Αυτό είναι το ποδόσφαιρο...!!

Παρά το γεγονός ότι οι κιτρινόμαυροι δε βελτίωσαν την αγωνιστική τους εικόνα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, εντούτοις επιβλήθηκαν του ΠΑΣ κερδίζοντας «μέρες ηρεμίας». Διαβάστε την ανάλυση του αγώνα Άρης-ΠΑΣ.

Το συγκρότημα του Μιχαλήτσου ευτύχησε να προηγηθεί γρήγορα, αλλά συνέχισε να προβληματίζει τους φιλάθλους καθώς δεν επέδειξε σημάδια αγωνιστικής βελτίωσης παρά το «ηλεκτροσόκ» της δεύτερης αλλαγής προπονητή.
Αντίθετα, ο Αναστασιάδης παρουσίασε ένα οργανωμένο αγωνιστικό σύνολο με σαφές τακτικό πλάνο και συνοχή μεταξύ των γραμμών. Ωστόσο, παρά την ορθή διάταξη, το αποτέλεσμα ήταν ανεπιτυχές για τον ΠΑΣ διότι η ατομική ποιότητα των παικτών δεν συνάδει με την αξία του προπονητή τους.
1ο ημίχρονο
Ο Μιχαλήτσος επέλεξε σύστημα 4-2-3-1. Αγνοώντας το έντονο πρόβλημα στον άξονα του κέντρου, επέμεινε στη χρησιμοποίηση δύο αμυντικών χαφ ακολουθώντας την «πεπατημένη» των προκατόχων του. Δεδομένου ότι η διάταξη παρέμεινε ίδια με τα προηγούμενα παιχνίδια, δεν προκαλεί έκπληξη η επιθετική δυσλειτουργία και η αγωνιστική ανομοιογένεια της ομάδας. Τα 30 λάθη στο πρώτο 45λεπτο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Σχόλιο: Η επίτευξη γκολ αποδίδεται κυρίως σε λάθος της άμυνας του ΠΑΣ και δε συνδέεται με βελτίωση του τρόπου ανάπτυξης των γηπεδούχων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι το μοναδικό τους σουτ στο πρώτο ημίχρονο ήταν το νικητήριο τέρμα του Καστίγιο.
Από την πλευρά του, ο Αναστασιάδης χρησιμοποίησε 4-3-3 επιδιώκοντας αριθμητική υπεροπλία στον άξονα. Οι φιλοξενούμενοι προσπάθησαν να παίξουν «ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας» και να ελέγξουν το ρυθμό του αγώνα, επιδιώκοντας να «σπάσουν» την άμυνα του Άρη από τα πλάγια. Δημιούργησαν «επιθετικά τρίγωνα» και μικρές αποστάσεις ώστε να μειωθούν οι λανθασμένες μεταβιβάσεις, αλλά οι «απειλητικές επισκέψεις» στην περιοχή του Βελλίδη ήταν περιορισμένες καθώς η «τελική πάσα» ήταν συνήθως ημιτελής.
Σχόλιο: Η διενέργεια τεσσάρων τελικών προσπαθειών του ΠΑΣ έναντι μόλις μίας του Άρη και το αυξημένο ποσοστό κατοχής μπάλας αποδεικνύουν ότι ο Αναστασιάδης δεν επεδίωξε να «κλέψει» το παιχνίδι αλλά να το κερδίσει επιβάλλοντας τους δικούς του «αγωνιστικούς όρους»
Παρατηρήστε τις «μικρές αποστάσεις» μεταξύ των παικτών του ΠΑΣ, με στόχο τη διευκόλυνση των μεταβιβάσεων σε «συνθήκες επίθεσης». Το στήσιμο του Αναστασιάδη ήταν σωστό αλλά η ανωριμότητα των παικτών επηρέασε την κατάληξη των προσπαθειών τους.
2ο ημίχρονο
Αντιλαμβανόμενος την πίεση για κατάκτηση νίκης και το άγχος των παικτών του, ο Μιχαλήτσος επικεντρώθηκε κυρίως στη «φύλαξη των μετόπισθεν»:

• περιόρισε τις προωθήσεις των μπακ και των αμυντικών χαφ,
• έδωσε εντολή για «τυφλό διώξιμο» της μπάλας από την άμυνα και
• εστίασε σε «παιχνίδι αντεπιθέσεων».

Η είσοδος των «φρέσκων» Σολτάνι-Γιαννιώτα είχε στόχο την αύξηση της ταχύτητας στην επίθεση ώστε να εκμεταλλευτούν τους κενούς χώρους που δημιουργούσε η σταδιακή προώθηση των παικτών του ΠΑΣ. Ωστόσο, η ανεπαρκής τροφοδότηση τους κατέστησε ακίνδυνους για την άμυνα των φιλοξενούμενων. Με το πέρασμα του χρόνου, οι σωματικές δυνάμεις εγκατέλειψαν τους γηπεδούχους και η διατήρηση του μηδέν έμοιαζε μοναδικός στόχος.

Η ανασταλτική λειτουργία του Άρη στο «μισό γήπεδο» έκλεισε σωστά το χώρο και δυσχέρανε την ανάπτυξη του ΠΑΣ

Αντίθετα, ο Αναστασιάδης «έριξε στο παιχνίδι» τον έμπειρο Μπακαγιόκο και έδωσε έμφαση στην «υπομονή της κυκλοφορίας της μπάλας». Με το πέρασμα του χρόνου, «ανέβαζε τις γραμμές του» ολοένα και περισσότερο ώστε να αυξήσει την πίεση προς την αντίπαλη περιοχή. Παρόλα αυτά, δεν ευτύχησε να σκοράρει διότι η ανασταλτική λειτουργία των γηπεδούχων εξουδετέρωσε τους μέτριους ποιοτικά παίκτες του. Η φλύαρη υπεροχή του ΠΑΣ δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Βελλίδη και δεν οδήγησε σε… «εμφράγματα».

Στις τελευταίες φάσεις του αγώνα, ο Αναστασιάδης έδωσε οδηγία για «προώθηση» όλων των παικτών του. Η φωτογραφία είναι χαρακτηριστική και φανερώνει το «ρίσκο» για ισοφάριση.

Ο Γιαννιώτας είχε δυνάμεις αλλά δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το «κενό γήπεδο» (ούτε καν στα τελευταία λεπτά), φανερώνοντας την αδυναμία των γηπεδούχων για ορθή ολοκλήρωση αντεπιθέσεων.

Η ανετοιμότητα των… «άσωτων»
Η νίκη του Άρη συνοδεύτηκε με την επανεμφάνιση των Καστίγιο-Παπαστεριανού στην αρχική 11άδα και τη χρησιμοποίηση του Πρίτα στα τελευταία λεπτά. Αξίζει, επίσης, να υπογραμμιστεί πως πρόκειται για το πρώτο παιχνίδι του Παπαστεριανού στη «φυσική του θέση» (αμυντικό χαφ) καθώς οι τακτικές αλχημίες των Τσιώλη-Προμπιέρζ δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να αποδείξει την ποδοσφαιρική του αξία.
Ωστόσο, η λανθασμένη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού έχει καταστήσει τους «άσωτους» σωματικά ανέτοιμους με αποτέλεσμα να αδυνατούν να συμβάλλουν άμεσα στη βελτίωση της ομάδας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως τόσο ο Καστίγιο όσο και ο Παπαστεριανός ζήτησαν «αναγκαστική αλλαγή» καθώς αισθάνθηκαν εξαντλημένοι. Εφόσον δεν αποκτήσουν ταχυδύναμη και αντοχή, δε θα καταστούν ανταγωνιστικοί και θα παραμείνουν «πολύτιμα ανεκμετάλλευτα ποδοσφαιρικά εργαλεία» που θα χαρακτηρίζονται για τις αγωνιστικές τους εξάρσεις και όχι για τη διάρκεια στην απόδοσή τους.
Τέλος, ο Καστιγιο επιβεβαίωσε σε ένα ακόμα παιχνίδι πως δε μπορεί να παίξει ρόλο «επιτελικού χαφ» παρά μόνο «δεύτερου περιφεριακού επιθετικού». Δε συμμετέχει στην ανασταλτική λειτουργία, δεν επιστρέφει πίσω προκειμένου να γίνει κάτοχος της μπάλας και να παίξει «ρόλο οργανωτή», δεν επιδεικνύει ποδοσφαιρικό αλτρουισμό και δε διαθέτει χημεία με τους συμπαίκτες του. Παρά την επίτευξη του γκολ, η εμφάνισή του δε συνέβαλλε στην ποιοτική αναβάθμιση της ομάδας καθώς συνδέθηκε με την «απομόνωση της επιθετικής γραμμής» από την υπόλοιπη ομάδα.

Ο Καστίγιο διαθέτει αναμφισβήτητη ποδοσφαιρική ποιότητα, αλλά οι επιλογές του εγκλωβίζουν τον ίδιο και την ομάδα. Είναι αναπόφευκτο να είσαι αναποτελεσματικός όταν δεν είσαι ομαδικός, ακόμα και σε περιπτώσεις που καταδιώκεσαι από πλειάδα αντιπάλων.

Το…βραχυκύκλωμα του Νέτο
Οι συνεχείς «αλλαγές θέσεων» έχουν «μπερδέψει» τον ποιοτικό βραζιλιάνο μπακ του Άρη. Οι προπονητές επέλεξαν να τον «βαφτίσουν εξτρέμ» στα 29 του, χωρίς να του διδάξουν τα «τακτικά μυστικά» της θέσης ώστε να τον προετοιμάσουν κατάλληλα. Ως εκ τούτου, ο Νέτο προσπαθεί να συμβάλλει στην επιθετική λειτουργία της ομάδας αλλά «χάνει συχνά τη θέση του» διότι δεν επιδεικνύει πειθαρχία και δεν έχει καλή φυσική κατάσταση. Αποτέλεσμα είναι να συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη του Άρη, να παίζει ενίοτε ρόλο «κρυφού επιθετικού» αλλά να παραμερίζει τις ανασταλτικές του υποχρεώσεις. Η αργές επιστροφές στην άμυνα και η «ελευθερία κινήσεων» που αποκτά (χωρίς σχετική οδηγία του προπονητή) δημιουργούν κενά στο δεξί άκρο της άμυνας και οδηγούν σε άναρχη αναποτελεσματική ανάπτυξη.
Τέλος, η έφεση του βραζιλιάνου στις «στημένες φάσεις» επηρεάζεται από την απουσία πειθαρχίας στην ομάδα. Ο προπονητής δεν έχει ορίσει με σαφήνεια τον «εκτελεστή», με αποτέλεσμα να «αντιδικούν» συχνά δύο-τρεις παίκτες σχετικά με τον τρόπο που θα εκτελεστεί το φάουλ / κόρνερ. Η ψυχική ηρεμία του Νέτο επηρεάζεται και η αποτελεσματικότητά του μειώνεται λόγω της ευρύτερης αναρχίας που παρατηρείται εντός αγωνιστικού χώρου.

Ο Νέτο «πατούσε περιοχή» ως κρυφό φορ, όποτε ο Καστίγιο κινούνταν με τη μπάλα στην αριστερή πτέρυγα. Επίσης, προσπάθησε να απειλήσει με σουτ και πλαγιοκοπήσεις. Η επιθετική του διάθεση, όμως, λειτούργησε σε βάρος των ανασταλτικών του καθηκόντων.

Συμπέρασμα
Σαφώς η νίκη αποτελούσε αυτοσκοπό για τους κιτρινόμαυρους, διότι ενδεχόμενη απώλεια βαθμών θα δημιουργούσε χαοτικό κλίμα γύρω από την ομάδα. Το τρίποντο, όμως, δε συνοδεύτηκε από δείγματα «ποδοσφαιρικού εγωισμού» και δεν ήταν απόρροια της θετικής αύρας που προκάλεσε η φυγή του ανεπιθύμητου Πρόμπιερζ.
Ο Άρης εμφανίζει δείγματα ομάδας που βρίσκεται, ακόμα, σε περίοδο προετοιμασίας. Είναι ασύνδετος, χωρίς αγωνιστική ταυτότητα και προβαίνει σε πλειάδα λαθών που δεν αρμόζουν σε επαγγελματική ομάδα με υψηλούς στόχους. Το «θετικό» αποτέλεσμα δεν αλλάζει την «αρνητική» εικόνα και υπογραμμίζει εμφατικά το λανθασμένο προγραμματισμό της καλοκαιρινής περιόδου.
Από την άλλη πλευρά, γίναμε ακόμα μία φορά μάρτυρες του «φαινόμενου Αναστασιάδη». Ενός ανθρώπου με προπονητικό χάρισμα αλλά με συνεχή τάση να «υποτιμά τον εαυτό του, μέσω των επιλογών του. Δεν αναφερόμαστε, φυσικά, στις αγωνιστικές επιλογές αλλά στην απόφασή του να αναλάβει μία από τις χειρότερες ομάδες του πρωταθλήματος στη μέση της περιόδου. Ο Αναστασιάδης είναι ένας εξαιρετικός προπονητής με αυτοκαταστροφικές τάσεις, καθώς εάν ήξερε να προωθεί τον εαυτό του θα κοσμούσε τον πάγκο μεγαλύτερων ομάδων από τον ΠΑΣ.

Ο Άρης εκτελεί κόρνερ και ο Αναστασιάδης δίνει εντολή να παραταχθούν τρεις παίκτες του στο κέντρο, για να εκμεταλλευτούν πιθανότητες αντεπίθεσης. Αρκετά πρωτοποριακή σκέψη για να υλοποιηθεί σε μία ομάδα με την ποιότητα του ΠΑΣ

ΥΓ 1. Ο Κόκε θα αποδειχτεί χρήσιμος μόνο εάν επιστρέψει ως «ποδοσφαιριστής» και όχι ως «παλιόφιλος».

πηγή: overlap.gr