Είναι η Τότεναμ, η Ρούμπιν Καζάν, η Βαλερένγκα, η
Καρπάτι και η Σάμροκ τόσο χειρότερες ομάδες από την Κέρκυρα, τον Αστέρα
Τρίπολης, τον ΟΦΗ, τον Εργοτέλη και τις υπόλοιπες της Super League μας;
Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.
Οχι, δεν είναι, γι' αυτό και σε όποιον ανυποψίαστο δείξεις το
εντυπωσιακότατο φετινό 6-3-0 σε νίκες, ισοπαλίες και ήττες με 17-6 γκολ
του ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά και αντίστοιχο 4-4-3 με 13-10 γκολ στο
ελληνικό πρωτάθλημα το ίδιο ακριβώς διάστημα, το λιγότερο που θα κάνει
θα είναι να απορήσει! Λες και μεσοβδόμαδα στην Ευρώπη αγωνίζεται άλλη
ομάδα που απλώς φοράει τις ίδιες φανέλες
Είναι, λοιπόν, η Τότεναμ (στην έδρα της κιόλας) χειρότερη από τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό; Προς Θεού! Κι όμως, το βράδυ της Τετάρτης ο «δικέφαλος» του Βορρά (κι όχι μόνο μέχρι να μείνει με λιγότερους στο τερέν, αλλά και για μισή ώρα επιπλέον, έως το 75'!) την έκανε να δείχνει μικρή ως ομάδα απέναντί του, της σειράς. «Κοκοράκια» που μόλις βγήκαν από το αυγό, μεζές αν δεν προφυλαχθούν για τον «αετό»
Επειδή, ωστόσο, στον αθλητισμό (και στα ομαδικά αθλήματα εν προκειμένω) δεν υπάρχουν μεταφυσικές προσεγγίσεις, αλλά απλώς ποδοσφαιρικές εξηγήσεις, όλα τα παραπάνω -όσο περίεργα κι αν δείχνουν- ερμηνεύονται λογικά
Το «ταβάνι» της ικανότητας των «ασπρόμαυρων» του Μπόλονι είναι αυτό που έδειξαν στο Καζάν και στο Λονδίνο. Γιατί δεν το δείχνουν στην Τρίπολη, στο Παγκρήτιο και αλλού; Διότι στην ευρω-διοργάνωση, εκ της φύσεώς της, «ψήνεσαι» μόνος σου για να παίξεις. Κι αν ο αντίπαλος σε αντιμετωπίσει και αφ' υψηλού (όπως η Τότεναμ) «βούτυρο στο ψωμί σου». Θα κάνουν επιπολαιότητες στο κέντρο, θα κόψουν οι χαφ, θα βγάλουν στον Γεωργιάδη (πού να έπαιζε και ο Βιεϊρίνια, ε;), αυτός θα έχει ένα στρέμμα χώρο για να κινηθεί, σέντρα και γκολ
Εντός των συνόρων, όμως, ούτε «ψήνεσαι» ανάλογα (κακώς, αλλά είναι πραγματικότητα), ούτε αφ' υψηλού σε αντιμετωπίζουν (το αντίθετο), ούτε τίποτα λάμπει για να το δεις ως 24ωρη ή 48ωρη διέξοδο από τα συσσωρευμένα προβλήματα. Εντός των συνόρων το μυαλό (απ' όσα το κατατρέχουν) δεν καθαρίζει και κατά συνέπεια το «ταβάνι» απομακρύνεται
Κοντολογίς, όταν νικάς στο Λονδίνο και φέρνεις 2-2 στο Καζάν αποδεικνύεις ως ομάδα ότι μπορείς πολύ περισσότερο απ' αυτό που τα Σαββατοκύριακα δείχνεις στην Ελλάδα. Το αποδεικνύεις στον εαυτό σου (ο καθένας ποδοσφαιριστής) οπότε αφαιρούνται και όποιες δικαιολογίες τυχόν θα επιστρατεύονταν σε γκέλες, το αποδεικνύεις και στους οπαδούς σου κάνοντάς τους -δικαίως- απαιτητικότατους. Και αφού το αποδεικνύεις, μένει να το εφαρμόζεις κάθε φορά.
Πηγή: Goal
Είναι, λοιπόν, η Τότεναμ (στην έδρα της κιόλας) χειρότερη από τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό; Προς Θεού! Κι όμως, το βράδυ της Τετάρτης ο «δικέφαλος» του Βορρά (κι όχι μόνο μέχρι να μείνει με λιγότερους στο τερέν, αλλά και για μισή ώρα επιπλέον, έως το 75'!) την έκανε να δείχνει μικρή ως ομάδα απέναντί του, της σειράς. «Κοκοράκια» που μόλις βγήκαν από το αυγό, μεζές αν δεν προφυλαχθούν για τον «αετό»
Επειδή, ωστόσο, στον αθλητισμό (και στα ομαδικά αθλήματα εν προκειμένω) δεν υπάρχουν μεταφυσικές προσεγγίσεις, αλλά απλώς ποδοσφαιρικές εξηγήσεις, όλα τα παραπάνω -όσο περίεργα κι αν δείχνουν- ερμηνεύονται λογικά
Το «ταβάνι» της ικανότητας των «ασπρόμαυρων» του Μπόλονι είναι αυτό που έδειξαν στο Καζάν και στο Λονδίνο. Γιατί δεν το δείχνουν στην Τρίπολη, στο Παγκρήτιο και αλλού; Διότι στην ευρω-διοργάνωση, εκ της φύσεώς της, «ψήνεσαι» μόνος σου για να παίξεις. Κι αν ο αντίπαλος σε αντιμετωπίσει και αφ' υψηλού (όπως η Τότεναμ) «βούτυρο στο ψωμί σου». Θα κάνουν επιπολαιότητες στο κέντρο, θα κόψουν οι χαφ, θα βγάλουν στον Γεωργιάδη (πού να έπαιζε και ο Βιεϊρίνια, ε;), αυτός θα έχει ένα στρέμμα χώρο για να κινηθεί, σέντρα και γκολ
Εντός των συνόρων, όμως, ούτε «ψήνεσαι» ανάλογα (κακώς, αλλά είναι πραγματικότητα), ούτε αφ' υψηλού σε αντιμετωπίζουν (το αντίθετο), ούτε τίποτα λάμπει για να το δεις ως 24ωρη ή 48ωρη διέξοδο από τα συσσωρευμένα προβλήματα. Εντός των συνόρων το μυαλό (απ' όσα το κατατρέχουν) δεν καθαρίζει και κατά συνέπεια το «ταβάνι» απομακρύνεται
Κοντολογίς, όταν νικάς στο Λονδίνο και φέρνεις 2-2 στο Καζάν αποδεικνύεις ως ομάδα ότι μπορείς πολύ περισσότερο απ' αυτό που τα Σαββατοκύριακα δείχνεις στην Ελλάδα. Το αποδεικνύεις στον εαυτό σου (ο καθένας ποδοσφαιριστής) οπότε αφαιρούνται και όποιες δικαιολογίες τυχόν θα επιστρατεύονταν σε γκέλες, το αποδεικνύεις και στους οπαδούς σου κάνοντάς τους -δικαίως- απαιτητικότατους. Και αφού το αποδεικνύεις, μένει να το εφαρμόζεις κάθε φορά.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου