Ο Νίκος Παπαδογιάννης καταθέτει στο blog του το
θαυμασμό του για την πορεία τουΡίκυ Ρούμπιο και κάποιων άλλων αμούστακων
Ευρωπαίων στο φετινό ΝΒΑ.
Πριν συμπληρωθούν 20 μέρες δράσεις στο ΝΒΑ, δίκαιοι και άδικοι βάλθηκαν
να δοξολογούν τον επίδοξο "ρούκι της χρονιάς". Δεν εννοούν αυτόν τον
...Κύριε (Kyrie) Ίρβινγκ που επελέγη στο νούμερο 1 του περυσινού ντραφτ,
σκόρερ 15.0 πόντων με τη φανέλα των Κλήβελαντ Καβαλίερς, αλλά τον
Ισπανό Ρίκυ Ρούμπιο.
Οι Μινεσότα Τίμπεργουλβς έδωσαν γη και ύδωρ για να φέρουν τον Καταλανό στη δική τους όχθη του Ατλαντικού. Η υπομονή τους φαίνεται ότι θα δικαιωθεί, αφού ο Ρούμπιο μοιάζει κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του ΝΒΑ. Τρέχει, πηδάει, μοιράζει, κλέβει, ενορχηστρώνει, σκοράρει, είναι ήδη σταρ.
"Difference-maker", τον αποκαλούν οι επαϊοντες. Μολονότι έρχεται από τον πάγκο, η παρουσία του στην τέταρτη περίοδο των αγώνων είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Οι ανυποψίαστοι Αμερικανοί παραμιλάνε. Στις πρώτες 9 εμφανίσεις της καριέρας του στο ΝΒΑ, ο Ρούμπιο έχει μ.ο. 9,9 πόντους, 7,4 ασίστ, 3,9 ριμπάουντ και 1,3 κλεψίματα, με ευστοχία 45% εντός παιδιάς και 70% στις βολές.
Ξέχασα να σας πω ότι βάζει και τρίποντα, ένα σε κάθε αγώνα. Ναι, ο "αφήστε τον να σουτάρει" Ρούμπιο βάζει τρίποντα από τα 6μ75.
Πρόκειται φυσικά για το ίδιο Ρίκυ που ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού στους προημιτελικούς της περυσινής Ευρωλίγκας. Τον ίδιο που πέρασε απαρατήρητος μέσα στο 2012 και έκανε πολλούς να σαρκάσουν τη στασιμότητα και τελικά να προεξοφλήσουν την κατρακύλα του.
Φαίνεται ότι το στατικό και προϋπολογισμένο μπάσκετ της Ευρώπης δεν του ταιριάζει ιδιαίτερα. Ο Ρούμπιο δεν ήταν ούτε θα γίνει ποτέ "παίκτης του προπονητή". Στο ΝΒΑ θα γίνει αστέρι και θα κάψει καρδιές.
Και όποτε φτάνουν τα πρωτοβρόχια, θα ζορίζεται. Η Εθνική Ισπανίας μπορεί να έχει υιοθετήσει στυλάκι ΝΒΑ, αλλά συχνά σκοντάφτει στα τρικ έξυπνων Ευρωπαίων προπονητών και βραχυκυκλώνει. Κατά κανόνα, κερδίζει τους δύσκολους αγώνες χάρη στο πηγαίο ταλέντο και τα αθλητικά προσόντα των παικτών της.
Οσοι κατόρθωσαν να βρουν αντίδοτο στη συνταγή της εντόπισαν την αχίλλειο πτέρνα στο πρόσωπο του Ρούμπιο. Και τον χτύπησαν στο ψαχνό: ο Ιβκοβιτς στην Τουρκία, ο Τάνιεβιτς στη Λιθουανία, ο Καζλάουσκας στο Πεκίνο, ο Ομπράντοβιτς σε επίπεδο Παναθηναϊκού και Μπαρτσελόνα.
Υπάρχει και άλλη "περίπτωση Ρούμπιο" στο φετινό ΝΒΑ, πιο χαμηλά από εκεί που κοιτάζουν τα ραντάρ. Ο Νίκολα Βούτσεβιτς βρήκε ρόλο και 20 λεπτά συμμετοχής στους τελευταίους αγώνες των Φιλαντέλφια Σίξερς, οπότε κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του με επιδόσεις κοντά στους 10 πόντους και τα 10 ριμπάουντ.
Στο Ευρωμπάσκετ, ο Βούτσεβιτς ήταν για γέλια. Καλά καλά δεν μπορούσε να πιάσει τη μπάλα. Στο ΝΒΑ, όμως, μετράει πολύ το ευρωπαϊκό know-how, η καλή για σέντερ τεχνική κατάρτιση, το αξιόπιστο μακρυνό σουτ. Ο προπονητής του τόνισε εξαρχής ότι υπολογίζει άμεσα το 21χρόνο Μαυροβούνιο, ο οποίος έχει στο dna του αρχές κολεγιακού μπάσκετ (Σάουθερν Καλιφόρνια).
Στην Εθνική ομάδα του Μοντενέγκρο, ο Βούτσεβιτς έπαιζε πεντάλεπτα ως ρεζέρβα του Πέκοβιτς. Στο ΝΒΑ, θεωρείται ήδη ανώτερος του Πέκοβιτς, αν όχι του συμπαίκτη του στους Σίξερς Έλτον Μπραντ.
Στη Γιούτα, η θέση που έμεινε άδεια από τη φυγή του Μεμέτ Οκούρ κατέληξε σε ένα Τουρκάκι της νεώτερης γενιάς, τον Ενές Καντέρ. Ο Καντέρ, που κλείνει τα 20 το Μάιο, επελέγη στο ντραφτ από τη Τζαζ πριν παίξει οργανωμένο μπάσκετ.
Το NCAA δεν του επέτρεψε να φορέσει τη φανέλα του Κεντάκι για λόγους γραφειοκρατικούς, ενώ η πρόταση του Ολυμπιακού τον βρήκε αδιάφορο. Οι Αμερικανοί τον έμαθαν από το Ευρωμπάσκετ Εφήβων του 2009, όπου ο Καντέρ αναδείχθηκε MVP.
Αυτό ήταν το μοναδικό τους επιχείρημα. Χαλάλισαν για λογαριασμό του το νούμερο 3 του περυσινού ντραφτ.
Το Σεπτέμβριο, στη Λιθουανία, ο Καντέρ λανσάρισε τα προσόντα του, πραγματική δύναμη της φύσης σε μία Εθνική Τουρκίας γεμάτη με αξιόλογους ψηλούς. Βούτηξε στα βαθιά νερά του ΝΒΑ χωρίς καθόλου μπάσκετ στα πόδια του.
Η μέση συμμετοχή του στη Τζαζ αγγίζει τα 15 λεπτά, με μ.ο. 4,6 πόντων και 5,4 ριμπάουντ. Όπως και ο Βούτσεβιτς, ο ύψους 2μ11 Καντέρ θα γίνει καλύτερος με κάθε μέρα που περνάει.
Το τελευταίο τετράμηνο του 2011 υπενθύμισε στους δύσπιστους και τους αιρετικούς πόσο μεγάλη είναι η απόσταση ανάμεσα στο ΝΒΑ και την Ευρώπη σε επίπεδο ατομικού ταλέντου. Οι επιδόσεις των άσων που ήρθαν στην Ευρώπη για να ενισχύσουν τις Εθνικές ομάδες των πατρίδων τους ή για να βγάλουν μεροκάματο πολυτελείας στην Ευρωλίγκα ξεχώρισαν τους άνδρες από τα παιδιά.
Ελάχιστοι εγκατεστημένοι στην από δω πλευρά του Ατλαντικού παίκτες μπόρεσαν να κοιτάξουν στα μάτια τους Κιριλένκο, Νοβίτσκι, Γκασόλ & Γκασόλ, Ιλιάσοβα, Ντενγκ, Μπατούμ, Πάρκερ, Γκαλινάρι, Φάρμαρ, Ουίμς, Βούγιατσιτς, Σεφολόσα, Κέιμαν, Κρστιτς, Μπαρνιάνι, Μοζγκόφ, Τούρκογλου, Ρούντι, Ντράγκιτς, πόσω μάλλον τον Ντερόν Ουίλιαμς.
Οι λίγοι που απέτυχαν νικήθηκαν από την έλλειψη κινήτρου (π.χ. ο Ντάνι Γκρην στην Ολύμπια) ή χημείας (ο Τάι Λόσον στη Ζαλγκίρις). Το τρίο των ικανότατων "ρούκι" Ρούμπιο, Βούτσεβιτς, Καντέρ κατέφτασε στο ΝΒΑ για να βγάλει στην επιφάνεια την άλλη όψη του νομίσματος.
Η Αμερική μπορεί να πολλαπλασιάζει συν τω χρόνω τις ικανότητες των Ευρωπαίων, αλλά οι Ευρωπαίοι κουβαλάνε στα κύτταρά τους πρώτη ύλη πολύτιμη και δυσεύρετη στις ΗΠΑ. Τα 20χρονα Αμερικανάκια ξέρουν να καρφώνουν και να παίζουν ένας εναντίον ενός, αλλά τα 20χρονα παιδιά της "γηραιάς ηπείρου" ξέρουν μπάσκετ.
πηγή: gazzetta.gr
Οι Μινεσότα Τίμπεργουλβς έδωσαν γη και ύδωρ για να φέρουν τον Καταλανό στη δική τους όχθη του Ατλαντικού. Η υπομονή τους φαίνεται ότι θα δικαιωθεί, αφού ο Ρούμπιο μοιάζει κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του ΝΒΑ. Τρέχει, πηδάει, μοιράζει, κλέβει, ενορχηστρώνει, σκοράρει, είναι ήδη σταρ.
"Difference-maker", τον αποκαλούν οι επαϊοντες. Μολονότι έρχεται από τον πάγκο, η παρουσία του στην τέταρτη περίοδο των αγώνων είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Οι ανυποψίαστοι Αμερικανοί παραμιλάνε. Στις πρώτες 9 εμφανίσεις της καριέρας του στο ΝΒΑ, ο Ρούμπιο έχει μ.ο. 9,9 πόντους, 7,4 ασίστ, 3,9 ριμπάουντ και 1,3 κλεψίματα, με ευστοχία 45% εντός παιδιάς και 70% στις βολές.
Ξέχασα να σας πω ότι βάζει και τρίποντα, ένα σε κάθε αγώνα. Ναι, ο "αφήστε τον να σουτάρει" Ρούμπιο βάζει τρίποντα από τα 6μ75.
Πρόκειται φυσικά για το ίδιο Ρίκυ που ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού στους προημιτελικούς της περυσινής Ευρωλίγκας. Τον ίδιο που πέρασε απαρατήρητος μέσα στο 2012 και έκανε πολλούς να σαρκάσουν τη στασιμότητα και τελικά να προεξοφλήσουν την κατρακύλα του.
Φαίνεται ότι το στατικό και προϋπολογισμένο μπάσκετ της Ευρώπης δεν του ταιριάζει ιδιαίτερα. Ο Ρούμπιο δεν ήταν ούτε θα γίνει ποτέ "παίκτης του προπονητή". Στο ΝΒΑ θα γίνει αστέρι και θα κάψει καρδιές.
Και όποτε φτάνουν τα πρωτοβρόχια, θα ζορίζεται. Η Εθνική Ισπανίας μπορεί να έχει υιοθετήσει στυλάκι ΝΒΑ, αλλά συχνά σκοντάφτει στα τρικ έξυπνων Ευρωπαίων προπονητών και βραχυκυκλώνει. Κατά κανόνα, κερδίζει τους δύσκολους αγώνες χάρη στο πηγαίο ταλέντο και τα αθλητικά προσόντα των παικτών της.
Οσοι κατόρθωσαν να βρουν αντίδοτο στη συνταγή της εντόπισαν την αχίλλειο πτέρνα στο πρόσωπο του Ρούμπιο. Και τον χτύπησαν στο ψαχνό: ο Ιβκοβιτς στην Τουρκία, ο Τάνιεβιτς στη Λιθουανία, ο Καζλάουσκας στο Πεκίνο, ο Ομπράντοβιτς σε επίπεδο Παναθηναϊκού και Μπαρτσελόνα.
Υπάρχει και άλλη "περίπτωση Ρούμπιο" στο φετινό ΝΒΑ, πιο χαμηλά από εκεί που κοιτάζουν τα ραντάρ. Ο Νίκολα Βούτσεβιτς βρήκε ρόλο και 20 λεπτά συμμετοχής στους τελευταίους αγώνες των Φιλαντέλφια Σίξερς, οπότε κατέθεσε τα διαπιστευτήριά του με επιδόσεις κοντά στους 10 πόντους και τα 10 ριμπάουντ.
Στο Ευρωμπάσκετ, ο Βούτσεβιτς ήταν για γέλια. Καλά καλά δεν μπορούσε να πιάσει τη μπάλα. Στο ΝΒΑ, όμως, μετράει πολύ το ευρωπαϊκό know-how, η καλή για σέντερ τεχνική κατάρτιση, το αξιόπιστο μακρυνό σουτ. Ο προπονητής του τόνισε εξαρχής ότι υπολογίζει άμεσα το 21χρόνο Μαυροβούνιο, ο οποίος έχει στο dna του αρχές κολεγιακού μπάσκετ (Σάουθερν Καλιφόρνια).
Στην Εθνική ομάδα του Μοντενέγκρο, ο Βούτσεβιτς έπαιζε πεντάλεπτα ως ρεζέρβα του Πέκοβιτς. Στο ΝΒΑ, θεωρείται ήδη ανώτερος του Πέκοβιτς, αν όχι του συμπαίκτη του στους Σίξερς Έλτον Μπραντ.
Στη Γιούτα, η θέση που έμεινε άδεια από τη φυγή του Μεμέτ Οκούρ κατέληξε σε ένα Τουρκάκι της νεώτερης γενιάς, τον Ενές Καντέρ. Ο Καντέρ, που κλείνει τα 20 το Μάιο, επελέγη στο ντραφτ από τη Τζαζ πριν παίξει οργανωμένο μπάσκετ.
Το NCAA δεν του επέτρεψε να φορέσει τη φανέλα του Κεντάκι για λόγους γραφειοκρατικούς, ενώ η πρόταση του Ολυμπιακού τον βρήκε αδιάφορο. Οι Αμερικανοί τον έμαθαν από το Ευρωμπάσκετ Εφήβων του 2009, όπου ο Καντέρ αναδείχθηκε MVP.
Αυτό ήταν το μοναδικό τους επιχείρημα. Χαλάλισαν για λογαριασμό του το νούμερο 3 του περυσινού ντραφτ.
Το Σεπτέμβριο, στη Λιθουανία, ο Καντέρ λανσάρισε τα προσόντα του, πραγματική δύναμη της φύσης σε μία Εθνική Τουρκίας γεμάτη με αξιόλογους ψηλούς. Βούτηξε στα βαθιά νερά του ΝΒΑ χωρίς καθόλου μπάσκετ στα πόδια του.
Η μέση συμμετοχή του στη Τζαζ αγγίζει τα 15 λεπτά, με μ.ο. 4,6 πόντων και 5,4 ριμπάουντ. Όπως και ο Βούτσεβιτς, ο ύψους 2μ11 Καντέρ θα γίνει καλύτερος με κάθε μέρα που περνάει.
Το τελευταίο τετράμηνο του 2011 υπενθύμισε στους δύσπιστους και τους αιρετικούς πόσο μεγάλη είναι η απόσταση ανάμεσα στο ΝΒΑ και την Ευρώπη σε επίπεδο ατομικού ταλέντου. Οι επιδόσεις των άσων που ήρθαν στην Ευρώπη για να ενισχύσουν τις Εθνικές ομάδες των πατρίδων τους ή για να βγάλουν μεροκάματο πολυτελείας στην Ευρωλίγκα ξεχώρισαν τους άνδρες από τα παιδιά.
Ελάχιστοι εγκατεστημένοι στην από δω πλευρά του Ατλαντικού παίκτες μπόρεσαν να κοιτάξουν στα μάτια τους Κιριλένκο, Νοβίτσκι, Γκασόλ & Γκασόλ, Ιλιάσοβα, Ντενγκ, Μπατούμ, Πάρκερ, Γκαλινάρι, Φάρμαρ, Ουίμς, Βούγιατσιτς, Σεφολόσα, Κέιμαν, Κρστιτς, Μπαρνιάνι, Μοζγκόφ, Τούρκογλου, Ρούντι, Ντράγκιτς, πόσω μάλλον τον Ντερόν Ουίλιαμς.
Οι λίγοι που απέτυχαν νικήθηκαν από την έλλειψη κινήτρου (π.χ. ο Ντάνι Γκρην στην Ολύμπια) ή χημείας (ο Τάι Λόσον στη Ζαλγκίρις). Το τρίο των ικανότατων "ρούκι" Ρούμπιο, Βούτσεβιτς, Καντέρ κατέφτασε στο ΝΒΑ για να βγάλει στην επιφάνεια την άλλη όψη του νομίσματος.
Η Αμερική μπορεί να πολλαπλασιάζει συν τω χρόνω τις ικανότητες των Ευρωπαίων, αλλά οι Ευρωπαίοι κουβαλάνε στα κύτταρά τους πρώτη ύλη πολύτιμη και δυσεύρετη στις ΗΠΑ. Τα 20χρονα Αμερικανάκια ξέρουν να καρφώνουν και να παίζουν ένας εναντίον ενός, αλλά τα 20χρονα παιδιά της "γηραιάς ηπείρου" ξέρουν μπάσκετ.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου