Ο Τσιλιχρήστος κατεβάζει την τιμή του ποτού κατά
περίπου 40% μολονότι γνωρίζει ότι το κοινό του έχει ακόμη λίπος να
κάψει. Και κάπως έτσι αλλάζει τον χάρτη και του ακριβού night life της
Αθήνας, αφού τον ακολουθούν, το ένα πίσω από το άλλο, όλα τα κόζι μπαρ.
Είχαν βεβαίως προηγηθεί τα στέκια της πιτσιρικαρίας, αυτά που έριξαν στο
πάτωμα την τιμή του ποτού και έκαναν την happy hour πρώτα happy day και
μετά happy week. Γράφει ο Βασίλης Σαμπράκος.
Το Mad, που δεν θα έπρεπε, θεωρητικά, τηλεοπτικά, να σκάει για την κρίση, βάζει την πιο hot παρουσιάστριά του να φτιάξει εκπομπή «σπίτι, το νέο στέκι, πρώτα στον καναπέ και μετά στο κρεβάτι». Διότι αντιλαμβάνεται την ανάγκη να αλλάξει τώρα που έχει αλλάξει η μπίζνα, και να βρει άλλα προϊόντα για να σπρώξει στον μέσο Ελληνα πιτσιρικά.
Και το ποδόσφαιρο; Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο; Η Superleague; Οι ΠΑΕ; Σε ένα παιχνίδι μπροστά σε άδειες εξέδρες, σε μια έδρα που έμοιαζε τιμωρημένη, εκεί όπου έπαιζε χθες ο πρωταθλητής, το μόνο που βρίσκει ως αντικείμενο προβληματισμού το ποδόσφαιρο είναι η απόδοση της διαιτησίας, αν σήκωσε ή όχι σωστά το σημαιάκι ο επόπτης, αν σφύριξε ή όχι σωστά ο διαιτητής.
Δεν είναι πολύς ο καιρός που ένα στέλεχος της UEFA συμβούλεψε την ΕΠΟ να μην κρατήσει κλειδωμένο το κύπελλο, επειδή το ποδόσφαιρο έχει χάσει τη μεγάλη διεισδυτικότητά του στην ελληνική κοινωνία επειδή έχει κλειδωθεί το επαγγελματικό πρωτάθλημα. Και τι έκανε η ομοσπονδία; Κλείδωσε το κύπελλο στο πιο μικρό θησαυροφυλάκιο που υπήρχε, δηλαδή στην τηλεόραση του ΟΤΕ, την οποία απολαμβάνουν ως προνόμιο μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες Ελληνες.
Είναι εξοργιστική η απάθεια και η κοινωνική αναισθησία της αγοράς του ποδοσφαίρου. Εκαναν μια μείωση στην τιμή του εισιτηρίου, που παραμένει διψήφιο σε τιμές, και έμειναν με την εντύπωση ότι αυτό ήταν αρκετό για να προσελκύσουν το κοινό, που ματώνει, στις εξέδρες ενός θεάματος που ούτε ελκυστικό είναι, ούτε μεγάλη απήχηση γνωρίζει αυτή την εποχή.
Αυτή την εποχή στεναχωριέμαι μόνο για τον Ατρόμητο και τον μεγαλομέτοχό του που έχει κάνει μια αληθινή προσπάθεια ετών για να προσελκύσει κόσμο στο γήπεδο του Περιστερίου. Χρόνια τώρα οι ποδοσφαιριστές γυρίζουν από σχολείο σε σχολείο για να μοιράσουν φανέλες και εισιτήρια. Χρόνια τώρα προσπαθούν να δημιουργήσουν μια μεγαλύτερη βάση φίλων του Ατρόμητου. Και σήμερα, που η ομάδα παίζει καλή μπάλα και έχει πλασάρει τον εαυτό της στην πεντάδα, στον μεγαλύτερο δήμο της Αθήνας δεν βρίσκονται περισσότεροι από 3 χιλιάδες νοματαίοι για να δώσουν το παρών στις εξέδρες.
Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, που κάνει ο Ατρόμητος, θα έπρεπε να έχει βυθίσει σε προβληματισμό την αγορά του ποδοσφαίρου. Θα έπρεπε να έχει σπείρει πανικό. Σήμερα όμως συμβαίνει το αντίθετο. Αν κάτι τους νοιάζει τούτη τη στιγμή τους επιχειρηματίες της μπάλας είναι η εξέλιξη και η έκβαση της κουβέντας με τον γενικό γραμματέα Αθλητισμού, που καθορίζει τη μοίρα της χορηγίας του ΟΠΑΠ στο πρωτάθλημα. Τόσο τους κόβει, τόσο νοιάζονται, τέτοιο προϊόν κατασκευάζουν. Στους περισσότερους ναι, αξίζει να το τρώνε μόνοι τους το φαΐ που μαγειρεύουν. Τι φταίνε όμως οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι που χάνουν το ποδόσφαιρο που αγαπούν σε μια στιγμή που το έχουν τόσο ανάγκη;
ΠΗΓΗ: theinsiders.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου