα θα γινόταν ο κάτοχος τριών περίεργων ρεκόρ στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδας!
Κι αυτό γιατί η ομοσπονδία έδειξε μάλλον υπερβάλλοντα ζήλο, μια και αντί να καλέσει ως αντίπαλο της Εθνικής τον ΠΑΟΚ ή κάποια ομάδα επιλέκτων (όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιστάσεις), διοργάνωσε... επίσημο φιλικό παιχνίδι! Προσκάλεσε την κανονική εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας, με ξένο διαιτητή, ο οποίος φυσικά συνέταξε φύλλο αγώνα το οποίο έστειλε κανονικά στη FIFA! Έτσι, η συμβολική παρουσία του Κούδα στα πρώτα 19 λεπτά της αναμέτρησης λογίστηκε ως... κανονική συμμετοχή, όπως και των υπολοίπων παικτών της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, νίκησε με 2-0)!
Έτσι, ο Κούδας δημιούργησε... άθελά του μία σειρά από ρεκόρ. Κατ' αρχάς έγινε ο γηραιότερος παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της Εθνικής, μια και τότε ήταν 48 ετών και 302 ημερών! Ήταν επίσης η πρώτη φορά που χρίστηκε διεθνής κάποιος ποδοσφαιριστής που δεν αγωνιζόταν σε σύλλογο (επί Ρεχάγκελ, βέβαια, αυτό το ρεκόρ ισοφαρίστηκε πολλάκις, αλλά ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα). Και τέλος, ήταν η πρώτη φορά που υπήρξε τόσο μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ δύο διεθνών συμμετοχών του ίδιου παίκτη. Πριν από τις 20 Σεπτεμβρίου 1995, ο Κούδας είχε παίξει για τελευταία φορά στην Εθνική 13,5 χρόνια νωρίτερα: στον αγώνα Ελλάδα - Σοβιετική Ένωση 0-2, στις 10 Μαρτίου 1982!
Πέρα από τα κατά λάθος ρεκόρ, υπήρχε και μία συμβολική σκηνή. Όταν ο Κούδας βγήκε ως αλλαγή στο 19', παραχώρησε τη θέση του στον 23χρονο, τότε, Βασίλη Τσιάρτα, ο οποίος μάλιστα φορούσε τη φανέλα με το 10, όπως και ο παλαίμαχος άσος του ΠΑΟΚ. Ο Ναουσαίος μέσος δικαίωσε και με το παραπάνω όσους τον θεωρούσαν διάδοχο του «Μεγαλέξανδρου», μια και εξελίχθηκε σε ηγέτη της επόμενης γενιάς της Εθνικής Ελλάδας και είχε σημαντική συμβολή στην κατάκτηση του Euro 2004.
Πηγή: sday.gr
Φυσικά το φιλικό που διεξήχθη σαν σήμερα το 1995 το άξιζε και με το παραπάνω ο Κούδας κι ας άργησε η διεξαγωγή του. Κι ας δόθηκε το ερέθισμα από την τοποθέτησης μπρούτζινης προτομής του παλαίμαχου άσου στο γήπεδο της Τούμπας, κάτι που απαιτούσε να συνδυαστούν τα αποκαλυπτήρια με ένα event που θα έφερνε κόσμο στο γήπεδο. Πράγματι, το φίλαθλο κοινό της Θεσσαλονίκης γέμισε τις εξέδρες του γηπέδου του ΠΑΟΚ (κόπηκαν περίπου 30.000 εισιτήρια), ο Κούδας δάκρυσε από συγκίνηση όταν αποκαλύφθηκε η προτομή, αλλά δεν ήξερε ότι λίγα λεπτά αργότερα θα γινόταν ο κάτοχος τριών περίεργων ρεκόρ στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδας!
Κι αυτό γιατί η ομοσπονδία έδειξε μάλλον υπερβάλλοντα ζήλο, μια και αντί να καλέσει ως αντίπαλο της Εθνικής τον ΠΑΟΚ ή κάποια ομάδα επιλέκτων (όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιστάσεις), διοργάνωσε... επίσημο φιλικό παιχνίδι! Προσκάλεσε την κανονική εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας, με ξένο διαιτητή, ο οποίος φυσικά συνέταξε φύλλο αγώνα το οποίο έστειλε κανονικά στη FIFA! Έτσι, η συμβολική παρουσία του Κούδα στα πρώτα 19 λεπτά της αναμέτρησης λογίστηκε ως... κανονική συμμετοχή, όπως και των υπολοίπων παικτών της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, νίκησε με 2-0)!
Έτσι, ο Κούδας δημιούργησε... άθελά του μία σειρά από ρεκόρ. Κατ' αρχάς έγινε ο γηραιότερος παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της Εθνικής, μια και τότε ήταν 48 ετών και 302 ημερών! Ήταν επίσης η πρώτη φορά που χρίστηκε διεθνής κάποιος ποδοσφαιριστής που δεν αγωνιζόταν σε σύλλογο (επί Ρεχάγκελ, βέβαια, αυτό το ρεκόρ ισοφαρίστηκε πολλάκις, αλλά ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα). Και τέλος, ήταν η πρώτη φορά που υπήρξε τόσο μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ δύο διεθνών συμμετοχών του ίδιου παίκτη. Πριν από τις 20 Σεπτεμβρίου 1995, ο Κούδας είχε παίξει για τελευταία φορά στην Εθνική 13,5 χρόνια νωρίτερα: στον αγώνα Ελλάδα - Σοβιετική Ένωση 0-2, στις 10 Μαρτίου 1982!
Πέρα από τα κατά λάθος ρεκόρ, υπήρχε και μία συμβολική σκηνή. Όταν ο Κούδας βγήκε ως αλλαγή στο 19', παραχώρησε τη θέση του στον 23χρονο, τότε, Βασίλη Τσιάρτα, ο οποίος μάλιστα φορούσε τη φανέλα με το 10, όπως και ο παλαίμαχος άσος του ΠΑΟΚ. Ο Ναουσαίος μέσος δικαίωσε και με το παραπάνω όσους τον θεωρούσαν διάδοχο του «Μεγαλέξανδρου», μια και εξελίχθηκε σε ηγέτη της επόμενης γενιάς της Εθνικής Ελλάδας και είχε σημαντική συμβολή στην κατάκτηση του Euro 2004.
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου